ՀՀ վաստակավոր նկարիչը ներկայացել է բացառիկ ցուցահանդեսով
Ժամանակակից արվեստի թանգարանում փետրվարի 18-ին բացվել է ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Աննա Հարությունյանի (լուսանկարում) «Ու կյանքը սկսվեց…» խորագրով անհատական ցուցահանդեսը, որը կշարունակվի մինչեւ 25-ը: Ցուցահանդեսի համակարգողն է Նյու Յորքի եւ Դուբայի բիենալեների տնօրեն Պիետրո Ֆրանեզին:
Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցին նվիրված Աննա Հարությունյանի 12 աշխատանքներն իսկապես մեծ հետաքրքրություն էին առաջացրել ոչ միայն արվեստասերների, այլեւ մշակույթի տարբեր ոլորտների ճանաչված, անվանի մասնագետների շրջանում: Ցուցահանդեսի թատերականացված մեկնարկը տրվեց Երեւանի պետական համալսարանի մշակույթի կենտրոնի երգչախմբի (ղեկավար՝ Կարինե Դավթյան) կատարմամբ կոմիտասյան ու եկմալյանական մեղեդիների հնչյուններով. թանգարանի սրահ մոմերով մուտք գործեցին երգչախմբի արտիստները՝ սեւ եւ սպիտակ զգեստներով, թատերականացված ներկայացրին հայ ժողովրդի ընկճված վիճակը եղեռնից հետո, սակայն աստիճանաբար «վերակենդանանալով», արտիստները մոտեցան ցուցադրված նկարներին ու մի պահ դրանց առջեւ քարացան՝ հիշատակի մոմերը ձեռքներին…
Կարդացեք նաև
Փիլիսոփայական խորագրով այս միջոցառման առիթով Աննա Հարությունյանը մեզ հայտնեց, որ իր յուրաքանչյուր կտավ վերնագրված է՝ «Աշխարհի ստեղծման գաղափարը», «Աշխարհի յոթ խորհրդանիշները», «Աշխարհի խաչելությունը» եւ այլն, սակայն մոնումենտալ՝ մոտ 3 մետր բարձրությամբ այդ կտավների անունները, որ առաջին հայացքից ժայռապատկերներ են հիշեցնում, արվեստագետը ցուցադրելիս մտածված չի նշել, որպեսզի յուրաքանչյուր այցելու ինքը մեկնաբանի ու ընկալի յուրովի: Օրինակ, մի նկարի շուրջ բուռն քննարկում էր. ոմանք գտնում էին, որ դա Քրիստոսի խաչելությունն է, մյուսները՝ մայրական արգանդից դուրս եկող մարդ… Հեղինակը մեզ ասաց, որ ըստ էության արվեստասերները կտավը ճիշտ են ընկալել. «Ես դա վերնագրել եմ «Հրեշտակ մարդու ծնունդը», որն ըստ էության, իհարկե, ծնունդ է, հենց մարդ հրեշտակի, որը Քրիստոսի օգնությամբ է ծնվում»:
Աննա Հարությունյանից հետաքրքրվեցինք ցուցահանդեսի «հեռակա» համակարգող Պիետրո Ֆրանեզիով: Մեր զրուցակիցը հավաստիացրեց, որ շուրջ մեկ տարի առաջ իր կայքի միջոցով են բարեկամացել, որին հաջորդել է պարոն Ֆրանեզիի այցը Հայաստան: «Երեւանում Պիետրո Ֆրանեզիին ես ծանոթացրի կոլեգաներիս՝ Աշոտ Ավագյանի, Գեւորգ Քասաբյանի, Լիլիթ Խաչատրյանի, Հարություն Սամուելյանի աշխատանքների հետ: 2014թ. դեկտեմբերից մինչ այսօր նշածս նկարիչների ցուցահանդեսներն արդեն բացվել են Հայաստանում, շատ շուտով կմեկնարկի նաեւ Գայ Ղազանչյանի անհատական ցուցահանդեսը, որոնց համակարգողն է պարոն Ֆրանեզին: Նա հիացած է հայ նկարիչների ստեղծագործություններով եւ առաջարկել է իբրեւ համակարգող որոշ գործեր ցուցադրել նաեւ 2015թ. հոկտեմբերին Նյու Յորքում եւ 2016թ.՝ Դուբայում»,- ասաց արվեստագետը:
Առաջին անգամ 1995թ. Գերմանիայում, այնուհետեւ աշխարհով մեկ անհատական ցուցահանդեսներով հանդես եկած նկարիչը կեսկատակ-կեսլուրջ հարցին՝ կոլեգաների շրջանում ուզում է կամեցող արվեստագետի անո՞ւն ձեռք բերել՝ Պիետրո Ֆրանեզիին ծանոթացնելով նրանց հետ, Աննա Հարությունյանը ժպտալով ասաց, թե իր տեսակն է այդպիսին, հետո էլ պատասխանեց. «Իմ ու կոլեգաներիս ստեղծագործական ձեռագիրը տարբեր են: Փառք Աստծո, աշխատանքներս մշտական ցուցադրության են դրված Վենետիկի, Գերմանիայի թանգարաններում, մասնավոր հավաքածուներում… Եղեռնի 100-ամյա տարելից ենք նշում եւ պետք է հատկապես արտերկրում մեր ստեղծագործություններով թնդացնենք հայի անունը»:
ՍԱՄՎԵԼ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
25.02.2015
