Աշխարհահռչակ հայ բռնցքամարտիկը
ներկայացնում է հաջողության իր բանաձեւը
Ուղիղ մեկ շաբաթ առաջ այս օրն աշխարհահռչակ հայ բռնցքամարտիկ Արթուր Աբրահամը Բեռլինում կայացած մրցամարտում տապալեց Փոլ Սմիթին եւ պահպանեց աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը:
Այսօր «Առավոտը» իր նոր՝ ամենշաբաթյա «Հաջողության բանաձեւը» շարքում խոսել է Արթուր Աբրահամի հետ, բացահայտել աշխարհահռչակ բռնցքամարտիկի անցած ճանապարհի դժվարությունները եւ հաջողության ճանապարհին նրա կազմած բանաձեւերը:
Նախքան բռնցքամարտիկ դառնալը, Արթուր Աբրահամը սովորել է Երեւանի կրկեսի շենքի հարեւանությամբ գործող հեծանվադպրոցում, դարձել հեծանվասպորտի Հայաստանի բազմակի չեմպիոն: Բռնցքամարտով նա սկսել է զբաղվել, երբ Գերմանիա է տեղափոխվել: «1995 թվականին եղբորս` Ալեքս Աբրահամի հետ Երեւանից տեղափոխվել եմ Գերմանիայի Բամբերգ քաղաք: Նախ այնտեղ, իսկ ավելի ուշ Նյուրնբերգում զբաղվել եմ սիրողական բռնցքամարտով: 1997-ին դարձա Գերմանիայի սիրողական բռնցքամարտի պատանիների չեմպիոն: Այսպես, կամաց-կամաց սկսվեց իմ ուղին դեպի բռնցքամարտ: Մի գեղեցիկ օր իմ մարզիչը` Ուլլի Վեգները, սփարինգ-մենամարտի ժամանակ տեսնելով իմ ունակությունները՝ համագործակցության առաջարկ արեց: 2003 թվականին ստորագրեցի պայմանագիր հայտնի մարզիչ Վիլֆրիդ Զաուերլանդի հետ` սկսելով պրոֆեսիոնալ կարիերաս»,- պատմում է հայազգի բռնցքամարտիկը:
Կարդացեք նաև
Հաղթանակի առաջին՝ ամենաքաղցր համը զգացել է 2005 թվականի դեկտեմբերի 10-ին, երբ հաղթեց նիգերացի Կինգսլի Իկեկեին` նվաճելով բռնցքամարտի IBF վարկածով աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը:
Հետագայում արդեն անընդհատ իրար հետեւող հաջողությունները չփոխեցին նրա կյանքում ամրագրված սկզբունքները. ազնվությունը, աշխատասիրությունը, կամքը, հավատը հաջողության ճանապարհի նրա ուղեկիցներն էին:
Խոսելով ռինգում ապրած պարտությունների մասին՝ Արթուր Աբրահամն անկեղծանում է՝ դրանք չեն հաղթահարվում. «Մարզիչս ասում է՝ ոչինչ ավելի հին չէ, քան երեկվա հաղթանակը: Այո, հաղթանակը շուտ մոռացվում է, իսկ պարտության թողած տրամադրությունը երկար է ապրում: Ամեն դեպքում, պարտությունն էլ մարդու համար է եւ երբեք պետք չէ հիասթափվել, տխրել, հուսալքվել, այլ հակառակը՝ պայքարել եւ հաղթել»:
Արթուր Աբրահամի համար մեծ ձեռքբերում եւ հաջողություն է յուրաքանչյուր մենամարտը, որի արդյունքում նվաճում կամ կարողանում է պահպանել աշխարհի չեմպիոնի տիտղոսը. «Այդ հաղթանակների ճանապարհները հեշտ չեն, դրանք ամիսներ տեւող ամենօրյա ծանր մարզումներ են, առանց որոնց ոչ մի մարզիկ չի կարող հաջողության հասնել»:
Այս ընթացքում նրա կողքին մշտապես եղել, օգնել եւ հավատացել են նախ ընտանիքը՝ ծնողները, եղբայրը, հետո արդեն նաեւ մարզիչը՝ Ուլլի Վեգները եւ մենեջերը՝ Վիլֆրիդ Զաուերլանդը: «Հենց նրանց ջանքերն ու խորհուրդներն են ինձ հասցրել այնտեղ, որտեղ հիմա եմ»,- ասում է Արթուր Աբրահամը:
Հաղթանակը կյանքում եւ ռինգում. աշխարհահռչակ բռնցքամարտիկը մի փոքր տարակուսում է, ասում է՝ ռինգում սկզբունքները, մոտեցումները, տեմպը տարբեր են. «Բայց կյանքն էլ ինչ-որ տեղ ռինգ է… Թե՛ ռինգում, թե՛ կյանքում ես փորձում եմ ազնիվ լինել, երբեք չեմ թերագնահատում մրցակիցներիս, նրանց հնարավորությունները, բայց նաեւ չեմ գերագնահատում: Կենտրոնանում եմ իմ նպատակի վրա եւ գնում հաղթելու»:
Արթուր Աբրահամի հաջողության բանաձեւը հստակ է՝ անհրաժեշտ են աշխատասիրություն, սեփական ուժերի հանդեպ վստահություն եւ սեր այն գործի հանդեպ, որն անում է:
ՀՌԻՓՍԻՄԵ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
Գլխավոր լուսանկարում` Արթուր Աբրահամը՝ ընտանիքի հետ:
Լուսանկարները՝ Արթուր Աբրահամի անձնական արխիվից:
«Առավոտ» օրաթերթ
28.02.2015
