Տեղեկատվական վեճերի խորհուրդը երկօրյա աշխատանքային քննարկում է կազմակերպել փաստաբանների եւ լրագրողների հետ:
Օրակարգում են զրպարտության եւ վիրավորանքի, պետական կառավարման եւ տեղական ինքնակառավարման մարմինների հրապարակայնության, էլեկտրոնային լրատվամիջոցներում հեղինակային իրավունքի պաշտպանության ու «մոռացվելու» իրավունքին առնչվող հարցերը:
ԵԱՀԿ Երեւանյան գրասենյակի ժողովրդավարացման ծրագրի ղեկավար Օլիվեր Մաքկոյն իր խոսքում անվտանգության մանդատի մեջ ներառեց ժողովրդավարական արդյունավետ գործընթացները:
Նա նշեց, որ Հայաստանը մեծ քայլերով է գնում թվայնացում, որտեղ պարզ չէ, թե լրատվամիջոցները ինչպես են գործելու: 
Կարդացեք նաև
«Ինֆորմացիայի ազատության կենտրոնի» նախագահ, Տեղեկատվական վեճերի խորհրդի քարտուղար Շուշան Դոյդոյանն անդրադարձավ «Տեղեկատվության ազատության մասին» գործող օրենքին, օրենսդրական զարգացումներին, մասնավորապես, անհատական տվյալների հրապարակմանը, նոր ձեւավորվելիք անհատական տվյալների գծով պայմանական հանձնակատարի ինստիտուտին, որը գործադիր մարմնի՝ արդարադատության նախարարության կազմում է լինելու:
ԻԱԿ իրավաբան Գեւորգ Հայրապետյանի ելույթը վերաբերում էր էլեկտրոնային հարցումներին, որոնք պետական մարմինների կողմից մերժվում են, պատական մարմինների էլեկտրոնային կայքերում «հետադարձ կապի» ձեւական լինելուն, անգործությանը:
ԱԺ փորձագետ Մարինե Հակոբյանի բարձրացված հարցը վերաբերում էր օրենսդրական կարգավորումներին անհատական տվյալների հրապարակման առումով:Ըստ նրա , հաշմանդամներն իրենք հաճախ չեն տիրապետում իրենց մասին ինֆորմացիային, այն շրջանառվում են տարբեր մարմինների կողմից: Չեն հարցնում հաճախ այդ մարմինները հաշմանդամներին նրանց մասին տեղեկությունները հրապարակելիս, պաշտոնյայի դեպքում չգիտես ինչու աղմուկ է բարձրացվում, հաշմանդամների դեպքում՝ոչ:
Բուռն քննարկումներ են ծավալվել հատկապես Երեւանի մամուլի ակումբի նախագահ Բորիս Նավասարդյանի, «Մեդիա» նախաձեռնությունների կենտրոնի պրոդյուսեր, այսօրվանից նաեւ ՏՎԽ անդամ Գեղամ Վարդանյանի եւ «Իրավունքի գերակայություն» իրավապաշտպան հասարակական կազմակերպության նախագահ Արտակ Զեյնալյանի ելույթներից հետո:
Հարցերի շրջանակները, որոնց շուրջ ծավալվել է բանավեճ, հետեւյալն է. հրապարակե՞լ տեղեկությունները, թե՞ ոչ, ինչպես վարվել էլեկտրոնային լրատվամիջոցներում մեկնաբանությունների հետ, «ջնջե՞լ» , իսկ եթե սոցիալական ցանցերը չեն ջնջում, չգրանցված կայքերի տեղեկատվությունը ճանաչել աղբյուրի՞ տեղեկատվություն, ո՞րն է հանրային շահը, որո՞նք են անհատական տվյալների սահմանները:
Ռուզան ՄԻՆԱՍՅԱՆ
