Ապրիլի 22-ին Հանրապետության հրապարակում լրագրողների աշխատանքի խոչընդոտման դեպքին իրավապահները դեռեւս որեւէ կերպ չեն արձագանքել, ինչպես եւ չէին արձագանքել հենց միջադեպի ժամանակ՝ ականատես լինելով դրան:
Խոսքի ազատության պաշտպանության կոմիտեի ղեկավար Աշոտ Մելիքյանը՝ գնահատելով իրավապահների անտարբերությունը, ասաց. «Ես համոզված եմ, որ այդ միջադեպը պետք է արժանանար իրավապահների ուշադրությանը նույնիսկ այն պարագայում, երբ լրագրողները հանցագործության մասին հաղորդում չեն ներկայացրել։ Դեպքի մասին հրապարակումներ են եղել, նաեւ մեր հայտարարությունն է եղել։ Մենք իրավապահների ուշադրությունն ենք հրավիրել այդ միջադեպի վրա։ Այս ամենը բավարար է գործ հարուցելու եւ մեղավորներին պատասխանատվության ենթարկելու համար։ Բայց, անկեղծ ասած, ես նաեւ հաշվի եմ առնում, որ այդ օրերին 100-ամյակի միջոցառումներն էին ընթանում, նաեւ տարբեր տեսակի ընդունելություններ էին տեղի ունենում, ինչը հանրության ուշադրությունը մի քիչ շեղեց մեր խնդիրներից, այդ թվում եւ լրագրողների նկատմամբ բռնության դեպքից»։
Մելիքյանը նշեց, որ լրագրողների աշխատանքի խոչընդոտման մեջ միտում է տեսնում, քանի որ ստացվում է, որ ՀՀ-ում լրագրողների նկատմամբ ֆիզիկական բռնության գործադրումը ՀՀ-ում չի պատժվում. «Դա վտանգավոր է։ Լրագրողական հանրությունը պետք է ընդդիմանա դրան։ Քաղաքական իշխանությունները պետք է ուշադրություն դարձնեն այդ հարցին, քանի որ միջազգային կազմակերպությունները նշում են, որ եթե իրավապահ մարմինները չեն բացահայտում նման դեպքերը, դրա տակ քաղաքական պատճառներ կան։ Կարծում եմ, որ այդ հարցը պետք է տաք պահել»։
Մելիքյանը նշեց նաեւ, որ ինքը համաձայն չէ այն երեւույթի հետ, երբ տուժող լրագրողները ձեռնպահ են մնում դիմել իրավապահներին. «Եթե մեղավորները գոնե այդ քաշքշուկի մեջ չլինեն, չգնան եւ բացատրություն չտան իրավապահ մարմիններին, անպատիժ մնան եւ որեւէ արձագանք չլինի, էլ ավելի կլկտիանան, եւ հետո դրա որեւէ հետեւանքի մասին խոսելը արդեն ավելորդ կդառնա»։
Կարդացեք նաև
Անի ԳԵՎՈՐԳՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
