Այսօր լրացավ մեկ տարի այն օրից, երբ Կոտայքի մարզի Պռոշյան գյուղում, հենց գյուղապետարանի դիմաց, առավոտ լուսո սպանվեց Պռոշյանի գյուղապետ, ՀՅԴ-ական, ազատամարտիկ Հրաչ Մուրադյանը :
Մեկ տարվա ընթացքում սպանությունն այդպես էլ չբացահայտվեց: Իսկ նա, ում սպանության կասկածանքով նախնական կալանքի էին վերցրել, այժմ դրսում է:
Այսօր, Հրաչ Մուրադյանի մահվան մեկ տարին լրանալու կապակցությամբ, Պռոշյան համայնքում նրա ընկերները, հարազատները, համագյուղացիները, կուսակիցները խնկարկում էին նրա վառ հիշատակը:
Հարյուրավոր մարդիկ եկել էին՝ իրենց խոնարհումը հայտնելու դավադիր գնդակից սպանված հերոս Հրաչին եւ շեշտելու, որ նրան չեն մոռացել ու նրա սպանությունը չի ներվելու: Այս ու այն կողմից միայն ափսոսանքի խոսքեր էին լսվում:
Կարդացեք նաև
Հրաչի իրանահայ ընկերներից Ժորժը, որ սպանված գյուղապետին Ղարաբաղից է ճանաչում, ասաց. «Մարդը հրից ու սրից փրկվեց, հերոսի պես կռվեց ու եկավ՝ հայի ձեռքով սպանվեց… Բա սա լինելո՞ւ բան էր…»:
Հրաչ Մուրադյանի տան մոտ մի քանի հարյուր մարդ էր հավաքվել, նրանց մեջ էին ՀՅԴ-ական պատգամավորներ Արմեն Ռուստամյանն ու Աղվան Վարդանյանը, ինչպես նաեւ ՀՅԴ ԳՄ անդամներ Արա Նռանյանն ու Արսեն Համբարձումյանը, երգիչներ Արսեն Գրիգորյանը (Մրո) եւ Դավիթ Ամալյանը, «Ժառանգություն» կուսակցության առաջնորդ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:
Դաշնակցական երիտասարդները իրենց թիկունքին փակցրել էին «Չենք մոռանա, չենք ների» գրությամբ պաստառներ:
Դրանից հետո մարդիկ թափորով շարժվեցին դեպի գյուղապետարան, որի դիմաց 2013թ. ապրիլի 2-ին առավոտյան 9-ի մոտ սպանվել էր Հրաչ Մուրադյանը, այնտեղ նրա հարազատները լաց եղան, դեպի գյուղապետարան նայելով անիծեցին, ասելով՝ «չվայելես էդ աթոռը», անիծեցին մինչ օրս չբացահայտված մարդասպանին՝ նրան եւ նրա հարազատներին մահ ցանկանալով:
Մելանյա ԲԱՐՍԵՂՅԱՆ
