Կառավարության ձեռքն իսկապես ամեն տեղ հասնում է. հարկ եղած դեպքում նա կարող է եւ «Դիլիջան ազգային պարկ»-ի հողատարածքից մի լավ «չալաղաջ» պոկել հօգուտ մասնավոր ընկերության, եւ Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական տարածքում ջրի գնով, բայց գոնե «մրցույթով» բնակելի տարածք վաճառել եւ ներսում մոծակների դեմ պայքարել, եւ Ռուսաստանում գոյության պայքարի կռիվ տվող մեր հայրենակիցների համար միգրացիոն պայմաններ բարելավել. ախր, ձեռքերը քշտած աշխատում է, ո՞ր մեկը թվարկենք…
Ոչ, հողը հող չէ, եւ «Դիլիջան ազգային պարկ»-ի տնտեսական գոտուց շուրջ 1,4 հա հատուկ պահպանվող տարածքների հողերի կատեգորիան փոխել եւ տրամադրել «Քեմփ Վենչուրս» ընկերությանը, կարծում ենք, այնքան էլ ճիշտ չէ, եթե անգամ խոսքը Դիլիջանի միջազգային դպրոցի եւ դրա անձնակազմի ու սաների ուսուցման եւ հանգստի կազմակերպման մասին է։ Առավել եւս, որ խնդրո առարկա տարածքը, ինչպես նշվում է, լրիվ անտառ է՝ 323 հատ ծառերով ու նաեւ թփերով, մինչդեռ այն փոխանակվում է ընկերության կողմից առաջարկվող (նույնքան մակերեսով) խնձորենու այգով, որտեղ ընդամենը 158 հատ ծառ է։
Ու թեեւ փոխանակման նպատակով առաջարկվող երկու հողատարածքները որակական տեսանկյունից համարժեք չեն, բնապահպանության նախարարությանը լիովին բավարարել է փոխանակված հողատարածքում «Դիլիջաև ազգային պարկ»-ի աշխատակիցների հետ ծառապատման աշխատանքներ կատարելու «Քեմփ Վեևչուրս» ընկերության պատրաստակամությունը։
Դեռ ոչինչ, որ ընկերությունը չի ստանձնում սեփական ուժերով կատարել ծառապատման աշխատանքները, կանգուն հսկա ծառերը փոխանակվում են տնկվելիք շիվերի հետ, որ քանի՞ տասնամյակում անտառ դառնան։
Կարդացեք նաև
Մինչդեռ կառավարությունը բոլորովին վերջերս բյուջեի պահուստային ֆոնդից 62 մլն դրամ հատկացրեց՝ անտառտնտեսություններում անտառապատման աշխատանքներ իրականացնելու նպատակով։ Այսինքն՝ մի կողմից զգալի միջոցներ են հատկացվում անտառն իբր թե փրկելու համար, մյուս կողմից՝ անգամ հատուկ պահպանվող տարածքներից, որպիսին «Դիլիջան ազգային պարկ»-ն է, հեկտարներով հողեր են փոխանակվում։
Նարինե ՄԻՔԱՅԵԼՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում