«Ոչ իշխանական» քարոզչությունը ժամանակ առ ժամանակ մեղադրում է «Բաղրամյան 26-ի» քարոզչությանը, որ այն վերակենդանացնում է Ռոբերտ Քոչարյանի ստվերը, որպեսզի դրանով վախեցնի հասարակությանը եւ վարկաբեկի կառավարության հրաժարականին ուղղված «հրաշալի քառյակի» գործունեությունը: Հավատում եմ. շատ հնարավոր է, որ նախագահականում նստած քարոզիչները նման հնարքների դիմեն:
Բայց մյուս կողմից՝ «ոչ իշխանականներն» ասում են, որ Քոչարյանի իշխանությունը Հայաստանի ծաղկման եւ բարգավաճման շրջանն էր` տնտեսական հրաշալի ցուցանիշներ էին գրանցվել, օլիգարխներ եւ կոռուպցիա չի եղել, արտաքին քաղաքականության մեջ մենք Ռուսաստանի ֆորպոստը չէինք, միանգամայն ինքնուրույն էինք: Ճիշտն ասած, այդ ամենը ես չեմ նկատել, բայց դարձյալ հավատում եմ` գուցե շատերն իսկապես այդ դրախտում են ապրել:
Սակայն առաջին եւ երկրորդ պնդումների միջեւ, համաձայնեք, կա որոշակի հակասություն: Եթե դա Հայաստանի ոսկե դարաշրջանն էր, եթե ժողովուրդը կարոտով է հիշում այն բարիքները, որոնցից նա օգտվում էր այդ 10 տարիների ընթացքում եւ ամեն պահի օրհնում է երկրորդ նախագահին, ապա ինչո՞ւ է «Բաղրամյան 26-ը» նրանով վախեցնում: Վախեցնում են սովորաբար վատ բանով` բարգավաճ, կուշտ եւ ապահով կյանք ապահովող ղեկավարով չեն վախեցնում: Վախեցնում են այնպիսի երեւույթներով եւ մարդկանցով, որոնք բացասական էմոցիաներ են առաջացնում: Ով է տեսել, որ մարդկանց սպառնան Սանտա Կլաուսի կամ մայր Թերեզայի վերադարձով:
Եվ եթե 1998-2008 թվականներին իրապես հրաշքներ են տեղի ունեցել, ապա պետք չէ որեւէ «Բաղրամյան 26» վկայակոչել: Շատ ավելի արդյունավետ կլիներ մի կողմ թողնել բոլոր խորամանկությունները եւ բացիեբաց հայտարարել՝ «Ահա այն տղամարդը, որն օժտված է երկաթյա կամքով, որը բռունցքը խփում է սեղանին, որին ոչ ոք չի համարձակվում թթու խոսք ասել, եւ որը կհանի մեր երկիրն այս ծանր վիճակից»:
Կարդացեք նաև
Թե չէ ներկայացվում է երկաթյա կամքով եւ բռունցքով երկրի ցանկալի ղեկավարի մի անորոշ կերպար, եւ չես հասկանում, թե ում մասին է խոսքը: Գուցե Պուտինի՞: Անշուշտ կամային բարձր հատկանիշներ ունեցող առաջնորդ է: Նույնը՝ Լուկաշենկոն: Կամ գուցե, հաշվի առնելով Հայաստանի վերջին քվեարկությունը ՄԱԿ-ում, Ռոբերտ Մուգաբեի՞: Նույնպես հզոր կամքի տեր մարդ է՝ ընդդիմադիրներին գնդակահարում էր հենց փողոցում՝ առանց ավելորդ ձեւականությունների:
Ինչ մնում է անձամբ ինձ, ապա բազմիցս ասել եմ՝ Հայաստանի խնդիրները պայմանավորված չեն որեւէ ղեկավարի անձով: Պարզ է, որ Քոչարյանի դեպքում կունենամ որոշակի մասնագիտական դիսկոմֆորտ: Բայց դա, իհարկե, մանրուք է:
ԱՐԱՄ ԱԲՐԱՀԱՄՅԱՆ
== Ինչ մնում է անձամբ ինձ, ապա բազմիցս ասել եմ՝ Հայաստանի խնդիրները պայմանավորված չեն որեւէ ղեկավարի անձով: ==
Շատ տարածված և շարունակ պրոպագանդվող թեզ, որը նպատակ է հետապնդում անուղղակիորեն պաշտպանել երկրի ապաշնորհ ղեկավարներին /ապաշնորհ, իհարկե միայն երկրի ղեկավարման գործում, ՛՛մնացած հարցերում լավ էլ շնորհալի են/:
Հարց է առաջանում. եթե երկրի կառավարման գրեթե բոլոր լծակներով օժտված մարդը պատասխանատու չէ այս ամոթալի վիճակի համար, որում հայտնվել է մեր երկիրը, ապա էլ ո՞վ:
Խնդրում եմ, միայն չասեք՝ ժողովուրդը, քանի որ անհրաժեշտության դեպքում այն գրում եք չակերտների մեջ, կամ ասենք՝ մեզանից յուրաքանչյուրը, այդ դեպքում, բարի եղեք պատասխանել, ովքե՞ր են մարտի 1-ի սպանդի հեղինակները:
Ըստ ՛՛Առավոտի՛՛ նախկին աշխատակցի, եթե 14 հանձնաժողով էլ կազմվի, միևնույնն է, մարդասպանները չեն բացահայտվելու:
Եզրակացություններն արեք ինքներդ…
ԿՆԵՐԵՔ իսկ ով է մեր երեխաներին վառժեցնում ձմեռ Պապիով ․․՞՞՞՞՞՞՞՞․․․ոչ քրիստոնեական երեվույթներ են․․․
Միմիայն անհատից է կախված երկրի բարգավաճումը, ուժեղ, անշահախնդիր, իր ժողովրդի ցավով ապրող ղեկավարից:Այդպիսին կարծես թե 90-ականների վերջում նկատվում էր, բայց հոկտեմբերի 27-ին գլխատվեց, և ժողովուրդն ընկավ հուսահատության գիրկը:Ես հիշում եմ Կառավարության նիստերից մեկը, իհարկե, քննարկվող հարցը չեմ հիշում, բայց վարչապետ Վ.Սարգսյանի սեղանին բռունցքի հարվածի ձայնը դեռ ականջներիս մեջ է:Մի քանի նախարարներ կուռկուռի ձագի նման մտան սեղանների տակ:Այդպիսի բռունցք է պետք, որ սեղանին խփվի, ոչ թե ժողովրդի գլխին:Այդտեղ վատ բան չկա, աշխատանքի արդյունքի պահանջ է դա, ոչ թե հարմարվողականություն, նվնվան ձայնով արդարացումներ ու ապագայի անորոշ խոստումներ:Եվ կողքից նայողն էլ այն տպավորությունն ստանա,թե իբր ձեռքերը կապված են:Այդ երբ տղամարդավարի որոշում կայացվեց՝ նաիրիտցիների աշխատած փողը վերադարձնելու, արտեզյան ջրերը մսխողների հերն անիծելու, Որոտանի ՀԷԿ-ի վաճառքն արգելելու, հանուն գրպանի՝ բնությունն ամբողջովին թունավորելու ուղղությամբ,որ ձեռքերը կապեցին:Դիտորդի դերում են այսօր մեր ղեկավարները:Բա ես երկրի ղեկավար լինեմ, թույլ կտա՞մ եղբայրս կամ իր որդին այդ ձևո՞վ իրենց պահեն:Ականջները կոլորեմ, իսկ մարդասպան ընկերոջ տղային առանց դատուդատաստանի պատժից չէի ազատի:Էլի այսպիսի շատուշատ բաներ, որոնց իրականացման դեպքում ժողովուրդը, հաստատ, շատ կսիրի, կհարգի իր ղեկավարին ու փեշերից կախ ընկած կաղաչի երրորդ, չորրորդ, մշտապես իրենց նախագահը լինի:Թե չէ…Նամանավանդ, առաջին հինգ տարում որքան հարստացել հարստացել ես:
