Հայաստանում 2008թ. ընթացքում նախապատրաստվել է կոռուպցիոն բնույթի 524 նյութ, որոնցից 390-ով հարուցվել են քրեական գործեր, 2009թ. ընթացքում նախապատրաստվել է 771 նյութ, որոնցից 370-ով հարուցվել են քրեական գործեր, 2010թ. ընթացքում՝ 895 նյութ, 385-ով հարուցվել են քրեական գործեր, 2011թ.՝ 913 նյութ, 395-ով՝ քրեական գործեր, 2012թ.՝ 829 նյութ, 309-ով՝ քրեական գործեր։ Հաջորդ երկու տարիներին թիվը գնալով աճեց։ Գլխավոր դատախազությունը պատճառ է համարում ոստիկանների ակտիվ աշխատանքն ու բացահայտումները, քաղաքացիները՝ կոռուպցիայի աճը, եւ որ այլեւս անհնար է թաքցնել։
Հայաստանում կոռուպցիոն ռիսկերը մեծ են պաշտպանության, քաղաքականության, ֆինանսական, կրթական, առողջապահության, դատական, ոստիկանական համակարգերում եւ այլ ոլորտներում։
2013թ. մի հետազոտություն հրապարակեց «Gallup»-ը, ըստ որի՝ Հայաստանի բնակիչների երեք քառորդը (74 տոկոս) կարծում է, որ երկրի պետական համակարգը կոռումպացված է։ Մոլդովայում, օրինակ, Transparency International-ի հետազոտության համաձայն, պաշտոնյաների մոտ մեկ երրորդը (29%), որոնք աշխատում են պետական կենտրոնական մարմիններում, չի հերքում այդ կառույցներում կոռուպցիայի առկայությունը։ Իսկ քաղաքացիների ճնշող մեծամասնությունն է նման կարծիքի։ Պետծառայողներն աշխատանքի են ընդունվում բարեկամական կապերի հիման վրա։ Այսինքն, կոռուպցիան ամենուր է եւ, ինչպես կասեր Աղվան Հովսեփյանը, «գալիս է քարե դարից»։
Սեւակ ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
