Հատված ՀՀ ֆինանսների նախարարի տեղակալ – գլխավոր գանձապետ Ատոմ Ջանջուղազյանի հարցազրույցից:
– Պարոն Ջանջուղազյան, պատգամավորները նշեցին, որ ռուսական վարկի մարումը 2020թ. տեղափոխելը պայմանավորված է իշխանությունների հետեւյալ տրամաբանությամբ՝ «իրենցից հետո թեկուզ ջրհեղեղ»։ Իսկապե՞ս այդ սկզբունքով եք աշխատում։
– Մենք անգամ ունենք 20 տարի ժամկետով ներքին շուկայում տեղաբաշխված պարտատոմսեր, ու երբ դա տեղաբաշխել ենք, այդ ժամանակ չենք մտածել, որ 2032թ.-ին մենք էլ լինելու ենք մարողները… դա սովորական երեւույթ է։ 1993 թվականին, երբ արտաքին աղբյուրներից առաջին վարկերը տրամադրվեցին, դրանք 35 տարվա մարման ժամկետ ունեին, բայց ոչ մեկը չէր մտածում, թե 93.թ.-ին իշխանությունները նախատեսում էին, որ 35-40 տարի հետո պետք է հենց իրենք կատարեն այդ մարումները։
– Վարկային միջոցների տնօրինումը եւս բազմաթիվ հարցեր առաջացրեց…
– Չկա որեւէ մի դրամի ծախս, որի մասին տեղեկատվությունը հրապարակված չլինի, այսինքն՝ բոլոր տարիներին կատարված ծախսերը հաշվետվությունների մեջ կան։
Սոնա ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
Հարցազրույցն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Ժողովուրդ» թերթի այսօրվա համարում
