Երրորդ հանրապետության պատմության մեջ ընդդիմությունը երբեք իշխանության չի եկել։ Բայց ընդդիմությունը միշտ խոստացել է իշխանափոխություն։ Եղել են դեպքեր, երբ խոստացել է իշխանափոխություն անել կոնկրետ օրը եւ ժամին։ Վերջին տարիներին, սակայն, գործում է իշխանափոխության ոչ թե օրացուցային, այլ սեզոնային գրաֆիկը՝ ձմեռ, գարուն, ամառ, աշուն բանաձետվ։ Ձմեռը խոստանում են, որ գարնանն են անելու իշխանափոխություն, գարնանը՝ որ ամռանը, հետո ամառը շատ շոգ է ստացվում, հարցերը տեղափոխում են աշուն, աշնանն էլ գյուղացիք բերքով են զբաղվում եւ նորից իշխանափոխությունը տեղափոխվում է ձմեռային խաղաշրջան։
Հետո բացատրում են, որ իշխանափոխություն չեղավ, որովհետեւ իշխանությունները բիրտ են, հանցագործ, իրականացնում են հետապնդումներ։ Կաշառում, վախեցնում են մարդկանց։ Սա ճիշտ է, բայց ճիշտ է նաեւ այն, որ դրա մասին հայտնի էր ավելի վաղ, քան ընդդիմությունը խոստանում էր իշխանափոխություն։ Այսինքն՝ դա խոստանալիս պետք էր բոլոր այդ գործոնները հաշվի առնել։ Բայց հաշվի չեն առնվել, փաստորեն, ինչը նշանակում է, որ իշխանափոխության խոստումը ոչ այլ ինչ էր, քան փուչիկ։ Թերեւս սխալված չենք լինի, եթե ասենք, որ Հայաստանում ոչինչ այդքան չի վնասել իշխանափոխության գործընթացին, որքան իշխանափոխության մասին դատարկ խոստումները, չհաշվարկված քայլերը կամ որպես իշխանափոխություն ներկայացվող գործընթացները, որոնք իրականում այլ նպատակներ ունեն՝ ապահովել իշխանության կողմից իրականացվող հերթական իշխանափոխություն։
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Հայկական ժամանակ» թերթի այսօրվա համարում
