Երբևէ մտածե՞լ ենք, թե ինչու մեզանից ամենաբարեկիրթը Բեյրութի, Սիրիայի, Հունաստանի և մնացյալ սփյուռքի հայերն են: Ըստ դասակարգման՝ հայաստանաբնակներս վերջինն ենք:
Խաչատուր Աբովյանից առ այսօր, «Հյուսիսի վայրենիներ»-ը (այդպես էր կոչում ռուսներին Նապոլեոնը) արևելահայության սերուցքը հետևողականորեն ենթարկել են ֆիզիկական ոչնչացման, խեղել հայոց պատմությունը… Արվել է ամենը, որ հայը գավառական մակարդակից վեր չբարձրանա:
Իրական պատմությունը վերականգնելու համար Հրանուշ Խառատյանին հինգ մարդկային կյանք անհրաժեշտ կլինի: Միայն սերժ-քոչարյանական տարիներին չորս տասնյակ չբացահայտված քաղաքական սպանություններ են եղել: Բայց այդ մասին մի ուրիշ անգամ: Այսօր՝ հայտածվող սերուցքի մասին:
Ինչո՞ւ են կերակրատաշտին օգտվողները սարսափում Ժիրայր Սեֆիլյանից, մի՞թե նա միակ արդարության ջատագովն է: Ամենևին: Ֆրիդրիխ Նիցշեն ասում էր՝ ցանկացած պայքար տեսակի կռիվ է: Այս երկու տեսակի ետևում մարտնչում են առաքինությունը և անառակությունը:
Կարդացեք նաև
Ո՞րն է հայոց պետականության համար ամենից մեծ վտանգը, Թուրքիա՞ն, Ադրբեջանում տեղակայված ռուսական հրթիռնե՞րը, թե՞ միջազգային բանկը… Ոչ մեկը, և ոչ էլ մյուսները, այլ՝ արևելահայի գավառականությունը, որը տիղմի նման փակում է նրա զգայարանները, զրկում ներքին ձայնը լսելուց ու գռեհկության մոլախոտի համար պարարտ հող ստեղծում: Փրկությունը բարեկրթությունն է՝ մասշտաբային մտածողության առաջին երաշխիքը:
Կանգնած ենք ճակատագրական երկընտրանքի առջև: Մնալ խորհրդարանական պլեբեյների հետ կյանքի հատակո՞ւմ՝ հավատարիմ քավոր-խնամիական սկզբունքներին (լավ գործ, կողմնակի եկամուտ…), սերունդներին հավերժ դատապարտելով «ապպեներ»-ի, թե՞ գնալ Ժիրայր Սեֆիլյան տեսակի ուղով, ընտրել Գարեգին Չուգասզյանի Կոմիտասյան Հայաստանն ու Վարուժան Ավետիսյան ասպետի կերպարը…
Հռոմի պապի ուղերձ-հայտարարությունը մեկընդմիշտ հավասարության նշան դրեց ռուս – թուրք երևույթի միջև, Նարեկացուն մեծարելով հայ մարդուն հիշեցրեց իր կորուսյալ տեսակի մասին…
Որքան էլ համոզված ենք, որ այս կյանքում խելքը ի վերուստ, յուրաքանչյուրիս տրված միակ արդար պարգևն է, այդուհանդերձ առաջնությունը պետք է զիջենք մեզանից ավելի բարեկիրթներին:
Ժիրայր Սեֆիլյանը, Գարեգին Չուգասզյանը, Վարուժան Ավետիսյանը ջրի բերածներ չեն: Նրանք Աստծո կողմից հայ ժողովրդին վերադարձված մեր ազնվականներն են: Ես օտարի փաստման կարիքը չունեմ, իմ տեսակի՝ քաղաքակրթությանը տված արժեքների իրավունքով ինքս եմ նրանց ազնվականի տիտղոս շնորհում…
Վահագն ԿՈԶՄՈՅԱՆ
