Ահա թե Անկարայի համար ինչ հետեւանք ունեցավ, Ալիեւի կամակորություններին տուրք տալով, ցյուրիխյան արձանագրությունները չվավերացնելը։ Բայց դա դեռ նախագահ Էրդողանի կես դժբախտությունն էր, որին ինքը հրաշալի տեղյակ էր եւ անճարակությունից երեկ, Ղազախստան մեկնելուց առաջ, օդանավակայանում լրագրողներին հայտարարել էր, թե ԵԽ բանաձեւն իր «մի ականջից կմտնի, մյուսից դուրս կգա», այսինքն՝ ինքը դա անտեսելու է։ Էրդողանն ի՞նչ իմանար, որ կատարյալ դժբախտությունը դեռ առջեւում է։
Նրանից հետո, երբ ապրիլի 14-ին Էրդողանը հիմարություն ունեցավ հայտարարելու, թե «Պապը սխալվել է՝ Հայոց ցեղասպանություն ասելով, նախազգուշացնում եմ, որ երկրորդ անգամ չսխալվի», բանաձեւի նախագծում երեկ լրացում է առաջարկվել եւ ընդունվել, որով Եվրոպայի խորհրդարանը 28 անդամ երկրների անունից գովել է Հայոց ցեղասպանության վերաբերյալ Հռոմի պապի ապրիլի 12-ի հայտարարությունը։
Այս ապտակին Էրդողանը դժվար թե սպասեր, եւ շատ հետաքրքիր է, թե հիմա ում եւ որտեղից է ետ կանչելու։
Կարդացեք նաև
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
Ետքան հռճվել այն փաստից որ ԵԽ կնդունի բանաձև ցեղասպանության վերաբերյալ, ոչ տեղին է ոչ էլ ճիշտ: ԵԽ առաջին անգամ չէ որ ընդունումա բանաձև Հայոց ցեղասպանության ճանաչման վերաբերյալ: 1987,2000 և 2002-ին արդեն նմանատիպ բանաձևեր ընդունվել են: Ու ինչա տվել ետ մեզ, առանձնապես ոչինչ: ԵԽ-ի և Եվրոպական պետությունների նմանատիպ վարքի պատճառը ոչ թե այն է որ նրանք շահագրգրված են հայող ցեղասպանության ճանաչման ու ընդունման ձաստով, այլ դրա պատճառը հիմնականում այն է որ Էրդողանը իր հայտարարություններով վիրավորեց Հոոմի Պապին: Եվ որպես կաթոլիկ պետությունների միություն իրենց պարտքը համարեցին ի պաշտպանություն Պապի նմանատիպ գործողությունների գնալ: