Խուճապի առաջին օրերին ԿԲ-ն միայնակ էր, ու նրա հայտարարություններում հոխորտանք ու սպառնալիքի ակնարկներ կային։ Սպառնալիք, որ տարադրամի շուկայում ակտիվություն ցուցաբերող բոլոր սպեկուլյանտները պատժից չեն խուսափի։ Սակայն առայժմ որևէ օրինակ չի արձանագրվել։
Իրավիճակը չհանգստացավ այն բանից հետո էլ, երբ Տնտեսական մրցակցության հանձնաժողովը հայտարարեց, որ խստորեն հետևելու է գնաճին։
Իսկապես դրամատիկ իրավիճակը համընկել է նախատոնական առևտրի հետ։ Միջազգային ընդունված նորմերով Սուրբ ծննդյանը նախորդող շրջանին բաժին է ընկնում տարեկան առևտրի 40 տոկոսը։ Կարծում եմ՝ սա բնորոշ է նաև Հայաստանին։ Այսինքն՝ այս նախատոնական եռուզեռն էլ ֆինանսատնտեսական ցնցումների մեջ իր բաժինն ունի։ Ունի իր բաժինն ու ավելի է բարդացնում իրավիճակը։
Մեր առաջին նախատոնական օրերն են, երբ հեռուստաեթերը հեղեղված չէ կենցաղային տեխնիկայի ու բազում այլ ապրանքների գովազդներով։ Նախատոնական «աննախադեպ առաջարկների» ու «ակցիաների» գովազդով։ Ոչ ոք ոչինչ չի առաջարկում։ Ոչ ոք ստույգ չգիտի նույնիսկ բոլորի սիրելի խոզի բդի մեկ կիլոգրամի արժեքը, որովհետև դա էլ է շաղկապվել տարադրամին։ Բոլորին միայն տարադրամի փոխարժեքն է հետաքրքրում։
Կարդացեք նաև
Արա ԳԱԼՈՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
