Հանրապետականը դեմ է բռնությամբ կատարված հանցագործությունների զոհերի հարազատներին օրենքով փոխհատուցում տրամադրելուն: ԱԺ պետաիրավական հարցերի մշտական հանձնաժողովի նախագահ Հովհաննես Սահակյանը որպես հիմնական պատճառաբանություն նշում է ֆինանսների բացակայությունը: Արդյոք ֆինանսական սղությա՞մբ է պայմանավորված նրանց դիրքորոշումը, թե՞ քաղաքական խնդիրներով:
Մարտի 1-ի գործով լուծարված փաստահավաք խմբի անդամ Սեդա Սաֆարյանի կարծիքով՝ այս հարցն առաջ քաշելը շատ կարևոր է այն տեսանկյունից, որ եթե պայմանականորեն ընդունենք, որ Մարտի 1-ի բացահայտումը պատշաճ չընթացավ, գոնե արդարացի փոխհատուցման սկզբունքը գործի. ամեն ինչ պիտի փոխհատուցվի՝ և՛ բարոյական վնասը, և՛ մարդկային կորուստը, և՛ սոցիալական արդարությունը պիտի համաչափորեն ներառվեն որպես պետության հիմնահարցեր:
«Այս տեսանկյունից կարևորում եմ փոխհատուցման հարցը: Զարմանալին այն է, որ ամեն ինչի համար կարող են գումարներ վատնել, բայց այդ կարևոր հարցը երկրորդական պլան մղել: Ես համաձայն չեմ ՀՀԿ-ի դիրքորոշմանը և կարծում եմ, որ այդ դիրքորոշումը չի բխում հիմնահարցերի ճիշտ լուծման դիրքերից»,- հավելեց նա:
Ի՞նչ կփոխվի, եթե նման օրենք ընդունվի: Գուցե անուղղակի կընդունվի Մարտի 1-ի հանցանքը, և գուցե նման դիրքորոշման պատճառը ոչ թե ֆինանսականն է, այլ վախերն են, թե ինչ կբացահայտվի այդ օրենքի ընդունմամբ: Զրուցակցիս դիտարկմամբ՝ պետության մեջ ցանկացած իրավիճակ վերլուծում ենք պետական մարմինների գործողությունների իրավաչափության տեսանկյունից: Նա չբացառեց, որ իրենց ամենից մտահոգողն այն հարցն է, որ նման պարտավորություն ստանձնելով՝ անուղղակիորեն ընդունում են պետական մարմինների կողմից բռնության կիրառման փաստը և պատճառահետևանքային կապը հասցրածի և հետևանքի միջև: Այս տեսակետից, գուցե հենց այդպես էլ մտածում են, և «արդարացի» է նրանց այդ մտավախությունը, որովհետև իրականում դրանց մեջ իսկապես կապ կա:
Կարդացեք նաև
Սիրանույշ Պապյան
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
