Հարկավ «քառյակը քառյակ է, երբ միասին ինչ-որ քայլ են անում»: Իսկ ե՞րբ են վերջին անգամ նրանք միասին ինչ-որ քայլ արել: Կարծես դա իշխանություններին ներկայացված 12 կետանոց պահանջագիրն էր: Կուտակայինի հարցով փաստորեն միասին ՍԴ չեն դիմում:
Սահմանադրական բարեփոխումների վերաբերյալ, ինչպես հայտնի է, «քառյակի» ուժերից երեքը հայտարարեցին, որ չեն մասնակցում, չեն ընդունում, դեմ են, իսկ ՀՅԴ-ն, հանուն խորհրդարանական կառավարման համակարգի ներդրման, այդ փոփոխությունների գործընթացին դեմ չէ:
Ճիշտ է, երեկվա ասուլիսում Արմեն Ռուստամյանը մասնավորապես նկատեց, թե այդ ոչ թե Դաշնակցությունն է մյուսներից առանձնանում, այլ մյուսներն են իրենցից առանձնանում: Բարի, բայց այս դեպքում հիմնականը առանձնանալու փաստն ու հեռավորությունն է:
Օրինակ, իշխանափոխության պահանջի առումով էլ «քառյակի» ներսում կարծես միասնություն չկա: Մեկն ամբողջական իշխանափոխության մասին է մտմտում, ինչպես նախօրեին «Ժառանգության» ներկայացուցիչը հայտարարեց: Մեկ ուրիշը՝ ասենք, ԲՀԿ-ն, նման հարց չի դնում: Երրորդը՝ ՀՅԴ-ն, առհասարակ աթոռապայքարի մոտեցումը մերժում է, շեշտում համակարգային փոփոխությունները: ՀԱԿ-ը, պարզ է, յոթ երգ ունի, ու երգացանկի յոթ «համարները» նույնն են:
Կարդացեք նաև
Ի դեպ, ՀՅԴ խմբակցության ղեկավարը երեկ հայտարարեց, որ «քառյակի» մյուս ուժերը, որոնք խորհրդարանական կառավարման տարբերակին նախկինում կողմ են եղել, պետք է մտածեն, թե՝ «այժմ ինչո՞ւ են համարում, որ հիմա դրա ժամանակը չի, մանավանդ առանց բովանդակությունը (սահմանադրական փոփոխությունների նախագիծը) տեսնելու»:
Վատ չէր լինի, ի դեպ, որ այդ մյուս ուժերը հասարակության գոնե իրենցով հետաքրքրվող հատվածին նաեւ բացատրեին, թե այդ ինչից մեկ էլ հանկարծ նման կոնցեպտուալ հարցում իրենց դիրքորոշումը 180 աստիճանով փոխվեց:
Ընդհանուր ներքաղաքական առումով դժվար է ասել, բայց «քառյակի» «ներքաղաքական» առումով աշունը կարող է իսկապես «թեժ» ստացվել: Եթե, իհարկե, մինչ այդ լրացուցիչ ճաքեր չլինեն, ու քառյակն ուրիշ թվականով արտահայտվող համագործակցության չվերածվի:
Չգիտենք, բայց զգացողությունն այնպիսին է, որ վերը Կռիլովի հայտնի առակի պատմությունն է լինելու կարծես:
Արմեն ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ՝ «Հայոց աշխարհ» թերթի այսօրվա համարում
