Չնայած առանձին գործիչների եւ ուժերի ակտիվության դիպվածային բռնկումներին, ներքաղաքական դաշտում մի տեսակ անհողմության վիճակ է կարծես հաստատվել:
Մյուս կողմից՝ կարելի է, իհարկե, ասել, որ դա միջանկյալ դադար է: Նման կացությունը, սակայն, թույլ է տալիս հատկապես ընդդիմադիր տիրույթում գործող բազմատեսակ ուժերի եւ ուժիկների պահվածքի եւ գործունեության առնչությամբ որոշակի դիտարկումներ անել:
Առաջինը, ինչ նկատելի է, այն տպավորության խորացումն է, որ «Հիմնադիր խորհրդարան» անվանումով հանդես եկող կազմակերպության «100-ամյակն առանց ռեժիմի», այսպես ասած՝ շարժումը գերազանցապես հենց ապրիլի 24-ին ինչ-ինչ անախորժություններ հրահրելու նպատակ ուներ: Այդ նպատակը փաստորեն չհաջողվեց իրագործել:
Հիշյալ կազմակերպության ներկայացուցիչներն, իհարկե, ասում էին, որ իրենց կարգախոսը կամ շարժումը տարվա վրա է տարածվում: Սակայն պարզորոշ նկատելի է, որ առաջնորդների ու ակտիվիստների՝ ազատության մեջ հայտնվելուց հետո էլ հիշյալ կազմակերպությունը պասիվ է:
Կարդացեք նաև
Բայց եթե տվյալ լուսանցքային կազմակերպությունից հայացքը շեղենք եւ դիտարկենք քաղաքական դաշտի ընդդիմադիր տիրույթն ամբողջությամբ, ապա այստեղ էլ առանձնապես ակտիվություն ու շարժ կարծես չկա:
Համենայն դեպս նկատելի չէ, որ ընդդիմադիր տրամադրություններ ու դիրքորոշում ունեցող տարատեսակ ուժերի գործունեությունը տեղավորվի որեւէ ամբողջական ու համակարգված օրակարգի շրջանակներում: Իսկ ակտիվության բռնկումներն էլ գերազանցապես կապված են այս կամ այն ընթացիկ հարցի շուրջ ծավալվող քննարկումների հետ: Ինչպես, ասենք, շահութահարկի եւ եկամտահարկի մասին օրենքներում փոփոխությունների նախագծի շուրջ խորհրդարանում ծավալված քննարկման դեպքում ականատես եղանք:
Ուշադրություն գրավող հանգամանքներից մեկն էլ այն է, որ, ի տարբերություն անցյալ տարվա, երբ ընդդիմադիր տիրույթում առկա էին «եռյակը» («քառյակը») եւ մյուս ուժերը, ապա այժմ խայտաբղետ տեսարան է: «Եռյակը» տարրալուծվեց բոլորին հայտնի զարգացումների հետեւանքով, ի լրումն, ի հայտ եկան եւ դեռ կգան նոր գործող ուժեր: Այսինքն՝ ընդդիմադիր ճամբարը բաժանված է բազմաթիվ մանր վրանների, որոնցից յուրաքանչյուրն իր «օրվա ռեժիմն» ունի:
Ա. ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
