«Ինչ է, տերյանական խոսքերո՞վ ասեմ, ովքեր լքում են դահլիճը՝ հուշիկ քայլերով թող դուրս գան», դիմելով ԱԺ դահլիճը հապշտապ լքող պատգամավորներին՝ երեկ ասել է Գալուստ Սահակյանը։
«ՉԻ» – Դժվար է, իհարկե, պատկերացնելը, թե ինչպես է Շմայսը դուրս գալիս ԱԺ նիստերի դահլիճից՝ աննշմար, որպես քնքուշ մութի թեւ, բայց ամեն դեպքում՝ Գալուստ Սահակյանի նախաձեռնությունը գովելի է:
Այլ հարց է, որ կոնկրետ մեր խորհրդարանի դեպքում Համո Սահյանի պոեզիան, իհարկե, նախընտրելի է։ Թող պատգամավորներն ամեն անգամ դիմեն պրն Սահակյանին ու ասեն «ինձ բաց թողեք, ես գնամ», իսկ դոների մոտ շրջվեն ու ասեն «ինձ բացակա չդնեք»։
Իսկ ամեն անգամ Զարուհի Փոստանջյանի խոսափողն անջատելուց հետո կարելի է ասել «ինչ էլ լինի՝ քույր իմ, քույր, հեռանալիս չանիծես»:
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
Լուսանկարը՝ Գագիկ ՇԱՄՇՅԱՆԻ/shamshyan.com
