Գյումրիի ողբերգությունը շատ մութ խորքեր ունի։ Կրեմլյան քարոզիչներն ու նրանց հայաստանյան հինգերորդ շարասյունը (ռուսալեզ ստահակների ոհմակը կամ հայ-ռուսական կլուբականները) ամեն կերպ փորձում են այս ամենին արեւմտյան հետք կպցնել։ Պատահական չէ, որ շեշտում են Պերմյակովի աղանդավոր լինելն ու Թուրքիայի սահմանն անցնելու փորձը։ Մենք դժվարանում ենք հավատալ այս վարկածին։ Եթե ռուսները փոքր-ինչ համոզված լինեին, որ Պերմյակովը թուրքական կամ արեւմտյան որեւէ ծառայության կողմից հավաքագրված մեկն է, կթողնեին, որ նա անցնի սահմանը, եւ հետո աղմուկ կբարձրացնեին նրան վերադարձնելու պահանջով։ Այլապես նրանց ինչի՞ն է պետք Պերմյակովն այստեղ՝ որպեսզի մե՞զ վախեցնեն մայդանի հնարավորությամբ։ Ախր շատ ծիծաղելի է մայդան սպասել մի երկրից, որի ԱԺ-ն 99 տոկոսով կողմ է հայ-ռուսական միասնությանը։
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում