«Հիմնադիր խորհրդարանի» միանալու կոչով հանդես եկած անձանցից 3,5-ը ՀՅԴ-ի հետ բացարձակապես կապ չունեն: Այս մասին NEWS.am-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ՀՅԴ խմբակցության քարտուղար Աղվան Վարդանյանը:
Նա շեշտեց, որ այս թեմային անդրադառնում է վերջին անգամ, այլեւս այդ մասին չի խոսելու: Աղվան Վարդանյանի կարծիքով՝ այլ կուսակցությունից հարյուրավոր մարդիկ են դուրս գալիս, երբեք նման հետաքրքրություն չի առաջանում, իսկ ՀՅԴ-ի պարագայում բոլորը «չգիտես ինչու, սեւեռվում են այդ հարցի վրա: Նա պարզաբանեց, որ երեկ ՀՅԴ Արցախի կառույցի հայտարարության մեջ նշված է, որ այդ անձանցից 2-ը վաղուց արտաքսված են ՀՅԴ-ից, Դաշնակցության հետ կապ չունեն, նրանցից մեկը «Հիմնադիր խորհրդարանի» հիմնադիր ապարանցի անդամներից մեկի կինն է, ով ապրում է ԼՂՀ-ում, Արագածոտնից Սարգիս Սեդրակյանը կուսակցության հետ մի քանի տարի է՝ կապ չունի, իսկ 4-րդի հետ, որը նույնպես ապարանցի է, զրուցել են, նա չգիտի, թե ինչ ապուշ տեքստի տակ է ստորագրել»:
Մանրամասներին կարող եք ծանոթանալ` NEWS.am-ի կայքում
աղվան վարդանյանը (այո՝ փոքրատառով) շարունակում է աչքի ընկնել իր լկտի, ոչ կոռեկտ բնութագրումներով: Չմոռանանք, թե ինչպես տարիներ առաջ նա սոցիալական քարտերի դեմ պայքարող հավատացյալներին անվանեց <>:
ՀՅԴ-ից, Դաշնակցությանից չի կարելի նեղսրտվել կամ ասենք մեղադրել ինչ որ մի հարցում:Նրանք դա հասկանում են մեզանից ել շատ լավ,ու դա իրենց մոտ ավելի արդյունավետ կստացվի:Օրինակ նրանք երկար բարակ չեն մտածում,որոշում են անմիջապես,այնպես ինչպես դավաճանեցին Զորավար Անդրանիկին:
“Նորին գերազանցություն Մեծարգո Օսմանեան կառավարութեան զինվորական մինիստր` Էնվեր փաշային, Կոստանդնուպոլիս.
Հայաստանի Հանրապետության կառավարությունը պատիվ ունի հայտնելու ձերդ գերազանցութեանը, հանուն մեր բարեկամութեան, իրազեկ դարձնել ձեզ այն մասին, որ Անդրանիկ փաշան խուսափել է մեր կառավարությունից, իմանալով, որ զինվորական դատի պիտի ենթարկվի մեր զինվորական մինիստրին չենթարկվելու համար: Անդրանիկ փաշան տաճկահպատակ հայերից կազմել է առանձին զորաբանակ, նպատակ ունենալով անցնիլ Ջուլֆայի կամուրջը և Խոյի ու Սալմաստի շրջանում միանալ Վանից նահանջող ժողովրդին: Նա մտադիր է ուժեղ բանակ կազմել, ստեղծել սեպարատ պետություն և հարձակվել ձեր վրա: Խնդրում ենք միջոցներ ձեռք առնել նրան վերջնականապես ջախջախելու համար:
Հայաստանի Հանրապետության կառավարության Նախագահ
Հ. Քաջազնունի,
Հայաստանի Հանրապետության զինվորական Մինիստր Արամ փաշա Մանուկյան,
Հայաստանի կառավարության խորհրդի նախագահ’ Սահակյան
Հուլիսի 17-ին, 1918 թ.”