ՀՀ կառավարության աշխատակազմի ազգային փոքրամասնությունների եւ կրոնի հարցերի վարչության պետ Վարդան Ասցատրյանն այսօր «Ազդակ» ակումբում, խոսելով Հայաստանում կրոնական հիմնահարցերի վերաբերյալ, ասաց, որ իրենց բաժինը հիմնականում ամփոփում է խնդիրները եւ ներկայացնում վարչապետին: Նաեւ զբաղվում է ոլորտի իրավական կարգավորումներով, սակայն մինչ այժմ այդ ոլորտի իրավական կարգավորումները բավարար չեն: Գրեթե բոլոր հարցերին նա պատասխանում էր «դա մեր գործառույթների մեջ չի մտնում»: Իրենց գործառույթների մեջ չէր մտնում անգամ չգրանցված կրոնական կազմակերպությունների մասին տեղեկություններին տիրապետելը: Վ.Ասցատրյանը տեղյակ էր, որ վաթսունհինգ գրանցված կրոնական կազմակերպություն կա Հայաստանում, բայց թե քանի չգրանցված՝ չգիտեր՝ «դա համապատասխան ծառայությունների խնդիրն է»:
Նա անընդհատ շեշտադրեց, որ կրոնական հարաբերությունների վերաբերյալ օրենսդրական դաշտը շատ բաց է, վերահսկողություն չկա:
Բանախոսն ասաց, որ ըստ ՀՀ օրենքի՝ կրոնական կազմակերպությունը պարտադիր պետք է գրանցվի, սակայն միջազգային օրենսդրությամբ նման պարտադրանք չկա: Նման խնդիր կա նաեւ հոգեորսության պահով. ըստ Վենետիկի փորձագետների, որոնք քննադատել են «Խղճի եւ կրոնի ազատության մասին» արդարադատության նախարարությունում գտնվող օրինագիծը, հոգեորսությունը դատապարտելի երեւույթ չէ, դա կրոնական կազմակերպությունների բնական գործությունն է: «Նրանք ասում են, որ կրոնական կազմակերպությունների համար հոգեորսությունը, նոր անդամների ներգրավումը նորմալ է, Քրիստոնեությունն էլ է այդպես սկսել»:
Ինչպես հոգեորսություն, այնպես էլ աղանդ բառերը չեն ընդունվում կրոնական կազմակերպությունների կողմից, եւ նրանք չեն ցանկանում այդ բառերը տեսնել նաեւ օրենքում: Այդուհանդերձ, օրենքի նախագծում, որն այդպես էլ չի մտել Ազգային ժողով, նշված է, որ «նյութական միջոցներով մարդկանց շահագրգռումը արգելվում է»:
Պարոն Ասցատրյանն ասաց, որ օրենսդրորեն որեւէ իրավունք չունեն աղանդների դեմ պայքարի համար, եթե նրանք չեն անում օրենքով արգելված որեւէ գործունեություն: Հիմա էլ ցանկանում են որոշակի վերահսկողություն ունենալ կրոնական կազմակերպությունների կազմակերպած ճամբարների վրա, որպեսզի տեսնեն այդ ճամբարներում նորմերը, հարաբերությունները համապատասխանում են որոշակի չափանիշների, թե ոչ: Պարոն Ասցատրյանն ասում էր, որ պետք է հասարակության ճնշումը լինի, որպեսզի ինչ-որ բանի հասնեն, այլապես օրենքը թույլ չի տալիս որեւէ ձեւով պայքարել. «Մենք ամենահանդուրժող ազգն ենք, մեզ նման հանդուրժող չկա: Բայց հիշեք, որ տոլերանս բառը «վիրուսի ընկճում» է նշանակում»:
Կարդացեք նաև
Մելանյա ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ
