Ըստ Մեսրոպ Հարությունյանի` 1-2 հեռուստաընկերություններ կարող են պետականից տարբերվող տեսակետներ հնչեցնել:
Ըստ «Մամուլի ազատությունն Արեւելյան գործընկերության երկրներում» զեկույցի` Արեւելյան գործընկերության երկրների շրջանում 2014 թվականի առաջին կիսամյակում Հայաստանը չորրորդ տեղում է: Ցանկը գլխավորում է Վրաստանը, որին հաջորդում են Մոլդովան եւ Ուկրաինան: Իսկ Հայաստանին զիջում են Ադրբեջանը եւ Բելառուսը:
Այս կապակցությամբ Aravot.am-ը զրուցեց մեդիափորձագետ Մեսրոպ Հարությունյանի հետ: Նա նշեց, որ համամիտ է Հայաստանին տրված գնահատականին. «Դա չի կարող պայմանավորված լինել օրենսդրության հետ, որովհետեւ մեզանում օրենսդրությունը բարձր ապահովում է. ե’ւ սահմանադրությամբ, ե’ւ օրենքներով որոշակիորեն խոսքի ազատության ապահովածություն կա»:
Զեկույցի «գործնական կիրառում» անվանակարգում, որտեղ առավելագույնը 1110 միավորն է, Հայաստանը հավաքել է 603-ը: Պարոն Հարությունյանը համարում է, որ այդ միավորը համապատասխանում է հայկական մամուլի ներկայիս վիճակին: Մեսրոպ Հարությունյանը օրինակ բերեց «Չորրորդ ինքնիշխանություն» եւ «Ա1+» լրատվամիջոցների լրագրողների դեմ բռնություն գործադրելու կամ նրանց աշխատանքը խոչընդոտելու դեպքերը` նշելով, որ երկու դեպքում էլ քրեական գործ չի հարուցվել. «Տարեցտարի տեսնում ենք պետության, իշխանության կողմից եւ ընդհանրապես ճնշումներ լրատվամիջոցների վրա եւ կան դատական գործեր, որոնք բերում են մամուլի ազատության վիճակի վատթարացմանը»:
Կարդացեք նաև
Անդրադառնալով «ինտերնետ/նոր մեդիա» անվանակարգին (որտեղ Հայաստանը առավելագույն 150-ից հավաքել էր 117 միավոր)` Մեսրոպ Հարությունյանը նշեց, որ վերջին շրջանում նկատում է բացահայտ եւ երբեմն թաքուն վերահսկողության միտումներ:
Պարոն Հարությունյանը համաձայն է «Մամուլի ազատությունն Արեւելյան գործընկերության երկրներում» զեկույցի՝ հայկական հեռուստատեսությանը տված գնահատականի հետ (Հայաստանն առավելագույն 150-ից հավաքել է 65 միավոր), քանի որ նա համարում է, Հայաստանում հեռարձակվող ընկերություններում ազատության մակարդակը շատ ցածր է. «Դա վերաբերում է թե’ հանրային հեռարձակողներին, ե’ւ մասնավոր հեռարձակողներին: Կա 1-2 հեռուստաընկերություն, որտեղ կարող են պետականից տարբերվող տեսակետներ հնչեցնել»:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
