Բա արժե՞ սեպտեմբերի 1-ից առաջ տրամադրությունը փչացնել՝ հիշատակելով, ասենք, սիրիահայ բժշկի նկատմամբ վերաբերմունքը եւ նրան ծեծելը Թալինում կամ հերթական «սաքուլիկի» հերթական առաջխաղացումը, Սերժ Սարգսյանի հերթական ասուլիսային իմիտացիան, կամ Գորիսում կատարած քաջագործությունների համար ոչ անհայտ Սուրիկ Խաչատրյանին ու նրա ազգականին մեդալավորելը… Սրանք վաղուց զարմանալի չեն:
Այ, զարմանալի կլիներ, եթե հանկարծ Սերժ Սարգսյանը իր ասուլիսային իմիտացիայի ժամանակ խոստովաներ, որ արտագաղթը, այո, արդեն ազգային անվտանգության խնդիր է դարձել, եւ ոչ թե ունկնդիրներին ուղարկեր վիճակագրական ծառայություն…
Դե վիճծառայությանը պետք է հավատալ… Ըստ նրանց վիճակագրության՝ մենք երջանիկ ենք ապրում, սակայն չգիտենք այդ մասին, որովհետեւ ի տարբերություն բարի, ոչ հիշաչար, ներող Սերժ Սարգսյանի, մենք բոլորս չար ենք, նախանձոտ, քինախնդիր, լավը չենք տեսնում, «Հայլուրին» (կամ ոնց է դա հիմա կոչվում) ու վիճակագրությանը չենք հավատում:
Ահա, էս ամենին չեմ անդրադառնալու հերթական «Մեսրոպագրում»…
Իսկ թե ինչին եմ անդրադառնալու, կիմանաք՝ կարդալով վաղվա տպագիր «Առավոտը»:
Մեսրոպ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
Միակ ճշմարտախոս լրագրող, անհամբեր սպասում եմ վաղվա «Առավոտին»