Երկիրը կապրի վաղվա նկատմամբ հավատով միայն այն դեպքում, երբ կկառավարվի ո՛չ թե ըստ անհատի կամքով /ընդ որում՝ նաեւ ձեռքը սեղանին խփողների/, այլ՝ օրենքների ուժով
Շնորհակալ եմ Մարատ, մինչեվ բոլորը չհանգեն այդ գաղափարին, ոչինչ չի փոխվի…առաջին քարտուղարների դարը անցել է…Հոկտեմբերի 27 ը հետեվանք էր « սեղանին բռունցքի հարվածի ձայնը»…մենք մոնղոլա թաթարական ժողովուրդ չենք…
Հարգելի Մարատ, առանց բռունցքի ոչ մի օրենք չի գործի Հայաստանում:
Հարգելի Սպարտակ, Հայաստանը վաղուց այն երկիրը չէ ինչ որ քեզ թվում է…սկսած ռոք ն ռոլից մինչեվ ինտէրնետ ու ֆէյսբուկ…այսօրվա երիտասարդները բոլորովին «ադրբեջանական մուղամները» լսողները չեն… Քոչարյանն ու Սերժը, ինչպես եվ Պուտինը Ռուսաստանում պարզապես ատավիզմի երեվույթներ են… Ագահությունը որ կապիտալիզմի շարժիչ ուժն է, ունի նաեվ իրեն ուղղիչ գործոն, ԱՄԵՆ ԻՆՉ ԿՈՐՑՆԵԼՈՒ ՎԱԽԸ…այն ինչ տեղի ունեցավ Մայդանում…համոզված եմ որ ապագան մեր երիտասարդներինն է…բռունցքի ուժը հակասում է բարիքների ստեղծմանը, որն էլ ինքնին պատճառ կլինի որ մարդիկ հենվեն ընդհանուրի կողմից ընդունված ՕՐԻՆԱԿԱՆ գործելակերպին,որը ավելի ՇԱՀԱԲԵՐ է, ինչը հասկացել է վրացի Իվանիշվիլին, եվ մնում է որ հասկանան մեր Լֆիկները…
Կուզեի ասածիս ավելացնել, որ «ԱՄԵՆ ԻՆՉ ԿՈՐՑՆԵԼՈՒ ՎԱԽԸ» կստիպի նաեվ «հարգարժան» Պուտինին համակերպվել աշխարհում գործող ընդհանրության կողմից «ընդունված ՕՐԻՆԱԿԱՆ գործելակերպին», քանզի պարոն Դուգինների «Եվրոասիական իմպերիալիզմի» ազգայնական թոզը որով քողարկվում է Պուտինը…ոչնչով չի օգնի փրկել կոռուպցիայից քարուքանդ լինող նավթագազային տնտեսությունը …բռունցքի ուժը չի գործում…ոչ չէլ ուղղահայաց բռնակալական իշխանական ձեվը…միայն ազատ մրցակցության վրա մարդկային ագահության եվ մարդկային հանճարի վրա հիմնված գործարարությունը, որ կարող է ստեղծել IPHONE, IPAD…դե թող Աբրամովիչները կամ Լֆիկները նման մի բան ստեղծեն…
Опять мимо! Плохо работаете, Галуст Енокян! Неубедительно! Реакция прямо противоположная!… Попробуйте другой метод.Например опишите,как голодают люди в России….ну и дальше в этом жанре)))))! И, чтоб почаще повторялось слово Путин,и не обращаете внимание, какой вопрос обсуждается,это не важно. Ведь Вы преследуете только одну цель!)))
Հարգելի «ԸՆԿԵՐ» Հայկ, եթե կարելի է «կոնկրէտնո» ինչի հետ համաձայն չեք… այն որ Ռուսաստանի այն մասում որ Դուք ապրում եք, ես չեմ կարծում որ սովածներ կան, դե հայ մարդ եք եվ համոզված եմ որ լավ տեղավորվել եք…Պիտի պատասխանեմ Ձեզ որ ես աշխատում եմ մտավոր եվ ֆիզիկապես անկարող երէխաների դպրոցում որպես ուսուցիչ, եվ կարեցածիս չափ փորձում եմ իրենց գիտակցությանը եվ հոգուն հասցնեմ այն ինչ որ կարծում եմ իրենց համար արժեք կունենա…նույնը փորձում եմ անել այս թերթում… ի մեջ այլոց պատկերացրեք էս Ամերիկայում, ուր ապրում եմ, բավական սոված մարդիկ կան, դրա համար դպրոցների մեծ մասում ձրի ուտելիք են տալիս երեխաներին որ հանկարծ նրանցից որեվե մեկը սոված տուն չգնա…Հարգանքներով, Գալուստ
Հարգելի Հայկ, կուզեի նաեվ ավելացնել, քանի որ սերում եմ բանվոր դասակարգից, հոգով սոցիալ դեմոկրատ եմ եվ հատկապես համակրում եմ Սկանդինավյան սոցիալ դեմոկրատական ապրէլաձեվը… Բոլորովին կողմ չեմ Ամերիկայի վայրի կապիտալիզմին, բայց էստեղ հարմար է նրանով որ երկիրը ազգային չէ, կարծում եմ Դուգինի նմաններ չկան, իհարկե բացի «իմպերիալիստ յաստրբներից»…հատկապես լավ է որ քեզ նացմեն չեն ասում…նույնիսկ «ախպար» կամ ղարաբաղցի ոչ մեկին կարծում եմ չեն ասի…
Դե որ այդպես է, թող սաշիկները փայ մտնեն նաև արևածաղիկ վաճառողների հետ:
Սպարտակ, ճիշտն ասած չհասկացա թե ինչից էս էդ հետեվությանը եկել, այնուամենայնիվ, եթե Սաշիկին համարում ես կապիտալիստ, ես կարրծում եմ նա պարզապես իր եղբոր շարունակություն «կռիշ» է …նրանք վաճառում են քաղաքացիների բաժին պետությունը մաս մաս:Կարծում եմ նաեվ սխալ է Հայաստանի մեծահարուստներին համարել կապիտալիստներ…քանզի նրանց մեծ մասը «կռիշից» օգտվող թալանչիներ են, իսկ արեվածաղիկ վաճառողը ահա, կարծում եմ ձեռներեց գործարար է…
Ինչպես հոգով կույր ինձ նման հայն է նայում իր Հայոց Աստծուն, այնպես էլ Հայոց Աստվածն է նայում ինձ նման՝ խեղճ ու կրակ հոգով կույր հայիս: Մեր վերջին երկու հազարամյակների տխուր պատմությունը հետեւանք է մեր Հայոց Աստծո ժամանակավոր պարտությամբ ուրիշ աստվածների դեմ պատերազմում:
Մեր ժողովրդի վիճակին նայելով եմ նման կարծիք արտահայտում:Չի կարելի տեսական վերլուծություններ անել: Ինչ կապիտալիստի մասին է խոսքը կամ սաշիկներն ի~նչ կապիտալիստ:Չեն թողնում մարդիկ ազատ գործունեություն ծավալեն:Դեռ գործ չարած, գործի արդյունք չտեսած՝ հարկ են պահանջում: Կարդացի, որ հարկայինի պետն արտասահմաններում գործարաններ ունի, ուզեցի չհավատալ /այդքան միամիտ չեմ/ շրջապատս հարձակվեց վրաս:Համոզվեցի:Բա մի բռունցք չլինի՝ բոլորը ետ բերի: Հասկանում եմ՝ չի լինի, փայատեր լինելը շատ քաղցր բան է,բայց մինչև ե՞րբ:Հիմա էլ ուզում են վերարտադրվել, որպեսզի ունեցածը չկորցնեն:Կամ ընդդիմություն կոչվածը:Վերևներից դաբրո ունեն կոալիցիա ստեղծելու, Րաֆֆիին առաջ մղելու, որ ամեն ինչ մխտռի, աշխարհի մեծերից ,,բադասխան պահանջի,, /իբր որ ի՞նչ/ , մյուս կուսակցությունների ղեկավարներն էլ կրիտիկական պահերին կամ Դուբայում են, կամ անչափ զբաղվածության պատճառով երկրորոդ, երրորդ դեմքերով են ներկայանում, կամնտեսական դասախոսություն կարդում ու ժողովրդին տուն ուղարկում:Միհչև ապրիլի վերջ ժամանակ է տրված կառավարությանը , որ ի՞նչ անի կառավարությունը:Իր ձևով կշարունակի աշխատել:Ընդդիմությունն էլ ամսվա վերջում անվստահության միտինգ կանի, ամպագորգոռ ելույթներ կլինեն ու՝ վերջ:Նորից նույն տաշտակը, և Գալուստ Սահակյանի դեմքից երկար ժամանակ չի վերանա հաղթանակածի ցինիկ ժպիտը:Այ, այդ ժպիտն է, որ մարդկանց գաղթական է սարքում:Բռունցքով սեղանին խփելը, հարգելի Ենոքյան, ինչքան նման ժպիտներ հօդս կցնդեցնի:Մի խոսքով, տեսական խոսակցություն չվարենք , որ այն մեզ չգցի երազանքների գիրկը ու նորից մնանք խաբված, ուտողն ուտի,վայելողը՝ վայելի, և գաղթականների բանակն էլ ստվարանա:
Սպարտակ ջան, ուզում եմ նշել, որ Դուք միակն եք, որ քննարկում եք այս հոդվածում հեղինակի արծարծած բուն թեման: Այն է` Հայաստանին հարկավոր է նախագահ, որը բարեկիրթ տոնով կհորդորի գողերին` չգողանալ, կաշառակերներին` ապրել աշխատավարձով?, թե ուժեղ անհատականություն, որը վեր կկանգնի ընկերական, ազգակցական և խմբակային շահերից, և տեղն եկած տեղը բռունցքը սեղանին կխփի…
Բոլորս գիտենք, որ հորդորելով ոչինչ դուրս չի գա, իսկ օրենքով?… ներկայիս բարձրաստիճան գողերն ու ավազակները հիմարներ չեն, և իրավաբանորեն բավական ապահովագրված են բազմաբնույթ փաստաթղթերով ու հաշվապահությամբ: Մեզ` քննադատողներիս համար հեշտ է: Միգուցե մենք բոլորս գիտենք, որ այսինչը գող-ավազակ է, բայց քննիչի համար ժողովրդական բանահյուսությունը և ասեկոսները բավարար չեն: Պատկերացրեք նա ասում է` Պարոն Շունշանորդի, բոլորը գիտեն, որ դուք անազնիվ եք և այսինչի կամ այնինչի փայատերն ու հովանավորն եք… և ինչ??
