Ծագումով արցախցի ՀՀ ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության պատգամավոր Համլետ Հարությունյանը Բերձորում «Հիմնադիր խորհրդարանի» անդամներին ու համակիրներին Արցախից «քշելու» ու ծեծելու դեպքը չի շտապում քննադատել: Կատարվածի մասին էլ միայն վերացական դատողություններ է անում:
«Ընդհանրապես, երբ պետությունը ունենում է ճակատագրական պահեր, համազգային պատասխանատվության պահեր, նման բոլոր փորձերը՝ իշխանափոխություն, Ղարաբաղ գնալ, էնտեղ փորձել ինչ-որ բաներ անել՝ ես մերժում եմ: Կարծում եմ, որ մեր Եղեռնի 100 ամյակի առիթով, բոլոր քաղաքական ուժերը պետք է քաղաքական գործունեության «զինադադար» հայտարարեն: Աշխարհին ցույց տանք, որ համազգային խնդիրները լուծելու ժամանակ միասնական ենք, ինչպես Արցախյան գոյամարտի ժամանակ ապացուցեցինք, միասնությունը միայն հաղթանակ է բերում»,- Aravot.am-ին ասաց պատգամավորը:
Մեր հարցին՝ ՀՀ ազատ քաղաքացիներն ազատ Արցախում չէի՞ն կարող իրենց ցույցն անցկացնել ու իրենց ասելիքն ասել, պատգամավորը շարունակեց. «Իմ մեկնաբանությունն արդեն արեցի: Մնացած հարցերի մանրամասնության մեջ չեմ կարող մտնել, իմ դիրքորոշումն արդեն արտահայտեցի: Էդ բոլոր սահմանադրական իրավունքները թողնենք ապրիլի 24-ից հետո, ի՞նչ է՝ չի՞ ստացվի: Մնացած բաներն ինձ հետաքրքիր չեն՝ Բերձորում ով ում է ծեծել, գնացել են, սահմանադրական իրավունք ունեն, թե չունեն: Այդ խնդիրն ինձ չի հետաքրքրում: Սահմանային լարվածության այս պահին, երբ թշնամին էգուց մյուս օրը կարող է մեզ վրա հարձակվել, ինչ-որ ցույցեր, միտինգներ սարքել Ղարաբաղում, իհարկե, սխալ է»:
Կարդացեք նաև
Մեր հարցին՝ «Հիմնադիր խորհրդարանի» անդամներին ծեծելով քշելը ՀՀ ու ԼՂՀ իշխանությունների պայմանավորվածության արդյո՞ւնք էր, պատգամավորը շարունակեց. «Ես հավատարիմ եմ մնում իմ կրեդոյին, ձեր հարցին չեմ պատասխանում: Կպատասխանեմ այդ հարցին ապրիլի 24-ից հետո»:
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հայ ժողովուրդը եւ նրա ղեկավարութիւնը մի օր պիտի հասկանան, որ ՕՐԷՆՔՆ ամէն ինչից վեր է:
Սա արդէն երկրորդ պատգամաւորն է, որ արտայայտում է անհեթեթ միտքն առ այն, թէ Ցեղասպանութեան 100-րդ տարելիցին բարոյական չէ եւ այլն այլն:
Սա ապացուցում է, որ տակաւին չենք ըմբռնել Ցեղասպանութեան դասը, խորհուրդը:
ԵՐԿՐՈՒՄ ՕՐԷՆՔ Է ԽԱԽՏՈՒԵԼ ՎԱՅՐԱԳ ԵՒ ԿՈՊՏԱԳՈՅՆ ՁԵՒՈՎ: Աւելին, դրա հեղինակը ՈՍՏԻԿԱՆՈՒԹԻՒՆՆ Է:
Ուստի, գրողի ծոցը Ցեղասպանութեան 100 կամ թէկուզ 1000-ամեայ տարելիցը: Իմ երկրում օրէնք է խախտուել, բարի՛ եղիր պատժել, որ յետագայում դա ՉԿՐԿՆՈՒԻ: Եթէ հրաշքով նահատակները կենդանանային, նրանք առաջինը պիտի պահանջէին պատժել բռնութիւնը:
Որովհետեւ պայմանը նոյն է երէկ, այսօր եւ վաղը: ՅԱՆՑԱՆՔԸ ՊԻՏԻ ՊԱՏԺՈՒԻ, այլապէս կրկնուելու է:
Աստուած Մովսէսի ձեռքով ՕՐԷՆՔ տուեց մարդուն, որ մեղքը պատժուի: Ուստի մինչեւ ուղնուծուծը պիտի հասկանանք, որ ՕՐԷՆՔԸ ՎԵՐ Է ԱՄԷՆ ԻՆՉԻՑ:
Աշխարհից արդարութիւն ենք պահանջում, երբ մեր իսկ երկրում արդարադատութիւնը ոտնահարւում է ՈՍՏԻԿԱՆՈՒԹԵԱՆ կողմից:
– – – – – – –
Սրա հետեւանքները ծանրագոյն են լինելու, եթէ համապատասխան քայլեր չձեռնարկենք:
Ա. Շարքային հայ մարդը հայաստանցի-արցախցի տարանջատում չի անում: Եթէ այսօր նման վտանգ կայ, դրա միակ պատասխանատուն այս պահին Արցախի իշխանութիւնն է:
Ուստի, երբ պահանջում ենք արդարադատութիւն, ծիծաղելի է դրան «հակաարցախեան» երանգ հաղորդելը:
Գիւմրիի սպանդը, Լիսկայի վերանշանակումը ու նրա «փառահեղ» մուտքը Սիւնիք, Բերձորի ջարդը: Նշուած բոլոր դէպքերում էլ հասարակութիւնը արդարադատութիւն է պահանջում, մինչդեռ յանիրաւի (իսկ միգուցէ՝ միտումնաւոր) ներկայացնում են, թէ իբր հակառուսական, հակագիւմրիական, հակասիւնիքեան կամ հակաարցախեան տրամադրութիւններ են:
Բ. Ծանրագոյն խնդիր ունենք նախ մեզ, ապա նաեւ միջազգային հանրութեանն ապացուցելու, որ սա արտառոց դէպք էր եւ Արցախը անշեղօրէն շարունակում է կառուցել ՕՐԷՆՔԻ երկիր:
– – – – – – –
Այդ իսկ պատճառով, պիտի առնուազն իրականացուեն հետեւեալ քայլերը՝
Ա. Բակո Սահակեանը ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹԵԱՄԲ դիմում է համայն հայութեանը՝ դատապարտելով արարքը եւ հայցելով մեր ներողամտութիւնը: Կրկնում եմ՝ ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹԵԱՄԲ, որպէսզի ձայնը լսենք:
Բ. Յարուցել քրէական գործ եւ պաշտօնանկութիւններ:
Գ. ՀՀ եւ ԱՀ Ազգային ժողովները, ինչպէս նաեւ ՀՀ Նախագահը դատապարտում են կատարուածը, իսկ ՀՀ իրաւապահ մարմինները ՕՐԷՆՔԻ շրջանակներում համագործակցում են Արցախի իրենց գործընկերների հետ քննելու միջադէպը:
Դ. Բակո Սահակեանը հայութեանն ուղղուած իր ելոյթում առաջարկում է այդ կուսակցութեանը եւ բոլոր ցանկացողներին ԿՐԿՆԵԼ ԵՐԹԸ՝ դիմաւորելով նրանց Ստեփանակերտում:
– – – – – – –
Այսքանից յետոյ, ԵՐԲ ՕՐԷՆՔԻ ԵՒ ԻՐԱՒՈՒՆՔԻ դաշտում գործն աւարտուած է, նոր անցնում ենք հարցի ԲԱՐՈՅԱԿԱՆ մասին: Կազմակերպում ենք հանրային լայնածաւալ քննարկումներ եւ (ըստ իս) փորձում համոզել այդ կուսակցութեանը, որ նման երթերն այնքան էլ ՆՊԱՏԱԿԱՅԱՐՄԱՐ ՉԵՆ, միեւնոյն ժամանակ վստահ լինելով, որ հակառակ պարագայում Բերձորեան դէպքերն չեն կրկնուի:
– – – – – – –
Կ’իրականացնե՞ն ՀՀ եւ ԱՀ իշխանութեանը վերոնշեալը: Բարի, դրանից հայ հասարակութիւնը միմիայն կը շահի եւ կը հզօրանայ:
Կ’արհամարհե՞ն: Դա կը նշանակի կտրել այն ճիւղը, որի վրայ նստած է հայութիւնը:
Սիրելի Արթուր Ղազարյան, որպես Եղեռնի զոհի իրավահաջորդ գլուխս խոնարհում եմ Ձեր առողջ ձայնի համար…այս մի երկու օրերին վրջապես կարդացի մի հոյակապ , իմաստուն Խոսք…իմ Մեծ հայրը եվ Մեղ մայրը նահատակվեցին ոչ թե թուրքի այլ անօրեն Մարդու ձեռքից …առանց իրավունքի , իրական արդարության չկա ոչ թուրք ոչ հայ…Եղեռնի 100 ամյակը խաղարկելը «կերակրատաշտի» տերերի, նրանց քծնողների կողմից… հերթական Եղեռնի նախադրյալներ է պայմանավորում…նորից շնորհակալ եմ Ձեզնից…
+100