Կապանի տարածաշրջանի մի շարք գյուղական համայնքներից դժգոհում են, որ Խորհրդային Միության փլուզումից հետո գյուղերում արոտավայրերի բարելավման աշխատանքներ չեն տարվել: Գյուղացիները նշում են, որ պետությունը փոքր համայնքներին անհրաժեշտ ուշադրություն չի դարձնում: Վերին Խոտանանի բնակիչների խոսքով` գյուղի արոտավայրերը ծառերով ու թփերով են պատված, անասունները չեն կարողանում նման պայմաններում արածել, համայնքը համապատասխան տեխնիկա ու միջոցներ չունի խնդիրը լուծելու համար, իսկ գյուղացիներին էլ արգելում են հրկիզելով խնդիրը լուծել: Նրանց պատմելով` պետությունը 20 տարուց ավելի է արոտավայրերի բարելավման աշխատանքներ ոչ մի անգամ նշված համայնքում չի իրականացրել:
«Արոտները լրիվ թփակալված են, բազմաթիվ ծառեր, թփեր են աճել ու արոտները ծածկել: Էսօր անասուններն արոտներում չեն կարողանում արածել, շարժվել: Արոտների բարելավման լուրջ խնդիր կա, պետություն այս հարցով պետք է զբաղվի, երբեք բարելավման աշխատանքներ չի իրականացրել, իսկ գյուղացիների միջոցով խնդիրը լուծելը շատ դժվար է…», – նշեցին գյուղացիները: Վերին Խոտանանի համայնքի ղեկավար Կարեն Հակոբյանի խոսքով` գյուղի 750 հա արոտավայրերից 480 հա պատված է թփերով ու ծառերով: Նրա աշխատելու 21 տարվա ընթացքում արոտավայրերում բարելավման աշխատանք չի տարվել, թփերն ու ծառերն էլ տարեցտարի տարածվել ու մեծ տարածք են զբաղեցրել: «Սովետական կարգերից հետո ոչ մեկն արոտներին մոտիկ չի եկել, ոչինչ չի արվել, միշտ բարձրաձայնել ենք սրա մասին: Մեր համայնքները փոքր են, անասնագլխաքանակն էլ քիչ է, չեն հետեւում մեր համայնքներին, ուրիշ տեղեր արոտների բարելավման աշխատանքներ են արվում, օրինակ` Գորիսում, Սիսիանում, բայց Կապանում չեն անում: Այս տարի երկար ժամանակ երաշտ է, բերք չկա, անասունները խոտ էլ չեն ունենալու արածելու», – ասաց 236 բնակիչ ունեցող Վ. Խոտանանի գյուղապետ Կարեն Հակոբյանը:
Կապանի տարածաշրջանի Նորաշենիկ գյուղում եւս նման խնդիր կա: Համայնքի ղեկավարը Ռոմա Ավանեսյանը նշեց, որ իրենց տարածքի արոտավայրերն էլ են նույն վիճակում, ինչը մտահոգության առիթ է դարձել բնակչության շրջանում:
«Եթե այսօր մեր արոտները չբարելավենք, ապա մի առ ժամանակ անց պարզվելու է, որ մեր համայնքի տարածքում արոտներ գոյություն չունեն: Վերջին անգամ քարտեզագրում անելուց Երեւանից եկած ներկայացուցիչը ինչքան փուշ ու թուփ է տեսել քարտեզի մեջ անտառային տարածք է նշել, ուստի այսօր նախկին արոտներ ունենք, որոնք ընդգրկված են անտառային տարածքներում: Նորաշենիկում 1992թ.-ից սեփականաշնորհված հող ունենք նույնիսկ, որ ընդգրկված է անտառային տարածքում, սեփականատերն ուզում է վաճառել իր հողը,բայց չի կարողանում…: Նորաշենիկի վարչական տարածում անտառ կա, որ ընդգրկված է համայնքային սեփականության մեջ, մենք պատրաստ ենք անտառային տարածքը վերադարձնել անտառտնտեսությանը` արոտավայրերը մեզ տրամադրելու փոխարեն », – ավելացրեց Նորաշենիկի գյուղապետը, իսկ Խոտանանի գյուղապետն էլ հավելեց, որ քարտեզագրման ժամանակ համայնքի ղեկավարները մի շարք առաջարկություններ էին ներկայացրել, որոնք այդպես էլ օդում են մնացել:
Մերի ՍՈՂՈՄՈՆՅԱՆ