«Առավոտում» աշխատում եմ 2000 թվականի հուլիսից, սակայն աշխատասենյակս սկզբում գտնվում էր Մամուլի շենքի ուրիշ հարկում, եւ ես համարյա շփում չունեի առավոտցիների հետ: Երեք տարի անց, երբ վերջապես բարձրացա վերեւ՝ 15-րդ հարկ, ինձ ընդունեցին որպես անառակ որդու՝ ուրախ եւ խանդավառ: Գործընկերներիցս յուրաքանչյուրը իր պարտքը համարեց ինձ սուրճի հրավիրել, եւ իմ առաջին աշխատանքային օրը «Առավոտի» տարածքում, փաստորեն, «պրավալ» գնաց:
Հետաքրքիրն այն է, որ այդ ջերմ եւ սրտացավ վերաբերմունքն իմ նկատմամբ առայսօր նույնն է. երբ ընկերներս տեսնում են, որ շատ եմ խորացել կայքում, մեկը սուրճ է բերում դնում սեղանիս, մյուսը՝ քաղցրավենիք, երրորդը բուտերբրոդներ է հրամցնում, ասելով՝ հերիք է տանջվես:
Հարկ է նշել, որ այդպիսի սրտացավ ու հոգատար վերաբերմունք է խմբագրությունում բոլորի նկատմամբ:
«Առավոտ» օրաթերթ
26.07.2014
