Քիչ առաջ Գյումրու Վարդան Աճեմյանի անվան դրամատիկական թատրոնում լիտվացի գրող Յուզաս Գրուշասի «Սեր, ջազ, սատանա» պիեսի բեմադրմամբ ազդարարվեց 149-րդ թատերաշրջանը: Քաղաքի գրեթե ողջ երիտասարդությունը, ինչպես նաև Գյումրու քաղաքապետարանի բաժնի պետերը` փոխքաղաքապետ Ռուբեն Սանոյանի գլխավորությամբ թատրոնում էին: Ինչպես միշտ, այս թատրոնում դատարկ որևէ աթոռ չէր մնացել:
Թատերաշրջանը բացեց թատրոնի գեղարվեստական խորհրդական Նիկոլայ Ծատուրյանը: Նա նախ հպարտացավ, որ դահլիճը լեցուն է, այնուհետ հիշեցրեց, որ Գյումրու թատրոնը մեկ տարի հետո կլինի 150 տարեկան: Վերջինս կատակով նշեց, որ նախքան թատրոնի 150-ամյակի տոնելը մի հոբելյար էլ կա, ինքը կդառնա 70 տարեկան: «Ուզում եմ մի երկու խոսքով պատմեմ այսօրվա ներկայացման նախապատմությունը. շատ հետաքրքիր է, ես իմ պարտականությունները հանձնեցի մեր հրաշք տղայի` Լյուդվիգ Հարությունյանին, վերջապես Գյումրին ունեցավ գյումրեցի ղեկավար, բայց ես մնացի որպես գեղարվեստական խորհրդական, որովհետև չեմ կարող լքել էս թատրոնը, որտեղ անցկացրել եմ բավական երկար,10 տարի և այն ինձ համար շատ հարազատ է: Էս ներկայացումը, որ ծնվեց, շատ հետաքրքիր դեր ունեցավ. մեր տնօրենը շատ էր ուզում, որ «Սեր, ջազ, սատանա»-ն բեմադրվի, մանավանդ որ 70-ականներին սա բեմադրել է մեր վաղամեռիկ մի հրաշք տղա Վլադիմիր Քոչարյանը: Եվ իմ հիշողությամբ մեր տնօրենը պնդում էր` չէ, էս ներկայացումը պիտի բեմադրվի, Լյուդվիգ պտի անես, Լյուդվիգն էլ ասում էր `ես չեմ սիրում, չեմ հավանում, ինչի՞ պտի անեմ…Վերջը Լյուդվիգը ինձ դիմեց` պարոն Ծատուրյան, ի՞նչ անեմ: Ասի` դու սկսի, հետո կսիրես, ինչքան է լինում մի աղջկա հետ ամուսնանում են`մտածելով դե աղջիկ է լի, բայց հետո սեր է ծնվում ու դառնում է շատ լավ ընտանիք: Այ, էդպես Լյուդվիգը մտավ, մտավ պիեսի մեջ և հավատացեք արեց հրաշք ներկայացում»,-ասաց Նիկոլայ Ծատուրյանը:
Մանրամասները` տեսանյութում
Կարդացեք նաև
Գլխավոր դերերում խաղում էին թատերական ինստիտուտի 3-րդ կուրսի ուսանողները, որոնք մարմնավորում էին հարբեցող, փչացած, ծնողների հետ անհաշտ, նաև լքված ու որբացած երիտասարդների դերերը: Նրանք ապրում էին անառակ կյանքով, որից հրաժարվել ուղղակիորեն ի վիճակի չէին: Պատրաստ էին խեղդել նաև շրջապատի այն մարդուն, որը կփորձեր հրաժեշտ տալ իրենց ստեղծած այլանդակությանը: Պիեսի դերակատարները թատերական ինստիտուտի 3 տղաներ ու մեկ աղջիկ էր. 3 ընկերները առանձին-առանձին սիրում էին աղջկան, սակայն չհանդուրժեցին նրա `իրենց փչացած կյանքից բաժանվելու մտադրությունը: Երիտասարդների կյանքն ավարտվեց մահով…
Ուսանող-դերակատարներին հաջողվեց հուզել, ծիծաղեցնել, նաև լացացնել դահլիճում նստածներին: Ակնհայտ էր, որ արդիականությունը չկորցրած այս պիեսը շատ դուր եկավ գյումրեցի հանդիսատեսին, ներկայացման ավարտից հետո մոտ 30 րոպե միայն ծափահարություններ էին հնչում: Վաղը կներկայացվի պատմական ներկայացում` «Մեսրոպ Մաշտոց»-ը, որի մեջ խաղում են 70 դերակատարներ, ընդգրկված են նաև պարային համույթներ:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
Ինչ ախմախ վերնագիր է ընտրված, ինչ է թե կարդան ընթերցողները; Այնպիսի նյութ գրեք, որ հաճելիորեն կարդացվի: Ծատուրյան Կոլյան էլ հազիվ այդ հին պիեսը խորհուրդ տար: