Ուղիղ մեկ տարի առաջ մեզ լքեց մեր սիրելի «առավոտցի» Ժենյան՝ Գենոֆիա Մարտիրոսյանը: Լուսավոր, ժպտերես, կենսախինդ, անսահման բարությամբ եւ սուր մտքով օժտված մի անձնավորություն, որի հանդեպ հիվանդությունը անողոք գտնվեց: Նա իր կարճատեւ երկրային կյանքի ընթացքում հասցրեց այնքան շատ մարդու իր լույսից բաժանել, որ կհերիքեր մի քանի կյանքի համար: Եվ այդ բոլոր մարդիկ՝ նրա ընկերները, հարազատները, բարեկամները, պարզապես ծանոթները մինչ այսօր էլ իրենց մեջ պահում են Ժենյայի նվիրած լույսը, հիշում նրան ու ժպտում այդ հիշողություններով… Մարդիկ ապրում են, քանի դեռ նրանց հիշում եւ սիրում են…