Իշխանություններն ուղղակի ծաղրում են պահանջագրի 11-րդ կետը, եւ այստեղ նրանց հետ չհամաձայնել չես կարող։ Այդ կետով ընդդիմությունը պահանջում է իրեն «օժտել վերահսկողական գործառույթներով»։ Եթե սա բերենք խոսակցական լեզվի տիրույթ, ապա մոտավորապես հետեւյալը կնշանակի, իշխանությունն ընդդիմությանը պիտի ասի՝ ես կարմիր գծեր եմ քաշում, որ մեր ախպերը հարստանա, իսկ դու արի մեզ վերահսկի, որ չհարստանա։
Մենք գործ ունենք փիլիսոփայական լուրջ սխալի հետ։ Գողը ոստիկանին նախապես չի հրավիրում գողության վայրը, եթե վստահ չէ, որ ոստիկանն իր համախոհն է ու բաժին պետք է վերցնի։ Ընդդիմությանը վերահսկողական ֆունկցիա կարող է տալ միայն ազնիվ ճանապարհով եւ ազնիվ մղումներով իշխանության եկած ուժը։ Իշխանությանն ատամներով կառչած ուժը նման բան անել իրեն թույլ չի տա։ Դե իսկ «օժտել» բառն ուղղակի սպանում է։ ՀՀԿ-ն Աստվա՞ծ է, ինչ է, որ պետք է ձեզ մի բանով օժտի։
Քառյակի փաստաթուղթը եւս մեկ անգամ ապացուցեց, որ քաղաքական ուժերի դաշինք կազմելը դեռ երաշխիք չէ այն բանի, որ դաշինքը կկարողանա անել ավելին, քան նրա մեջ մտնող ուժերից մեկը՝ առանձին վերցված։
Սա գաղափարախոսական փոխզիջումների վրա հենված փաստաթուղթ է։ 4 կուսակցություններից ամեն մեկն ունի իշխանափոխության իր ճանապարհային քարտեզը, բայց երբ փորձել են այդ քարտեզներից քիչ-քիչ արտացոլել պահանջագրում, ստացվել է խառնիփնթոր պատկեր։
Սա ոչ թե մարտավարությունների փոխհարստացման, այլ ունեցած զենքերի փոխադարձ խափանման փաստաթուղթ է։
Կարդացեք նաև
Սա նաեւ կարեւոր բաղադրիչների բացակայության փաստաթուղթ է։ Այստեղ բացակայում է համակարգային իշխանափոխության կուռ տրամաբանությունն ու պահանջների պատճառահետեւանքային հստակ կապը, բացակայում է ՀՅԴ-ի 7 կետի տրամաբանությունը, ՀԱԿ-ի դիպուկ տերմինաբանությունը, «Ժառանգության» ռոմանտիզմը եւ, իհարկե՝ ԲՀԿ-ի խոսքահեն վճռականությունը։
Էդիկ ԱՆԴՐԵԱՍՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հրապարակ» թերթի այսօրվա համարում
