Պահը վճռորոշ, պահն օրհասական,
Եվ իրավիճակ՝ թեժ, կաթվածահար,
Խնդիր է դրված լոկ գոյատևման,
Մենք պետք է վարենք փրկության պայքար:
Կարդացեք նաև
Բռնաբարվում են բյուր արժեքները,
Ու փոշիանում բիրտ մրցավազքում,
Մոխիր է հառնում նրանց փոխարեն,
Մեր մանուկներին մաղձով փոշոտում:
Երբ չկա արժեք, մարդը սնանկ է,
Այդկերպ ապրելը մեռնելուց վատ է,
Կարծես ապրում ենք առանց նպատակ,
Հայտնի չէ, ու՞մ ենք դառնում հպատակ:
Հազարամյակների մեր անցած ուղին,
Վեհ արժեքների շքերթ է եղել,
Որոնք լիցքեր են հաղորդել կյանքին,
Ու ապրած կյանքը իմաստավորել:
Երբեք չենք ծնկել օտարի առջև,
Եվ միշտ ապրել ենք անվախ ու հպարտ,
Հարկ եղած դեպքում՝ տեղացել տարափ,
Թշնամուց սարքել դողացող տերև:
Մեզ չեն ներելու մեր նախնիները,
Որ ավերել ենք բյուր արժեքները,
Եվ անտեր թողած մեր օջախները,
Մենք յուրացնում ենք օտար բարքերը:
Հեռվում՝ հերթի են գորշ, խառնակ օրեր,
Պետք է ազգովին ուղղենք մեր մեջքը,
Բռունցքվենք, ելնենք սեգ սարերն ի վեր,
Հերկենք թշնամու սածիլած բերքը…
Անանիա Մաղաքյան
