ԵՊՀ Սահմանադրական իրավունքի ամբիոնի դոցենտ Վարդան Այվազյանը այսօր «Հայացք» ակումբում անդրադառնալով սահմանադրական բարեփոխումների հայեցակարգին եւ դրանց անհրաժեշտությանը, նշեց, որ պետք է ունենալ կատարյալ ճարտարապետական նախագիծ, ի դեմս Սահմանադրության, եւ փորձել պետականակերտման ճանապարհին հնարավորինս մոտենալ այդ կատարյալին: Փոխաբերական իմաստով համեմատելով Սահմանադրությունը շինության հետ, բանախոսն ասաց, որ հիմա անմխիթար վիճակում գտնվող շինություն ունենք:
«Սահմանադրության ակնկալիքները արդարացնելու համար շատ լավ գրագետ Սահմանադրություն ընդունելը եւ ձեռքերը ծալած նստելը ճիշտ չէ: Անհրաժեշտ է ունենալ Սահմանադրությունը կյանքի կոչելու ազգային ծրագիր, որը պետք է լինի մանրակրկտորեն մշակված»,-վստահ է սահմանադրագետը:
Ըստ Վարդան Այվազյանի՝ հիմա ունենք լուրջ հայեցակարգային դեֆոլտ. «Դա այն է, երբ Սահմանադրությամբ իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին, եւ ժողովուրդը գաղափար չունի, թե ինչ է իշխանությունը, կամա թե ակամա օտարվում է իշխանությունից: Ունենում ենք մի վիճակ, երբ իշխանությունները ցանկանում են պետականության հասարակության մոդելը կատարելագործել, ներկայացնել կատարյալ փաստաթուղթ, բայց ընդդիմությունը եւ ժողովուրդը հակված են մտածելու, որ դրա նպատակը սեփական վերարտադրությունն է»:
Բանախոսը վստահեցնում է, որ Սահմանադրությունը կապ չունի վերարտադրման գործընթացի համար. «Սահմանադրությունը վերարտադրվելու առիթ չի կարող հանդիսանալ»:
Կարդացեք նաև
Ըստ մասնագետի՝ ժողովրդավարության հաստատման համար խորհրդարանական համակարգը ավելի նախընտրելի է. «Այն ավելի արդյունավետ է, քան նախագահական համակարգը: Պարզապես մեզ անհրաժեշտ է լավ հասկանալ ժողովրդավարություն հասկացությունը»:
Վարդան Այվազյանը ներկայիս Սահմանադրության մեջ ժողովրդավարության ոչ ճիշտ ընկալման օրինակ է համարում այն, որ առաջին հատվածում իշխանությունը պատկանում է ժողովրդին, եւ հետո միանգամից կարդում ենք, որ Ազգային ժողովի պատգամավորը անձեռնմխելի անձ է. «Արդյոք սա ժողովրդավարական պետության հայեցակարգի՞ց է բխում, պետություն, որ կարող է հետապնդել պատգամավորին: Դրա համար խեղճ պատգամավորին դարձնում են անձեռնմխելի: Հիմա պատգամավոր են ուզում դառնալ ոչ թե նորմալ օրենքներ ընդունելու համար, այլ անձեռնմխելի լինելու համար»:
Էլյա ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