Էլ չեմ ասում, որ այդ քննիչի վերադասը նույնպես հիմնականում նույն թայփաներից է:
Հարկավոր է մարդ, որը ասի` էդ թղթերդ կտանես ու կմտցնես ուր հարկն է… ես գիտեմ իրականում ինչով ես ապրում, և դա բավարար է:
Իհարկե սա պետք է լինի միայն ու միայն ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ դիկտատուրա, մոտավորապես մի այդպիսի հայկական ՊԻՆՈՉԵՏ, հակառակ դեպքում այդ նույն բռունցքով մարդը կվերածվի ավելի մեծ չարիքի… այսինքն տվյալ անձի ով լինելը, նրա բարոյական կերպարը ՇԱՏ կարևոր է:
Այսքանից ելնելով ես գիտեմ թե ինչ ղեկավար է մեզ պետք, բայց ցավոք չեմ կարող նշել մեկին, որ կարող է արդարացնել մեր հույսերը… համենայն դեպս` չեմ գտնում այն ցուցակում, որը մեզ պարբերաբար հրամցվում է:
Իրականում թե բունցքը խփողը, թե բռնուցքը չխփողը Հայաստանում նույն բանն են արել եւ անելու: Մեր երկրին պետք է համակարգ, որը կախված չէ որեւէ անհատի բնավորությունից եւ հակումներից:
Պարոն Աբրահամյան, ես միշտ երազել եմ այդպիսի համակարգ, կուզենայի և ՊԱՏՐԱՍՏ եմ ապրել ազնիվ կանոններով հասարակարգում, համոզված եմ` Դուք և էլի շատերը նույնպես: Բայց ուտոպիստներ չլինենք` այդ ապրելակերպը ԶՈՌՈՎ է պետք պարտադրել մեր հասարակության մեծ մասին… համենայն դեպս` գոնե սկզբնական շրջանում: Անազնիվ մարդիկ հիմնականում վախկոտ են, այլ ոչ թե ապաշխարհող: Սկզբի համար ազնիվ ապրելու ստիմուլ մեզ մոտ կարող է ծառայել միայն պատժվելու վախը: Իսկ որոշ ժամանակ հետո` միգուցե և գիտակցությունը և արդեն արմատավորված ճիշտ ապրելակերպը:
Ի վերջո համաձայնեք, որ արդարացի դիկտատուրան հասարակ և ազնիվ ապրող մարդկանց ոչինչով չի սպառնում: Նրանք դրա ազդեցությունը իրենց վրա չեն էլ զգա: Բայց տեսնելով, թե ինչպես են պատժվում անազնիվ կանոններով, կամ առանց կանոնների ապրողները` նրանց մոտ կամրապնդվի արժանապատվությունը և հասարակությունը կսկսի առողջանալ….կգանք Ձեր ասած հասարակարգին, “որը կախված չէ որեւէ անհատի բնավորությունից եւ հակումներից”
Դրան հասնելու միջանկյալ փուլը, այն էլ հայերիս համար, ես միայն այդպես եմ տեսնում: Մնացածը պոպուլիզմ է:
Այլ դեղատոմս ունեք?
Պարոն Աբրահամյան,բայց այդպիսի համակարգ ստեղծելու համար բռունցք է հարկավոր,այսինքն քաղաքական կամք,ոչ ոք նկատի չունի,որ մեզ բռնցքամարտիկ նախագահ է պետք:Պետք է ուժեղ անհատ,որը կգերադասի օրենքի ուժը իր սեփական ամբիցիաներից,որը առաջինը իրենից կպահանջի հարգել օրենքը և կպահանջի այդ նույնն անել մնացածին:Այստեղ մի փոքր վերապահումներով կարելի է Սահակաշվիլուն օրինակ բերել: Իհարկե,այդ ուժեղ անհատին նաև պետք է ժողովուրդը օժանդակին,քանի որ один в поле не воин.
Հարգելի Զավեն, Մարքսի տեսության համաձայն այդպիսի անշահախնդիր անհատը կարողէ ծնվել միայն բարձր զարգացած կապիտալիզմի աշխարհում երբ մարդկանց բոլոր նյութական պահանջներին հագուրդ կտրվեն եվ անհատի Գիտակցությունը կհասնի այնտեղ որ կորոշի որ իրեն հարկավոր ՉԷ ԱՎԵԼԻՆ…Ցավոք նույնիսկ ամենահարուստ կապիտալի երկրում այսօր շատերը սոված են անցկացնում իրենց օրը…Ամերիկայի բնակչության 1 տոկոսը իր կարողությամբ մի փոքր պակաս ունի քան մնացած 99 տոկոսը…Այսօր Օբաման եվ այլ դեմոկրատներ ճակատամարտ են տալիս էդ 99 տոկոսի համար…Եվրոպայի միքանի երկրներում քաղաքացիները հասել են այն գիտացության որ Հարուստները ավելի հարկ վճարեն որ այդ տարբերությունը շատ չլինի…
Իհարկե մենք (ես ինքս էլ) դեռ չենք հասել այդ գիտացության աստիճանին գուցե, շատ դժվար է կառավարել սեփական ՓԱՌԱՍԻՐՈՒԹՅՈՒՆԴ, ԱՄԲԻՑԻԱՆԵՐԴ, ՆՅՈՒԹԱՊԱՇՏՈՒԹՅՈՒՆԴ…հատկապես որ ՍՈՎԵՏԻ ժամանակ հերթերում ՋԻՆՍ չես կարողացել առնել… ու հակարծ իշխանության ղեկը քո ձեռքին է.
