«Սիրեցե՛ք ձեր թշնամիներին», այսպես պատվիրեց Հիսուս Քրիստոս իր հետեւորդներին (Մատթ.5; 44, Ղուկ. 6; 27-35): Բայց այսօր այդ պատվիրանը շատերը սխալ են հասկանում եւ քննադատում են քրիստոնեությունը, ասելով, թե ինչպե՞ս սիրեմ թուրքին, իմ թշնամուն, երբ մի ամբողջ ժողովուրդ է ոչնչացրել, եթե ես պիտի սիրեմ իմ թշնամիներին, ուրեմն նշանակում է, որ պետք չէ պայքարել չարիքի եւ անարդարության դեմ, եւ թշնամիները մեզ մի օր կուլ կտան ու կոչնչացնեն:
Այսպես մտածողներին տեր Վազգեն Հովհաննիսյանն «Առավոտի» հետ զրույցում ասաց. «Քրիստոս, երբ այս ասաց, ի նկատի ուներ մարդկանց միջանձնային փոխհարաբերությունները: Քրիստոսի ամբողջ նպատակը այն էր, որ նրան հետեւողը կամ քրիստոնյա մարդը չնմանվի չարագործին` վարվելով այնպես, ինչպես չարագործը: Եղել են նաեւ թուրքեր, որոնք օգնել ու փրկել են հայերին, բայց խնդիրը ոչ թե մարդն է, այլ երեւույթը եւ պայքարը պետք է ուղղել նմանատիպ երեւույթների դեմ, որպեսզի չկրկնվեն»: Նա նաեւ նշեց, որ հավատավոր մարդը չէր կարող երեխայի վրա ձեռք բարձրացնել, հղի կնոջը սպանել կամ ծեր մարդկանց տանջամահ անել: Հանուն սրբությունների պաշտպանության՝ քրիստոնյան նույնիսկ պարտավոր էր ամեն գնով պաշտպան կանգնել իր հայրենիքին, ընտանիքին եւ եկեղեցուն:
Պատրաստեց ԱՆՈՒՇ ՄԱԹԵՎՈՍՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
23.03.2015
