Ուկրաինայի Ժողովրդավարության միջազգային ինստիտուտի տնօրեն Սերգեյ Տարանը «InfoResist»-ի հետ զրույցում ասել է, որ Հայաստանը վաղուց պետք է Արեւմուտքի համար Կովկասում դառնար ամենաբաց երկիրը:
«Սակայն հայտնվեց Լեռնային Ղարաբաղը, որը Հայաստանը ստացավ ռուսական բանակի եւ աշխարհազորայինների հետ միասին: Ավելին՝ ոչ մի ժողովրդավարական շարժում չէր կարող երկար ապրել այնտեղ, քանի որ հայերի առջեւ միշտ եղել է այն հարցը, որ եթե իրենք բաց լինեն Արեւմուտքի համար եւ ռուսական բանակը գնա, ի՞նչ պետք է անել Լեռնային Ղարաբաղի հետ: Ադրբեջանցիները անմիջապես կգնան այնտեղ»,- նշում է նա:
Այս կախվածությունը, ըստ փորձագետի, Հայաստանին դարձրել է հակասություններով երկիր. մի կողմից այն արեւմտամետ երկիր է, մյուս կողմից՝ նրանք կախված են Ռուսաստանից. «Հայաստանի համար Մայդանի ժամանակ գլխավոր առաջադրանքն է լուծել Լեռնային Ղարաբաղի հարցը, քանի որ իմաստ չունի Ղարաբաղը տալ Ադրբեջանին տալ, իսկ չտալը նշանակում է Կրեմլի սատանայի հետ պայմանագիր կնքել»:
«Ուկրաինական բարոմետր» սոցիոլոգիական ծառայության տնօրեն Վիկտոր Նեբոժենկոն էլ ընդգծել է, թե այն ինչ հիմա տեղի է ունենում Երեւանում՝ նույնն է ինչ տեղի ունեցավ 2004 թվականին Կիեւում, Մայդանի ընթացքում. «Այժմ այնտեղ կհայտնվի մի մելանխոլիկ հաշվապահ, որը հետո կհավակնի նախագահի տիտղոսին: Եթե այն ժամանակ մենք ունեինք Յուշչենկո, այնտեղ էլ կլինի իրենց Յուշչենկոն»:
Կարդացեք նաև
Սոցիոլոգի խոսքերով՝ Երեւանում այժմ տեղի ունեցող իրադարձությունները մարդկանց առաջին փորձն է իշխանությունների վրա ազդելու. «Այժմ ռուսական մամուլը խոսելու է այն մասին, որ ուկրաինական լրտեսները ամերիկյան փողերում օգնում են Մայդանի միջոցով հեռացնել Հայաստանի իշխանություններին: Ամբողջ աշխարհում, Աֆրիկայից մինչեւ Կիեւ, բացի Ռուսաստանից մարդիկ գալիս են կառավարական շինությունների մոտ եւ պայմանների բարելավվում են պահանջում»:
Պատրաստեց Աշոտ ԻՍՐԱԵԼՅԱՆԸ
