Արդարեւ, ստուգելու եւ վերստուգելու շատ բան ունենք: Վերջին օրերին մեզ եւ այլոց համար պարզեցինք նորանոր հնարավորություններ, որոնց մասին չէինք մտածել նախապես, ավելի շուտՙ դրանց արդյունքը նախկինում չէինք շոշափել, գիտակցել: Քարոզչական ավանդական միջոցներից անդինՙ տեսանք, օրինակ, շոու բիզնեսի մեր աշխարհահռչակ ներկայացուցիչների, մեր հրաշալի երաժիշտների, հնավանդ մեր մշակույթը նոր մատուցումներով ներկայացնող արվեստագետների, կինոարվեստի նոր դրսեւորումների զարմանալի ազդեցությունը համաշխարհային գիտակցության վրա:
Տեսանք մեր դիվանագիտության, ավելի ճիշտՙ ազգային պետականություն ունենալու առավելությունները, որոնք արդյունք են տալիս այնտեղՙ որտեղ համակցված օգտագործվում են ավանդական մեր կառույցների հնարավորությունների հետ: Զգացինք, որ ազգային մեր գլխավոր հարստությունը մեր պետականությունն է ու գիտակցեցինք միաժամանակ, որ մենքՙ ղեկավարություն եւ ժողովուրդ, դեռ ինչքան բան ունենք անելու նրա հզորացման ու բարգավաճման համար:
Տեսանք նաեւ, որ պաշտպանված արդարությունը- իսկ արդարությունը մի՛շտ էլ կարիք ունի պաշտպանության- կարող է հրաշքներ գործել, թեկուզ բարոյական հողի վրա, հրահրելով բազմամիլիոնավոր մարդկանց գիտակցությունը, արդարության ձգտումը: Դրա ամենավառ օրինակը տվեց Հռոմի պապը, որի խոսքն ու վերաբերումը դարձան բարձրակետը Տարելիցի մեր ու մեր բարեկամների ջանքերի:
Մենքՙ որ սովոր էինք ամեն ապրիլի 24-ի աշխարհի կարեւորագույն լրատվամիջոցներում վճարովի էջեր վարձակալել մեր հայտարարությունները հրապարակելու համար, տեսանքՙ որ նրանցից շատերը այս անգամ ինքնակամ ներկայացնում են մեր Խնդիրը, ի գլուխ ունենալով գերմանական մամուլը, որ անկնկալորեն ստանձնեց այդ երկրում մեր չունեցած լոբբիի դերը:
Կարդացեք նաև
Տեսանք նաեւ մեր բարեկամ երկրներից ոմանց հաշվենկատությունն ու «արդարասիրական» դրսեւորումները: Ու տեսանք մանավանդ Թուրքիայի ղեկավարության հակազդեցությունները, որոնք նենգ ու նենգամիտ մնացին, սակայն նաեւՙ խեղճ ու գռեհիկ:
Անշուշտ դեռեւս վաղ է հաշվեհարդարը կատարելու Տարելիցի մեր ձեռքբերումների, նաեւՙ բացթողումների: Դրանք կարվեն անպայման: Սակայն այս պահին էլ հստակ է, որ մեր պայքարը շարունակվելու է, թերեւս ավելի՛ կատաղի, ավելի՛ համառ, եւ անշուշտՙ ոչ միայն Հայ դատի ուղղությամբ, եւ հաղթանակը լինելու է մերը:
Կարեւորը պահը, ա՛յս պահը, ա՛յս լիցքերը չկորցնելն է:
ՀԱԿՈԲ ԱՎԵՏԻՔՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Ազգ» թերթի այսօրվա համարում
