Երիտասարդ գրող Արև (Սիրարփի) Զորիկյանը՝ բանաստեղծ, երգահան Էդուարդ Զորիկյանի դուստրը, սեպտեմբերի 2-ին ներկայացավ իր առաջին պիեսի շնորհանդեսով: «Հոգեբուժարանում» պիեսը երկու գործողությամբ դրամա է, որի հերոսները կրում են հեղինակի սիրելի երկու նկարիչների անունները՝ Ֆրիդա Կալոյի և Մոդիլյանիի:
«Ես մտածում եմ, որ Սիրարփիի փոքրիկ ուսերի վրա մեծ բեռ է դրված, և նա ապագայում համբերատար պետք է կրի այդ մեծ բեռը, որովհետև արվեստը նախանձ է,– կարծում է Արևի դասախոսը՝ լեզվաբան Կարինե Լոլոփյանը: –Բայց այս տարիքում այս փոքրիկ ստեղծագործությամբ, որ իր բնույթով այնքան մեծ է, արդեն իսկ հաղթանակի արժանի է»:
Պիեսի առաջին կարդացողը և գնահատողը Արևի մայրն է եղել, որը նույնիսկ արտասվել է կարդալիս, երկրորդը՝ հեղինակ-կատարող և պոետ Վահե Քոչարը: Արևը հիշում է, թե ինչպես է սկսել իր առաջին քայլերը գրական ասպարեզում. «Առաջին անգամ ուժեղ սիրահարվել էի: Մի բանաստեղծություն գրեցի (հիմա, որ կարդում եմ՝ ինձ համար էլ է ծիծաղելի թվում) և ուղարկեցի իմ սիրելի մարդուն: Ինքը ծիծաղեց, ասաց՝ էս ի՞նչ է, ավելի լավ է՝ նկարի, քո մոտ դա ավելի լավ է ստացվում: Դա իմ մեջ ինչ-որ բան առաջացրեց, որ ես պիտի լավ գրեմ ու սկսեցի անընդհատ գրել, գրել… Եվ հասցրեցի նրան, որ նա արդեն հավանում էր գրածներս»:
Կարդացեք նաև
Չափածոներից հետո Արևը սկսել է պատմվածք գրել, սակայն այն կիսատ է մնացել: «Իմ գրածները, չգիտեմ ինչու, հետո սկսում են ինձ դուր չգալ: Պիեսս միակ ստեղծագործությունն է, որ ամեն անգամ կարդալիս ինձ դուր է գալիս»,– ասում է Արևը:
«Հոգեբուժարանում» դրաման նրա լիովին պատրաստ առաջին պիեսն է: Այն գրել է մոտ երկու շաբաթում:
Երգերի հեղինակ-կատարող Արմինե Հայրապետյանը ասաց, որ շատ կուզեր՝ լուրջ մոտեցում լիներ և պիեսը բեմադրեին: Նույն կարծիքին է նաև Արևի դպրոցի ուսուցչուհին՝ Սոնա Ազատյանը. «Սա Սիրարփիի հաղթանակն էր, և այն ամբողջական կլինի այն ժամանակ, երբ ստեղծագործությունը նաև բեմադրվի»:
Արև Զորիկյանը հայտնում է, որ նոր ստեղծագործությունների համար արդեն 2-3 միտք ունի, սակայն չգիտի՝ որ մեկը կշարունակի ու կավարտի, քանի որ այն կախված է նրանից, թե պահի տակ իր մեջ ինչ կարող է արթնանալ:
Արև Զորիկյանի «Հոգեբուժարանում» պիեսը հասանելի է «Բուկինիստ» գրախանութում:
Աննա ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ
Մեր հարևանուհին էլ պոեմ է գրել, պատրաստվում է տպել թոշակն ստանալուց հետո: Այդ մասին էլ կգրեք:
Պիես գրողը նախ պետք է մի քանի տարի բեմում խաղա, որ իմանա ինչ է թատրոնը, ոչ թե երկու տող գրի ու վազացնի գիրք տպելու: