– Տիկին Նաղդալյան, երեկ Թուրքիայի վարչապետ Դավութողլուն հերթական անգամ հանդես եկավ` «խաղաղության մեջ ապրելու, նոր Կովկաս ստեղծելու» կեղծ կոչերով` միաժամանակ չդավաճանելով իրենց բնորոշ` նախապայմաններով խոսելու և հոխորտալու գործելաոճին: Ձեր կարծիքը:
– Երկու օր առաջ Լյուքսեմբուրդի Մեծ Դքսության խորհրդարանը իր միաձայն որոշումով ճանաչեց հայոց ցեղասպանությունը: Հայոց ցեղասպանության 100-րդ տարելիցին նվիրված միջոցառումները շարունակվում են ամբողջ աշխարհում, շարունակվում է նաև ցեղասպանությունների ճանաչման և դրանց կանխարգելման պայքարի գործին համալրվող պետությունների և կազմակերպությունների ցանկը, այդ պայքարի աշխարհագրությունը և գիտակցումը, որ գենոցիդը ոճրագործություն է, հանցագործություն բոլորի դեմ` մարդկության և մարդու կյանքի բնական իրավունքի դեմ:
Հայաստանը և հայությունը աշխարհին ներկայացավ այդ պայքարի առաջամարտիկ, Թուրքիան շարունակում է մնալ իր ժխտողականության դիրքերում . իր կառավարող «Արդարություն ու զարգացում» կուսակցությունն ու նրա ղեկավարները հանդես են գալիս անզոր հոխորտանքով և գռեհիկ հակաքարոզչությամբ և շարունակում են հերքել ցեղասպանության փաստն ու մնալ կաղապարված, կարծրացած մտածողության կրողներ, նրանց շարունակում է առաջնորդել վախը և այն գիտակցությունը, որ սեփական ոճիրն ընդունելը թուլության նշան է: Աշխարհի տարբեր երկրներում թուրքերը ընդդեմ հայոց ցեղասպանության ճանաչման առաջադրում են «Մեզ միացրեք, ոչ թե բաժանեք» կամ «Եկեք խաղաղության մեջ ապրենք, նոր Կովկաս ստեղծենք» կարգախոսները: Ճիշտ կարգախոսներ են, մենք էլ ենք համաձայն փոխըմբռնման, մենք էլ դեմ ենք բաժանարար գծերի խորացմանը, բայց մենք, ինչպես և ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհը, համարում ենք, որ այդ միասնականության հիմքում պետք է լինի իրականության ադեկվատ գնահատականն ու պատմական ճշմարտությունը, ոչ թե պատմության խեղաթյուրումն ու կեղծիքը:
Սուրբ Պետրոսի տաճարում պատարագի ժամանակ Հռոմի Ֆրանցիսկոս պապը պարզ բանաձևեց «Եթե չկա հիշողություն, նշանակում է` չարը մինչև այժմ բաց է պահում վերքերը: Թաքցնել կամ հերքել չարը նշանակում է` վերքը բաց թողնել, որ արնահոսի առանց դարմանումի» : Մենք այդ իրավունքը չունենք: Այո, մենք դեմ ենք բաժանարար գծերին ու ուզում ենք , որ ցեղասպանությունը բաժանարար գիծ չդառնա Հայաստանի Հանրապետության ու Թուրքիայի Հանրապետության միջև: Մենք չէ, որ փակել ենք սահմանը: Մենք չէ, որ օրեցօր նոր խուսափողական կարգախոսներ ենք հորինում կամ ,,հաթաթաներ,, տալիս:
Կարդացեք նաև
Երեկ ԵԽԽՎ հայկական պատվիրակության անունից շնորհակալական նամակ ենք հղել Լյուքսեմբուրգի մեր գործընկերներին և, օգտագործելով առիթը, ևս մեկ անգամ, հայ ազգի անունից, ուզում եմ մեր խորին երախտագիտությունը հայտնել Լյուքսեմբուրգի պատգամավորների պալատին` Հայոց ցեղասպանության ճանաչման վերաբերյալ բանաձևի միաձայն ընդունման համար: Վստահ եմ, որ այս քայլով Լյուքսեմբուրգի խորհրդարանը մեծապես աջակցեց մարդկության դեմ հետագա ոճրագործությունների ու ցեղասպանությունների կանխարգելմանը, ինչպես նաև, քայլ արեց համախմբելու քաղաքակիրթ աշխարհը` այս համընդհանուր նպատակի շուրջ:
Մամլո հաղորդագրություն