Կեցցե՛ք, շատ ճիշտ եք:
Չնայած մի փոքր համաձայն չեմ «ազնվաականության» հարցում ( կարծում եմ որ ամենուր էլ ունենք եվ ազնվական եվ պնակալեզ) սակայն շնորհակալ եմ Վահագն գրածիդ համար:
Այո՝ ազնվագույնները միշտ առաջին գծում են եղել: Նրանց յուրաքանչյուրի կորուստը չափազանց ծանր է նստել մեր գենի վրա: Այսօր հասել ենք նրան, ինչին հասել ենք: Այս պահին գուցեև ազգի փրկության խնդիր ունենք: Գուցեև դրան հասել ենք արտաքին ազդեցության արդյունքում, բայց դա մեզ ինչքանո՞վ է արդարացնում:
Ազգի սերուցք, ազգի սերուցք ենք ասում՝ նրանք են ազգի սերուցքը: Ազնի՜վ, վե՜հ, անձնազո՜հ՝ այդ սերուցքը փոքրացե՜լ, մի բուռ է դարձել. մի Սեֆիլյան, մի Չուգասզյան, մի Վ.Ավետիսյան, մի Պավել Մանուկյան, մի Վարդան Պետրոսյան, մի Շանթ ու Շահեն իրենց ընկերներով… Իսկական ազնվականն էլ ինչպե՞ս է լինում: Տարիներ հետո գուցեև արձաններ կանգնեցնենք: Իսկ այսօր այսպես հանգիստ կարող ենք… տրորել:
Please do not categorise / segregate Armenians into groups.
I agree with the rest wholehartedly. Founding Parliament is the first organization that have a vision on the future of our Nation
Հարգելի հեղինակ, մի՞թե Ձեր կարծիքով եթե հարգարժան ու հայրենասեր Ժիրայր Սեֆիլյանը սփյուռքահայ է, ապա դա կապ ունի Ձեր նշած Բարեկրթության հետ: Իսկ եթե Դուք ինքներդ Ձեզ համարում եք Անբարեկիրթ, ապա ցավում եմ Ձեզ համար: Կարճ ….”արևելահայ գավառականի” բարբառով ասած Դուք ՏՈՒՖՏՈՒՄ ԷՔ Ձեր անկապ հոդվածով
Այն ,որ հոդվածը անկապ է,ճիշտ է:Հոդվածում ներկայացվում է,որ ռուսները ոչնչացրել են արևելահայ ազնվականության սերուծքը:Հոդվածագիրը հակառուսական քարոզ անելով մոռանում է,որ ընդհանրապես հայ ազնվականության սերուծքը իր ապահով և գնահատված կյանքը շարունակեց Ռուսաստանում:Սրա ապացույցն է այն հարյուրավոր հայ գեներալների գոյությունը ցարական բանակում,որոնց մեծ մասը ազնվական ծագում ունեին:Հայ ազնվականության,ինչպես և ռուս ազնվականության սերուցքը ոչնչացվեց խորհրդային շրջանում և կապ չունի ռուսի հետ:Եթե այդ ոչնչացված ազնվականության սերունդը մնար և իր ձեռքը վերցներ մեր պետության ղեկավարությունը,մենք կունենայինք այլ Հայաստան:
Գուրգեն Տեր-Մովսիսյանի, Նժդեհի, Լեոնիդ Ազգալդյանի, Մոնթե Մելքոնյանի, Ժիրայր Սեֆիլյանի և ազգի մյուս մեծերի (սերուցքի) շնորհիվ մենք կճեղքենք դրսից ու ներսից մեր ժողովրդին պարտադրված ճնշումն ու արգելքը: Դրա համար գիտակցենք մեր Իրավունքը:
Մեր Ազնվությունը, Միտքն ու Եռանդն ուղղենք դեպի բաղձալի Հաղթանակ:
Միացե՛ք, հայե՛ր…