Պիտի ստեղծել համակարգ, որտեղ Օրենսդիր իշխանությունը վերահսկի Գործադիր իշխանությանը (եվ հակառակը) նույնը եվ անկախ ընտրված Գերագույն Դատարանը պիտի վերահսկի Օրենսդիրին եվ Գործադիրին (եվ հակառակը) միայն այս բալանսի վրա , իրարից լիովին անկախ ընտրված իշխանական մարմինները, որ իրար հետ միշտ մրցակցության մեջ կլինեն ԱՐԴԱՐՈՒԹՅԱՆ ՀԱՄԱՐ (գուցե նաեվ ազատ ԼՐԱՏՎԱՄԻՋՈՑՆԵՐԸ ) կարելի կլինի ինչ որ բանի հասնել…
Հարգարժան Հայեր ու Արամ,
նախ մեր երկրին պետք է պետական մտածելակերպ ունեցող
մասսա, որ ցավոք սրտին ներկա դրությամբ չունենք կամ որը ունեինք 89-90 ականներին, բայց ցավոք սրտիայդ մասան իշխանության վատ կառավարման պատճառով, ոչինչացվեց։
Հարգելի Սպարտակ, կարծում եմ որ բռունցքը որի մասի խոսվում է պիտի լինի Հայայաստանի քաղաքացիների բռունցքը… այն ինռը որ խլեց Լեվոն Տեր Պետրոսյանը 96 ին…միայն Հայաստանի քաղաքացիների կողմից իրավականորեն ընտրված եվ քաղաքացիների կողմից վերահսվող, իրարից ԱՆԿԱԽ Գործադիր, Իրավական եվ Ազգաին օրենսդրական կառավարման միջոցով է հնարավոր կանխել կոռուպցիան: Որեվե մի նախագահ առավելուչյուն պիտի չունենա այս երեք Բռունց գործադրել միուսի վրա…
ԱՆՀԱՏ ուժեղ մարդը միեվնույն է մնոմ է ՄԱՐԴ եվ ինչպես վերեվում ասեցի ԱԳԱՀՈՒԹՅՈՒՆԸ մարդկային ամենավատ հատկությունն է լինի դա ՊԻՆՈՉԷՏ, ՆԻՑՇԷ,ՕԲԱՄԱ, ԳԱԼՈՒՍՏ, ՍՊԱՐՏԱԿ… թե պարոն Հայկի հավանած ՊՈՒՏԻՆԸ…տէսեք ինչ պալատներ է սարքել… ինչ հարստություն է դիզել…համարվում է աշխարհի ամենահարուստ մարդը…բա կնիկները…միայն Հայաստանի քաղաքացիների միասնական ԲՌՈՒՆՑՔԸ ԿՓՐԿԻ…ԱԶԱՏ եվ ԱՐԴԱՐ ԸՆՏՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՈՎ…
Հարգելի Գալուստ,Դուք խոսում եք այն համամակարգի մասին,որտեղ պաշտոնյան նույնիսկ ցանկության դեպքում չկարողանա խախտել օրենքը,ես խոսում եմ այն համակարգի մասին,որտեղ պաշտոնյան չուզենա խախտել օրենքը:Այսինքն դա շատ ավելի լավ է,քանի որ նա իր աշխատանքային ժամերը արդյունավետ կանցկացնի,մտածելով իր պարտականությունները լավ կատարելու մասին, այլ ոչ թե օրենքը շրջանցելու,կամ իրեն վերահսկող մարմինների հետ պայմանավորվածության գալու հնարքների մասին:”ինչպես ասւմ եմ մարդու մտքին տեղ լինի”:Իմ ասած համակարգը իր մեջ պայմանավորում է հենց այն հանգամանքը,որ “մարդու մտքին տեղ չլինի”:Մեր երեխաներին դպրոցներից պետք է սովորեցնել,ազնվություն,արդարություն,ընկերություն,հանդուրժողականություն:Եթե