Սահմանադրական դատարանը, այսօր քննության առնելով Երևան քաղաքի Արաբկիր և Քանաքեռ-Զեյթուն վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի նախկին դատավոր Սուրիկ Ղազարյանի դիմումի հիման վրա գործը, մինչ այժմ նախադեպը չունեցող իրավիճակի բախվեց:
Երկու ժամ խորհրդակցական սենյակում քննարկելուց հետո գործի քննությանը մասնակցած ՍԴ 6 անդամների ձայները կիսվեցին: Արդյունքում՝ ՍԴ-ն առաջին անգամ ստիպված էր ղեկավարվել ՍԴ-ի մասին օրենքի 62-րդ հոդվածի 6-րդ կետով, այն է՝ եթե ՍԴ-ն քննարկվող հարցի վերաբերյալ ձայների հավասարության հետևանքով ըստ էության որոշում կամ եզրակացություն չի ընդունում, ապա դիմումը համարվում է մերժված:
Դիմումատուն, ով ներկայումս բնակվում է ԱՄՆ-ում, իր ներկայացուցիչների միջոցով վիճարկում էր իր նկատմամբ կիրառված, սակայն 2013թ.-ի հունվարի 1-ից ուժը կորցրած ճանաչված «ՀՀ դատական օրենսգիրքն ուժի մեջ մտնելու մասին» օրենքի 2.1-րդ հոդվածի սահմանադրականությունը:
Համաձայն վիճարկվող հոդվածի՝ դատավորի պաշտոնում 10 և ավելի տարի աշխատած և դատավորի պաշտոնում նշանակմանը խոչընդոտող ֆիզիկական արատ կամ հիվանդություն ձեռք բերելու հիմքով պաշտոնից ազատված անձի` «Պետական կենսաթոշակների մասին» օրենքով նշանակված տարիքային կենսաթոշակի նկատմամբ սահմանվում է ամենամյա հավելավճար՝ նրա վերջին մեկ տարվա ընթացքում որպես դատավոր զբաղեցրած պաշտոնի համար ստացած միջին աշխատավարձի 55 տոկոսի և պետական կենսաթոշակի տարբերության չափով։
Կարդացեք նաև
Դիմումատուն գտնում է, որ այս հոդվածի կիրառման արդյունքում ինքը զրկվել է որոշակի երաշխիքներից:
Նյութն ամբողջությամբ՝ սկզբնաղբյուր կայքում
