Հարցազրույց պաշտպանության նախկին նախարար ՎԱՂԱՐՇԱԿ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆԻ հետ
-Գյումրիում կատարված ոճրագործությունը ցնցել է հայ հասարակությանն ու տարբեր ընկալումների տեղիք տվել: Որպես զինվորական՝ ձեր գնահատականը:
-Մարդկային տրամաբանության տեսանկյունից՝ կատարված ոճրագործությունը որեւէ մեկնաբանություն չունի, այդ վիժվածքի կատարածն անբացատրելի է: Մեր առաջ մարդ չի կանգնած…
Դեպքն այնքան արտառոց է, որ թույլ է տալիս մարդկանց տարբեր վարկածներ շրջանառել: Բացի դրանից, իհարկե, կլինեն մարդիկ, ովքեր կարող են, օգտվելով այս ցավալի իրավիճակից, շեշտադրումը տանել հայ-ռուսական հարաբերությունների դաշտ՝ սեպ խրելու, հասարակության մեջ հակառուսական տրամադրություններ բորբոքելու նպատակով:
Կարդացեք նաև
Բայց դա սխալ մոտեցում է, կատարվածը ամենեւին պետք չէ կապել հայ-ռուսական հարաբերությունների հետ, այն քրեական հանցագործություն է: 13 ժամվա ընթացքում ռուս սահմանապահները հայտնաբերեցին վիժվածքին, իսկ մեկ օրում, այն էլ՝ ձմռանը, հայտնաբերելը հեշտ գործ չէ: Ե՛վ այս օպերատիվությունը, ե՛ւ ռուսական կողմից ամենաբարձր մակարդակներից հնչող հայտարարությունները, որ խստագույնս կպատժվի այդ զինվորը, փաստում են, որ Ռուսաստանը լիովին գիտակցում է դեպքի լրջությունը:
Կապի մեջ են երկու երկրների դատախազները, ԱԳ նախարարները, պաշտպանության նախարարները: Այսօր Հայաստանում է Գյումրիում տեղակայված ռուսական ռազմակայանի նախկին հրամանատարը, որը ներկայումս ՌԴ պաշտպանության նախարարի առաջին տեղակալն է, եւ ինքն էլ ղեկավարում է ծառայողական քննությունը: Ասելիքս այն է, որ Ռուսաստանի պաշտոնյաները լրջորեն անհանգստացած են կատարվածով:
-Իսկ հայ հանրության պահանջը հետեւյալն է՝ հայ ընտանիքի սպանության մեջ կասկածվողը պետք է հանձնվի Հայաստանի իրավապահ մարմիններին, դատավարությունը պե՛տք է ընթանա Հայաստանում: Սա նաեւ շատ կարեւոր քայլ է վստահության առումով: Սակայն մեր այս պահանջի առաջ դրվում է ՌԴ սահմանադրության 61-րդ հոդվածի 1-ին կետը, թե հանցագործության կատարման մեջ կասկածվող ՌԴ քաղաքացին չի կարող հանձնվել այլ պետության:
-Ի դեպ, ասեմ, որ ԱՄՆ օրենսդրությամբ եւս արգելված է սեփական զինվորի հանձնումը այլ պետության. անկախ նրանից, թե ինչ հանցանք է կատարել այդ զինվորը, դատավարությունը իրականացվում է ԱՄՆ-ում:
Դառնալով Գյումրիի դեպքին՝ ասեմ, որ մարդասպանը կատարել է երկու հանցագործություն. լքել է զորամասը եւ սպանել 6 մարդու: Սա նշանակում է, որ երկու ուղղությամբ է ընթանալու հետաքննությունը: Զորամասը լքելու հարցն առնչվում է Ռուսաստանին ու ռուսական ռազմակայանին, եւ նրանց կողմից կքննվի: Մինչդեռ սպանությունը տեղի է ունեցել ռազմակայանից դուրս, Հայաստանի տարածքում, հետեւաբար պետք է գտնվի ՀՀ իրավապահների ուշադրության կենտրոնում:
Եվ ես կարծում եմ, երկու կողմերը անպայմանորեն կգտնեն նպատակահարմար լուծում, քանի որ գործի բացահայտման հարցում կա երկկողմ մեծ շահագրգռություն: Կարող է ստեղծվել համատեղ քննչական խումբ, որն էլ ամբողջականորեն կուսումնասիրի հանցագործությունը:
Արմինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
Ամոթ, ուրիշ ոչինչ: