Հայաստանի արտաքին գործերի նախարար Էդվարդ Նալբանդյանը երեկ մամուլի ասուլիս է ունեցել լրագրողների համար, որը, սակայն, կարելի է ասել տեղի է ունեցել լրագրողների պահանջով: Մի քանի օր առաջ մի խումբ լրագրողներ հայ-ադրբեջանական սահմանից ստացվող տագնապալի տեղեկություններին զուգահեռ ԱԳՆ-ից որևէ տեղեկության բացակայության պայմաններում իրենք էին նախաձեռնել այց ԱԳՆ և պատասխաններ պահանջել իրավիճակի և ԱԳՆ գործողությունների կապակցությամբ:
Ահա, միայն նմանօրինակ ակցիայից հետո Հայաստանի արտգործնախարարը որոշեց, որ հաշվետու պետք Է լինի իր գործունեության համար Հայաստանի քաղաքացիների առաջ: Սակայն, ինչպես կարելի է դատել երեկ տեղի ունեցած այդ` այսպես ասած երեսի զոռով կորզված հաշվետվությունից, Հայաստանի արտգործնախարարությունը մատնված է անգործության` այն դեպքում, երբ Հայաստանի սահմաններում զինծառայողները իրենց կյանքի գնով պաշտպանում են Հայաստանը ԱԳՆ դիվանագիտական բացթողումներից ու անգործությունից ըստ էության:
Էդվարդ Նալբանդյանը և՛ սահմանային իրավիճակի, և՛ ընթացիկ արտաքին քաղաքական խնդիրների կապակցությամբ չի արել որևէ հայտարարություն, որն ըստ էության դուրս կլիներ Հայաստանի դիվանագիտությանը հատուկ գորշ շրջանակից և կվկայեր, որ արտգործնախարարությունը արտաքին քաղաքականություն է առաջ տանում, ոչ թե ուղղակի քարշ է գալիս արտաքին քաղաքական խնդիրների ետևից: Նմանօրինակ վիճակներում արտաքին քաղաքական գերատեսչությունը պետք է հանդիսանա այն օղակը, որը առավոտից երեկո պետք է լինի լրահոսի առաջին էջերում: Ըստ որում` ոչ միայն միջազգային կառույցներին տեղեկություններ հաղորդելու համար միայն, այլ ընդհանրապես Հայաստանի որոշումներ կամ նախաձեռնություններ, գնահատականներ ու մեկնաբանություններ ներկայացնելու: Սակայն պարզվում է, որ Հայաստանի ԱԳՆ-ն միայն Թուրքիային ու Ադրբեջանին ասելիք ունի, այն էլ նույն ասելիքը` արդեն ստանդարտ բառերով ու նախադասություններով:
Կարդացեք նաև
Մուսա Միքայելյան
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
