«Ես մտավախություն ունեմ, որ Արարատյան դաշտում երիտասարդները հող չմշակեն, դա լավ հետեւանքների չէր բերի»,- այսօր` հուլիսի 4-ին, «Հայելի» մամլո ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ընթացքում հայտարարեց ֆերմեր Համլետ Պետրոսյանը:
Նա ներկաներին տեղեկացրեց, որ դեռ չորս տարի առաջ առաջարկներ է ներկայացրել Հայաստանի Հանրապետության նախագահին, Գյուղատնտեսության նախարարությանը, Ազգային Ժողովին, եւ բոլոր մարմինների կողմից էլ հավանության է արժանացել, սակայն սայլը տեղից դեռ չի շարժվում: Նա նշեց, որ նախկին կառավարությունը բազմաթիվ առաջարկություններ է կատարել նրանց` հողերի խոշորացման հետ կապված, բայց այդպես էլ չեն կատարել.
«Եթե Էռնեկյանի պես հազար լավ հայ ունենայինք, գային այդ հողերը գնեին եւ իսկական նպատակային գյուղատնտեսություն վարեին շատ լավ կլիներ, այսինքն` կունենայինք ֆերմերային տնտեսության զարգացում: Իսկ դա չի կատարվի, համոզված եմ, որ եթե կատարվի շատ դանդաղ կլինի, իսկ դանդաղկոտությունը այս ժամանակահատվածի սոցիալ-տնտեսական վիճակում ընդհանրապես ձեռնտու չէ»:
Պարոն Պետրոսյանի խոսքերով` եթե ֆերմերները շարունակեն նույն կերպ աշխատել, ապա գյուղատնտեսային ապրանքների ինքնարժեքն ավելի կբարձրանա: Նա հայտարարեց, որ առաջարկում է ապահովագրության ծառայության իր տարբերակը, ըստ որի` խոշորացված հողակտորների սեփականատերներն էլ պետք է մասնակցություն ունենան այդ գործընթացին.
Կարդացեք նաև
«Եթե կոոպերատիվ տնտեսությունների գործունեությունը երկարատեւ եւ շարունակական լինի, պետք է լծակները դնենք իրար հետ եւ համաչափորեն նրանք աշխատեն, որովհետեւ յուրաքանչյուր օղակ շատ կարեւոր է գյուղատնտեսության ոլորտի համար»:
Հանրային խորհրդի անդամ Վազգեն Սաֆարյանը դրական է գնահատում Համլետ Պետրոսյանի մոտեցումները: Նա հայտարարեց, որ նույնիսկ 5 հոգուց բաղկացած հանձնաժողով է ստեղծվել, որի անդամներն այցելել են մի շարք գյուղեր եւ լսել են ֆերմերների կարծիքը: Պարոն Սաֆարյանի խոսքերով` այդ հանձնաժողովի անդամները եկել են այն եզրակացության, որ պետք է ստեղծվեն այդ կոոպերատիվները.
«Իրավիճակն իրոք ծանր է, քանի որ մենք 440 հազար հա-ից ավելի հողեր ունենք, եւ դրանից 160 հազարից ավելին չի մշակվում, ընդ որում` դրա 70 հազարն էլ ջրովի հողեր են: Պատկերացնո՞ւմ եք` սակավահող Հայաստանում 70 հազար հա ջրովի հողատարածք չմշակվի: Մենք տարեկան 500 հազար տոննայից ավել ցորեն ենք ներմուծում, երբ որ մենք առաջին հերթին պետք է պարենային անվտանգությունը կազմակերպելու համար հենց ցորենի արտադրություն սկսեինք Հայաստանում»:
Անդրադառնալով սահմանամերձ գյուղերին` պարոն Սաֆարյանը նշեց, որ սահմանային գյուղում ջրի 1 խմ-ն 11 դրամով են վաճառում, այն դեպքում, երբ այդ գյուղացին ե’ւ սահմանապահ է, ե’ւ գյուղացի է, սահմանի մոտ հող է մշակում: Ըստ նրա` դա անթույլատրելի մոտեցում է.
«Սա ուղղակի անթույլատրելի է, եւ ոչ միայն անթույլատրելի , նաեւ անհասկանալի է, ոչ տրամաբանական: Փոխանակ` այստեղ գյուղացիներին օգնեն, որպեսզի նրանք ամրապնդվեն իրենց հողի վրա, մշակեն, արդյունք տան, մենք մի բան էլ ջրի վարձ ենք վերցնում»:
Ամի ՉԻՉԱԿՅԱՆ
