Եթե յուրաքանչյուր ամիս ԶԼՄ-ներին հասու էր նախորդ ամսվա միգրացիայի տեմպերի մասին տեղեկատվությունը, ապա 2013 թվականի փետրվարից ամեն ինչ այլ կերպ դասավորվեց։ Միգրացիոն ծառայությունը փետրվարի կեսին չհրապարակեց հունվար ամսվա տվյալները, իսկ երբ ԶԼՄ-ներն աղմուկ բարձրացրեցին, ծառայությունը հայտարարեց, թե այսուհետ ներկայացնելու է վիճակագրություն ոչ թե ամեն ամիս, այլ եռամսյակը մեկ անգամ։
Առաջին հայացքից ոչ մի կասկածելի ու տարօրինակ բան չկա, ի՞նչ է որ. ծառայությունը փոխել է իր գործելաոճը, սակայն այն փաստը, որ այն համընկել էր նախագահական ընտրությունների հետ, արդեն իսկ այլ երանգ էր հաղորդել իրադրությանը։
Պարզապես ծառայությունը վախեցել էր նախագահական ընտրությունների նախօրեին հրապարակել արտագաղթի ցուցանիշներն արտահայտող տվյալները։ Իհարկե, հանրությունն առանց այդ էլ քաջատեղյակ է արտագաղթի տեմպերի մասին, սակայն «իրեղեն» ապացույցն էլ ավելի է գրգռել քաղաքացիների անհանդուրժողականությունը։
Ծիծաղելին այն է, որ ծառայությունն իր գործելաոճի փոփոխությունը բացատրել էր միայն նրանով, թե տեղեկատվությունը մարզերից ստանում է թղթային տեսքով, այդ պատճառով ժամանակ է պահանջվում այդ ամենը հավաքագրելու ու մշակելու համար:
Կարդացեք նաև
Լիլիթ ԼԱԼԱՅԱՆ
Հոդվածն ամբողջությամբ կարող եք կարդալ «Չորրորդ իշխանություն» թերթի այսօրվա համարում
