Աշխարհահռչակ կորեացի ռեժիսոր Կիմ Կի Դուկը Երեւանում է: Այսօր Տիկնիկային թատրոնի դահլիճում նա հանդիպեց լրագրողների հետ:
«Ոսկե ծիրան» կինոփառատոնի ծրագրերի տնօրեն Միքայել Ստամբոլցյանը ներկայացնելով ռեժիսորին, ասաց, որ շատ-շատերը, որ չգիտեին Կորեայի մասին, Կիմ Կի Դուկի ֆիլմերի շնորհիվ պատկերացում են կազմել այդ երկրի ժողովրդի, մշակույթի ու կենցաղի մասին: Պարոն Ստամբոլցյանի խոսքով, այս ռեժիսորին հաճախ մեղադրում են դաժանության մեջ, ասելով, թե դա կորեական մենթալիտետից է գալիս, մինչդեռ Կիմ Կի Դուկը ժխտում է այդ տեսակետը, նշելով, որ թվացյալ դաժանության հետեւում իր փխրուն սիրտն է, ուղղակի ինքը նկարում է այդ ամենը՝ ցույց տալու համար, որ ինչպիսին չպետք է լինի աշխարհը:
Կիմ Կի Դուկը ներկայացավ շատ պարզ. «Ես կորեացի ռեժիսոր Կիմ Կի Դուկն եմ»: Ապա հավելեց, որ Հայաստանի մասին տեղեկացել է համացանցից ու գիտի, որ այստեղ դիտում են իր ֆիլմերը: Երեկ եւ այսօր կորեացի ռեժիսորը 3-ական ժամով շրջել է Երեւանում, մասնավորապես Փակ շուկայի տարածքում, շատ աղքատների տեսել, նաեւ Կասկադում է եղել, ու եկել այն համոզման, որ Հայաստանը Կորեայի նման ծայրահեղությունների երկիր է՝ երկու երկրներում էլ կան աղքատներ ու շքեղ ապրող մարդիկ:
Կարդացեք նաև
Անվանի ասիացին պատմեց, որ երկար տարիներ գումար է վաստակել չարքաշ աշխատանքով, անգամ չի կարողացել դպրոց հաճախել: Նա կես կատակ-կես լուրջ ասաց, որ պարտադիր չէ դպրոց գնալ, ապա հավելեց, թե այն բաները որ սովորում ես կյանքում, դպրոցում չեն սովորեցնում: «Երեկ տեսա Փարաջանովի վերականգնված «Նռան գույնը», հավանեցի, նաեւ անչափ ուրախ եմ, որ փառատոնի ընթացքում կցուցադրվեն իմ վեց ֆիլմերը»,- նշեց ռեժիսորը:
Նրա ձեւակերպմամբ, իր որոշ ֆիլմերում երկխոսությունները նվազագույնի են հասցված. «Դեմքի արտահայտությամբ կարող ես ավելին ասել, քան խոսքերով»: Կիմ Կի Դուկը, որի ֆիլմերը երջանիկ ավարտ չունեն, այնուամենայնիվ հետեւյալ կարծիքի է. «Մարդիկ պետք է լիահույս լինեն ապագայի հանդեպ»:
Իմիջիայլոց, նա որեւէ կինոռեժիսորի իր ուսուցիչը չի համարում: «Իմ ուսուցիչը ինքը՝ կյանքն է, ես կյանքն եմ նկարում»,-ասում է նա:
Գոհար ՀԱԿՈԲՅԱՆ
