«Ինձ համար «Առավոտը» մնացել է այն խմբագրությունը, որտեղից դուրս եմ եկել: Ինձ թվում է, որ գնամ, միջանցքում լուռ, հանդարտ քայլելիս նորից տեսնելու եմ Ժենյային, հետո նրան տեսնելու եմ մեր սենյակում, տեսնելու եմ Նաիրային Մամիկոնյան, որ գիշերվա որ ժամն էլ լինի, թռչկոտելով կանցնի… ուշ ժամերին, երբ բոլորս հոգնած, սպառված էինք լինում, միևնույն է՝ Նառան էներգիայով լի էր… Հետո նույնքան առույգ խմբագրություն էր գալիս Արամ Աբրահամյանը, հավաքում էջերը…: Ինձ համար «Առավոտը» այդպիսին է մնացել, ես այդպիսին եմ հիշում այն: Ամեն ինչ սիրուն էր «Առավոտում»: 168.am-ի փոխխմբագիր Լիլիթ Սեյրանյանի հիշողություններն են «Առավոտում» նրա աշխատանքային տարիների մասին:
Ամբողջական հրապարակումը կարող եք կարդալ վաղվա տպագիր «Առավոտի» «Առավոտցիներ» շարքում:
Հռիփսիմե ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆ
