ՀՀ վաստակավոր նկարիչ, գեղանկարիչ, Հայաստանի նկարիչների միության անդամ Արկադի Բաղդասարյանը (Արկո) ուղեղի կաթվածի պատճառով մի քանի տարի գամված էր անկողնուն: Ու չնայած հիվանդության արդյունքում մի ձեռքը վատ է աշխատում, նկարիչը շարունակում է իր մեջ ուժ գտնել ու ստեղծագործել:
Նրա արվեստագետ ընկերները մտահոգված են՝ Արկադի Բաղդասարյանի հանդեպ պատշաճ ուշադրություն չի ցուցաբերվում՝ ոչ պետության, ոչ էլ հանրության կողմից, մինչդեռ նա այն նկարիչն է, որը տարիներ շարունակ պանծացրել է Հայաստանի անունը արտերկրում՝ իր հրաշալի ցուցահանդեսներով:
ՀՀ վաստակավոր նկարիչ Հաղթանակ Շահումյանի (Հաղթո) խոսքով՝ Արկոն 60-ական թվականների մեր երեւելի նկարիչներից է : «Նա նաեւ հրաշալի անձնավորություն է, 5-6 տարի է՝ գամված է անկողնուն եւ կարծես հանրությունը մոռացել է իրեն, մինչդեռ Արկոն լուրջ ներդրում ունի մեր մշակույթում: Ընդհանրապես նման մարդկանց հանդեպ ուշադրությունը մեր հասարակության բարոյականության ցուցիչն է. դա առաջին հերթին մեզ համար է արվում, ոչ թե Արկոյի»:
Կարդացեք նաև
ՀՀ ժողովրդական նկարիչ Ռոբերտ Էլիբեկյանը Արկադի Բաղդասարյանին բնորոշում է որպես ինտելեկտուալ նկարիչ ու վառ կերպար, որ հզոր կամքի ուժ ունի, անգամ վերջերս իր մեջ ուժ է գտել տիկնոջ՝ Ռոզայի հետ այցելել Հաղթանակ Շահումյանի 70-ամյակին նվիրված հավաքին: «Մարդ արարածը, ի դեմս Արկոյի, ի՜նչ ներքին ռեզերվներ ունի, այդ ծանր հիվանդությունը հաղթահարել ու ոտքի է կանգնել: Ինքը ի վերուստ ծրագրավորված է, իր մեջ աստվածային ուժ կա, որը Արկոյին օգնում է: Կարծում եմ՝ նա մեզ կուրախացնի նոր գործերով մոտակա երկու-երեք տարվա մեջ, եթե կարողանա լրիվ ապաքինվել:
Արկոն նախ մեզ է ուժ տալիս, դա է ամենահետաքրքիրը: Նա մոռանում է իր ցավը, ուրախանում է երկրով, գեղանկարչությամբ, ամեն ինչով, որովհետեւ բացառիկ անձնավորություն է»,-ասում է Էլիբեկյանը:
Հավելենք, որ Արկադի Բաղդասարյանը, բացի հայաստանյան եւ արցախյան ցուցահանդեսներից, ներկայացել է աշխարհի հայտնի սրահներում, այդ թվում՝ «Մարս» ժամանակակից արվեստի թանգարանում, «Կանստ-Գարտեն», «Մելնիկով», «Մանն», «Գրիմ Եղբայրներ» պատկերասրահներում եւ այլուր:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
Լուսանկարում՝ Արկոյի աշխատանքները
