Եվրոպայի խորհրդի խորհրդարանական վեհաժողովի (ԵԽԽՎ) ամառային նստաշրջանում ընդունվել է Ադրբեջանում կոռուպցիայի մասին գրող հետաքննող լրագրողների նկատմամբ կատարվող ճնշումների մասին բանաձևի նախագիծը, որի նախաձեռնողն է ԵԽԽՎ-ում Հայաստանի պատվիրակությունը՝ հանձին ԵԽԽՎ Հայաստանի պատվիրակության անդամ Արփինե Հովհաննիսյանի:
Բանաձևի նախագիծը ժամեր առաջ է հրապարակվել ԵԽԽՎ կայքում:
Այս բանաձևով Վեհաժողովը մտահոգություն է հայտնում Ադրբեջանում կոռուպցիոն բացահայտումներ կատարող հետաքննող լրագրողների նկատմամբ կիրառվող ճնշումների կապակցությամբ։ Եվ որպես ամենավառ օրինակ` նշվում է Ադրբեջանի հետաքննող լրագրող Խադիջա Իսմայլովայի հետ կատարվածը:
Բանաձևի նախագծում հիշատակվում է նաև, որ ըստ «Թրանսփարենսի ինթերնեյշնըլի»` 2013-ի կոռուպցիայի ինդեքսով Ադրբեջանը հայտնվել է 127-րդ տեղում, ինչը ևս վկայում է Ադրբեջանում կոռուպցիայի մասշտաբների և տարածվածության մասին։
Բանաձևում Ադրբեջանն այն երկրների թվին է դասվում, որտեղ զրպարտությունը դիտվում է որպես քրեական հանցագործություն, ինչը նաև արդեն տարածվում է առցանց լրատվամիջոցների վրա։
Կարդացեք նաև
ԵԽԽՎ-ն այս նախագծով ևս մեկ անգամ կոչ է անում Ադրբեջանի իշխանություններին անհապաղ ազատ արձակել բոլոր այն ազատազրկված անձանց, ովքեր բանտարկվել են իրենց կարծիքի և տեսակետի արտահայտման պատճառով։
Aravot.am-ը ԵԽԽՎ-ում հայկական պատվիրակության անդամ Արփինե Հովհաննիսյանից հետաքրքրվեց՝ այսպիսի բանաձևերի՝ շրջանառության մեջ դնելը ինչո՞վ է օգտակար, Արփինե Հովհաննիսյանը պատասխանեց. «Բանաձևերը շրջանառության մեջ դնելը ԵԽԽՎ-ում աշխատանքի մեթոդ, միջոց է: ԵԽԽՎ պատվիրակների կողմից դրանց տակ ստորագրել նշանակում է քաղաքական համաձայնություն տալ բանաձևում տրված գնահատականներին և մտահոգություններին այս դեպքում կոնկրետ Ադրբեջանի վերաբերյալ: Այս նախաձեռնությունները նաև ԵԽԽՎ-ում քննարկման համար անհրաժեշտ հարթակ ստեղծելու համար են: Մենք արտահայտում ենք մեր մտահոգությունը, որը կիսում են տարբեր պատվիրակներ»:
Արփինե Հովհաննիսյանը փաստեց. «Ադրբեջանում մարդու իրավունքների, քաղաքական բանտարկյալների, լրագրողների, ժողովրդավարության հետ կապված լրջագույն խնդիրներ կան, որոնք բարձրաձայնվեցին նաև եվրոպացի մեր գործընկերների կողմից: Ուստի որոշեցինք նախաձեռնությամբ հանդես գալ, քանի որ սա այնպիսի գլոբալ խնդիր է, որ արժեր՝ դրա վերաբերյալ ԵԽԽՎ-ն ունենար զեկույց, որը պիտի անցնի սահմանված ընթացակարգեր: Նման նախաձեռնությունների թեմատիկան համաեվրոպական է, նախաձեռնությունը կարևոր է նրանով, որ այն շուրջ երկու տարի օրակարգի մեջ է լինելու և անընդհատ շրջանառվելու է»:
Տաթև ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