«Ստեղծված քաղաքական, սոցիալական իրավիճակը պատճառ դարձավ, որ 2003-ին ձախողվեցին բարեփոխումները, որից հետո պառլամենտն ինքը նախաձեռնեց սահմանադրական բարեփոխումներ, և մենք անելիք չունեինք, գործում էր պառլամենտական հանձնաժողով»,-Aravot.am-ի հարցին` ի՞նչն էր պատճառը, որ ժամանակին, երբ գլխավորում էր Սահմանադրական բարեփոխումների հանձնաժողովը, որոշ ժամանակ անց վայր դրեց հանձնաժողովի նախագահի լիազորությունները, այսպիսի կարծիք հայտնեց Սահմանադրական դատարանի (ՍԴ) նախագահ Գագիկ Հարությունյանը:
Ինչպես արդեն տեղեկացրել ենք, ՀՀ սահմանադրական բարեփոխումների հայեցակարգին նվիրված հանրային քննարկումների մարզային փուլի շրջանակներում այսօր քննարկում էր կազմակերպվել Արմավիր քաղաքում:
Պարոն Հարությունյանը, մանրամասնելով ՀՀ երկրորդ նախագահ Ռոբերտ Քոչարյանի նախագահության օրոք նախաձեռնված սահմանադրական բարեփոխումների ընթացքը, նշեց. «Այն ժամանակ նախագահը նախաձեռնեց բարեփոխումներ և նույն պայմանն էր դրված մեզ`չթելադրել որևէ լուծում, այլ միայն այն, որ մեր հանձնաժողովը միջազգային փորձագետների հետ կարողանա աշխատել և առաջադրել խելամիտ լուծումներ: Ռոբերտ Քոչարյանը համաձայնեց այդ մոտեցմանը, մենք մինչև 2001-ը աշխատել ենք անկաշկանդ, պարբերաբար մոտեցումներ ենք ներկայացրել, 2001-ին Վենետիկի հանձնաժողովի նիստում հարցը լուռ քննարկվեց և 178 կետերով որոշում ընդունվեց: Դրանցից բոլորը դրական դիրքորոշումներ էին»:
Սակայն, Գագիկ Հարությունյանի խոսքով, իրավիճակը փոխվեց, երբ սահմանադրական բարեփոխումների նախաձեռնությամբ հանդես եկավ Ազգային ժողովը: Այս գործընթացում «իրավագիտական մոտեցումները երկրորդ պլան մղվեցին, մշակվեց սահմանադրության մի տարբերակ, որը միանգամից առաջացրեց նաև մեր միջազգային գործընկերների վրդովմունքը»: Պարոն Հարությունյանը պատմեց, թե ստիպված է եղել արդեն այդ փուլում մտնել այդ իրավիճակի մեջ` որպես զուտ ՍԴ նախագահ և որպես պետական քաղաքացի, որը պետության կայացման գործում իր լուման ներդրել է:
Կարդացեք նաև
Պարոն Հարությունյանը պատմեց, թե անմիջապես վերադարձել ու հանդիպել է Ռոբերտ Քոչարյանին, ինչից հետո ՀՀ երկրորդ նախագահն իր մոտ է հրավիրել կոալիցիոն ուժերին, խնդիր դրել, որ պետք է շրջել վիճակը: Սակայն ըստ Գագիկ Հարությունյանի` «շեղումն այնքան մեծ էր, որ վերադարձը լիարժեք չապահովեց»:
Մեր հստակեցմանը, այսինքն` ժամանակին հենց Ռոբերտ Քոչարյա՞նն է կաշկանդել իրականացնել սահմանադրական փոփոխություններ և անցկացրել է իր համար ցանկալի սահմանադրությունը, պարոն Հարությունյանն արձագանքեց. «Ոչ թե փորձել էր կաշկանդել, այլ այստեղ իր ազդեցությունը այնքանով էր, որ կոալիցիոն ուժերը հրաժարվեցին նախորդ մոտեցումից և գնացին սահմանադրական այլ բարեփոխումների մոտեցման ճանապարհով: Թե ինչ շարժառիթներից ելնելով էին պառլամենտականները գնացել այլ ճանապարհով, կարելի նրանցից հարցնել»:
Մեր մյուս հարցին`արդյոք հենց այս սկզբունքային հարցից չե՞ն բխում այն կարծիքները, թե սահմանադրական բարեփոխումներն իրականացվում են առաջին հերթին, որպեսզի կանխվի Ռոբերտ Քոչարյանի վերադարձը, պարոն Հարությունյանն արձագանքեց. «Դա քաղաքական պոպուլիզմի դաշտից է: Կարող են ցանկացած մեկնաբանություն անել: Լինում է իրավիճակ, երբ մեկը տղա է ունենում, հարևանն ասում է, թե տեսաք, ասում էի, որ տղա եք ունենալու: Մարդկանց բերանին ու լեզվին կապանք դրված չէ: Ես դրանց կարևորություն չեմ տալիս»: Պարոն Հարությունյանը կարծում է, որ նման մեկնաբանությունները վտանգավոր են:
Այս առիթով պարոն Հարությունյանը մտահոգություն հայտնեց. «Դրսից լուրջ ուժեր կան, որ ցանկանում են տապալել սահմանադրական բարեփոխումները: Նույնիսկ Երևան հյուրանոցում երիտասարդական մի շարք կազմակերպությունների միջազգային ուժեր հրահանգել ու գրանտներ են խոստացել, որ ամեն ինչ պիտի անեն, որ ձախողեն սահմանադրական բարեփոխումները»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
