Քչերին է հայտնի, որ Վահագն Դավթյանը մի անտիպ պատմական վեպ ունի, որը գրել է իր կյանքի վերջին տարիներին. «Մի անգամ գրականագետ Դավիթ Գասպարյանն ինձ ասաց՝ էդ վեպը պահի… Չհասկացա, թե ինչու այդպես ասաց, դրանից հետո մտածում եմ՝ տպել, թե ոչ»,- նշեց գրողի դուստրը՝ Հ. Դավթյանը, հավելելով, որ Վահագն Դավթյանի գրական ժառանգության ճակատագրով պետք է մեծապես հետաքրքրվեն գրողների միությունն ու գրականության ինստիտուտը։
Իսկ, ահա, Էդվարդ Միլիտոնյանը «Ժողովուրդ»-ի հետ զրույցում ընդգծեց, որ, օրինակ, անտիպ վեպի մասին պետք է մտածեն գրողի ժառանգները, եւ ՀԳՄ-ն իրավունք չունի հատել ժառանգների իրավունքների սահմանը. «Ժառանգության տերը ժառանգն է, ՀԳՄ-ն չէ»,-շեշտեց նա։
«Ժողովուրդ»-ը նաեւ հետաքրքրվեց՝ արդյո՞ք ժառանգները երբեւէ մտածել են գրողի տունը թանգարանի վերածելու շուրջ, այդ հարցով դիմե՞լ են պատկան մարմիններին։ «Մեծ ուրախությամբ կհամաձայնեի այս տունը թանգարանի վերածել, սակայն չեմ կարծում, թե մեզ այդ հարցում կընդառաջեն։ Բանն այն է, որ այս տանը միայն իմ ընտանիքը չի ապրում, առաջին հարկում քույրս է ապրում՝ իր ընտանիքով, երեք երեխա ես ունեմ, երեքը՝ ինքը… Սա մի քիչ բարդ հարց է՝ ո՞ւր տանենք մեր ընտանիքներին, դա անհնարին ինչ-որ բան է»,- պատճառաբանեց նա։
Հ. Դավթյանը, լինելով հայոց լեզվի եւ գրականության ուսուցչուհի, մեզ հետ զրույցում ցավով նշեց, որ դպրոցական ծրագրից կարծես միտումնավոր կերպով հանվել են Վահագն Դավթյանի գործերը։ «Դասագրքերի կազմման հարցը թողել են մեկ հոգու, նրա ճաշակի համաձայն են ընտրվում հեղինակներն ու գործերը»,- մեկնաբանեց բանաստեղծի դուստրը։
Կարդացեք նաև
Նրա խոսքով՝ ինքը շատ անգամներ դիմել է դասագրքեր կազմողին՝ Դավիթ Գասպարյանին, սակայն վերջինս կոպիտ ձեւով անպատվել է իրեն. «Մի անգամ գրողների միությունում բարձրացրի այդ հարցը, Դավիթ Գասպարյանն ինձ անպատվեց, ես ճնշված դուրս եկա, ոչ ոք ինձ չպաշտպանեց, այնինչ քննարկմանը ներկա էին ՀԳՄ տեղակալը եւ մի շարք գրականագետներ»,- պատմեց Հ. Դավթյանը՝ հավելելով, որ Դավիթ Գասպարյանը սովորաբար ինքն իրեն արդարացնում է՝ նշելով. «Վահագն Դավթյանի մասին գիրք եմ գրել, էլ ի՞նչ եք ուզում»։
Աննա ԲԱԲԱՋԱՆՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում