Իրականում երեկվա այդ հանդիպումը ոչ այլ ինչ էր, քան խմբակային հաղորդում հանցագործության մասին: Միանգամից մի քանի հանցագործությունների:
Նախ` երեկ Մելիք-Ադամյան փողոցում էին հավաքվել բոլոր նրանք, ում Սահմանադրությամբ արգելվում է զբաղվել բիզնեսով՝ ԱԺ պատգամավորները և կառավարության անդամները: Նրանք, իհարկե, բոլորը հայտարարում են, թե բիզնեսով չեն զբաղվում, այլ ընդամենը սեփականատերեր են: Այդ դեպքում, սակայն, հարց է առաջանում` ինչո՞ւ վարչապետի հետ հանդիպմանը չէին ներկայացել նրանց բիզնեսների մենեջերները: Մյուս կողմից, սակայն, այդ հարցը ծիծաղելի է, քանի որ այդ դեպքում վարչապետի փոխարեն էլ մյուս գործարարների հետ պետք է հանդիպեր նրա ձկնաբուծարաններից կամ գործարաններից մեկի տնօրենը: Իսկ ամենամեծ հարցն այն է՝ ո՞վ էր երեկ հանդիպում խոշոր գործարարներին՝ ՀՀ վարչապե՞տ Հովիկ Աբրահամյանը, թե՞ ՀՀ ամենախոշոր գործարարներից, կալվածատերերից մեկը՝ Հովիկ Աբրահամյանը:
Եվ երբ նա հանդիպման ընթացքում խոստանում էր այլևս բոլորի համար ապահովել հավասար պայմաններ, դա վերաբերում էր վարչապե՞տ Հովիկ Աբրահամյանին, թե՞ գործարար Հովիկ Աբրահամյանին: Անհեթեթ թվացող այս հարցերը պայմանավորող պատճառներն են իրականում Հայաստանի ամենամեծ խնդիրները: Իսկ դրանք երեկվա ու նման հանդիպումների ընթացքում ոչ թե լուծվում, այլ ավելի են խորանում: Ինչ վերաբերում է հանդիպման ընթացքում հնչած մտքերին, որոնց մասին տեղեկություններ են փոխանցել մտագործունեության նկատմամբ առանձնապես մեծ հակում չունեցող խոշոր գործարարները, ապա դրանք ևս ամբողջությամբ ենթակա են Քրեական օրենսգրքի համապատասխան հոդվածներին:
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «168 ժամ» թերթի այսօրվա համարում
