Սերժ Սարգսյանը երեկ ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայում ելույթ է ունեցել և հայտարարել, որ պաշտոնական Երևանը քննարկում է հայ-թուրքական արձանագրությունները խորհրդարանից հետ կանչելու հարցը: Այս հայտարարությունը մի քանի օր առաջ Սերժ Սարգսյանն արել էր Հայաստան-Սփյուռք խորհրդաժողովում, սակայն ՄԱԿ-ի ամբիոնից արված հայտարարությունն, ըստ էության, լիովին այլ նշանակություն է ստանում:
Սակայն, մյուս կողմից, այնպիսին է տպավորությունը, որ Սերժ Սարգսյանը չի իմացել, որ ելույթ է ունենում ՄԱԿ-ի ամբիոնից, այլապես երևի թե ձեռնպահ կմնար «գրողի ծոցը վավերացնեք» արտահայտությունից, որն ուղղված էր հայ-թուրքական արձանագրությունների հանդեպ Թուրքիայի վերաբերմունքին:
Խնդիրն այն է, որ նման հայտարարություն անելուց հետո, Սերժ Սարգսյանը պետք է հայտարարի ոչ թե արձանագրությունները հետ կանչելուն վերաբերող քննարկումների մասին, այլ հայտարարի հենց հայ-թուրքական արձանագրությունները հետ կանչելու մասին: Որովհետև երբ նման առյուծասիրտ տոնայնությամբ թուրքական իշխանություններին ուղարկում ես «գրողի ծոցը», ապա նրանց հետևից պետք է ուղարկես հայ-թուրքական արձանագրությունները, այլապես երբ նման հայտարարությունից հետո հայտարարում ես, որ քննարկում ես հայ-թուրքական արձանագրությունները հետ կանչելու հարցը, այլ ոչ թե հետ ես կանչում, ապա ըստ էության ստացվում է` «չեմ ուզում, ծոցս…», ներողություն՝ «չեմ ուզում գրպանս դիր» տարբերակը:
Մուսա Միքայելյան
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
Կարդացեք նաև
