Բաց նամակ
ՀՀ նախագահ Սերժ Սարգսյանին
ՀՀ Ազգային Ժողովի նախագահ Գալուստ Սահակյանին
ՀՀ վարչապետ Հովիկ Աբրահամյանին
Մեծարգո պարոն Նախագահ,
Հարգարժան պարոն խոսնակ,
Հարգարժան պարոն վարչապետ,
ՎՊՀ-ի «Արվեստի ամբիոն»-ը հիմնադրվել է 1997թ.-ին՝ «Կերպարվեստ» եւ «Երաժշտական կրթություն» մասնագիտություններով: Այստեղ դասավանդում են համապատասխան մասնագիտական կրթություն ունեցող եւ իրենց գործունեությամբ մարզում հարգանքի արժանացած մասնագետներ: Շրջանավարտները հիմնականում իրենց մասնագիտությամբ աշխատում են երգչախմբում, նվագախմբում, երաժշտական, արվեստի, հանրակրթական դպրոցներում, արվեստի խմբակներում եւ այլն:
Ուսանողները աչքի են ընկնում ակտիվությամբ. մասնակցում են մարզում անցկացվող միջոցառումներին, համերգներին, փառատոններին, ցուցահանդեսներին: Մասնակցություն են ցուցաբերել նաեւ Գյումրու «Վերածնունդ» միջազգային փառատոնին, Ա. Բաբաջանյանի ուսանողական միջազգային փառատոնին:
Այժմ ամբիոնի գործունեությունը վտանգված է, քանի որ արդեն երկու տարի «Երաժշտական կրթություն» մասնագիտությամբ ընդունելություն չի հայտարարվել: 2015-16 ուստարում եւս ընդունելություն չի հայտարարվելու, որն էլ վտանգում է մարզում երաժշտարվեստի եւ երգարվեստի զարգացման հեռանկարը:
ՎՊՀ-ի ղեկավարությունը գտնում է, որ երաժշտական կրթությունը ներկա սուղ պայմաններում թանկ արժե, բուհը համապատասխան ֆինանսական միջոցներ չունի բաժինը բացելու համար: Մենք էլ ենք գիտակցում, որ միայն ուսանողների վարձավճարները չեն կարող փակել դասախոսի աշխատավարձի եւ այլ ծախսերը:
Ըստ պետական կրթական ծրագրերի՝ հանրակրթական դպրոցների 1-7-րդ դասարաններում «Երաժշտություն» եւ «Կերպարվեստ» առարկաները պետք է պարտադիր դասավանդվեն: Այդ դեպքում, որտե՞ղ են կրթություն ստանալու համապատասխան մասնագետները: Ստացվում է, որ ամբողջ մարզում երաժշտական ունակություններով օժտված եւ այդ ուղղությամբ կրթությունը շարունակողները զրկվելու են նախընտրելի մասնագիտությամբ բարձրագույն կրթություն ստանալու հնարավորությունից:
ՎՊՀ-ի Արվեստի ամբիոնի երաժշտության բաժնի դասախոսներ
Հնարավոր չէ՞ եկամտաբեր բաժինների հաշվին մեկ-երկու ոչ եկամատաբեր, բայց ազգային ոգին պահպանող բաժիններ պահել։ Վստահ եմ, որ հանրությունը դա կգնահատի որպես բուհի ղեկավարության կողմից հայրենասիրության և ազգային մշակույթի պահպանման դրսևորում։ Իսկ բուհի ղեկավարությունը իր հայրենասիրությունը մեկ անգամ չէ, որ ապացուցել է, բավական է հիշել ռեկտոր Գուրգեն Խաչատրյանի ուղտագնացությունները և համոզվել այդ հարցում։ Հարկավոր է ընդամենը պայքարել և համախմբվել ազգային գաղափարախոսության շուրջ։