երեխան դպրոց է գալիս ու սկսում իրեն պահել որպես “վերին արտի ցորեն”,հպարտանալ իր հայրիկի ունեցվածքով,կարողություններով,պետք է առաջինը այդ ծնողին կարգի հրավիրել:Այինքն ես Ձեզ հետ համաձայն եմ,որ պետք է խելացի,կրթված, զուսպ հասարակություն ունենալ,որպեսզի լավ իշխանութուն ունենալ,բայց այդ բոլոր նորամուծությունները մեր հասարակություն ներմուծելու համար, պետք է ուժեղ,խելացի անհատ:Հարգելի Գալուստ,տեսեք այն արժեքները,որոնց մեջ մեծանում են մեր երեխաները,հարստանալ,հազար հոգով մեկին ծեծել,ուժեղի կողմն անցնել,թույլերին ճնշել,կաշառել,որ հետագայում կաշառք ստանալ,ամեն ինչ տուն տանել,անհանդուրժող լինել,գիտելիքի հանդեպ հակակրանք,հասարակությանը օգտակար լինելը համարվում է ‘քյալի գործ’:Դուք ուզում եք,որ այս հասարակությունը վերահսկի իշխանությանը???Ես համաձայն չեմ,ես հակված եմ ուժեղ անհատ ունենալով,որը սկզբում կփողի հասարակության մեջ շրջանառվող արժեքները,ինքն իրենից կպահանջի հարգել օրենքը:
Հարգելի Զավեն, մենք խորհրդային տարիներին արդեն այդ ուժեղ մարդու «բռունցքի համը» տեսել ենք…հարգելիս ՎԱԽԸ մարդու մեջ ծնում է ամենաբացասական մարդկային հատկությունները…թերեվս հենց այդ տարիների հետեվանքն է այսօրվա բացասական այն երեվույթները որ տեսնում եք ամենուր: Այն որ 88 թվականի Հայաստանի քաղաքացիների հաղթանակը միայն մասամբ իր նպատակին հասավ ,թերեվս պատճառն այն էր որ մեր գիտակցական աստիճանը դեռ այնքան բարձր չէր…ժողովրդի պայքարի շնորհիվ իշխանության եկած այրերը պարզապես ենթադրեցին որ իրենք «աստծո» ընտրյալներն են, դե իսկ դրա հետեվանքը եղավ Հոկտեմբերի 27 ը…: Այն համակարքը որ փոխարինեց «խորհրդայինին» պարզապես շարունակեց լինել միեվնույն «ԿՌԻՇԱԻՆ» համակարգը, այլ ոչ թե «լիբերալ բուրժուկան» որի մասին խոսում էր Մեծ Պատմաբանը…իրական կապիտալիստական հարաբերություններ ցավոք չառաջացան , քանզի դրա համար ՕՐԻՆԱԿԱՆ հիմք այդպես էլ մինչեվ օրս չկա… եվ այս ասածս Ամենուր նույնն է Հետխորհրդային բոլոր Հանրապետություններում, սկսած Ռուսաստանից…իսկ բոլոր Բարոյական բարձր արժեքները ծնվում են պարարտ ԻՐԱՎԱԿԱՆ հողի վրա, ոչ թե ԲՉՈՒՆՑՔԻ ու Վախի շնորհիվ… Հարգանքներով Գալուստ
https://www.youtube.com/watch?v=X10L-oTS8dU # t = 46https://www.youtube.com/watch?v=X10L-oTS8dU # t = 46 Սարսափելին Ազատության հրապարակի փսփսոցներն են. Ն. Փաշինյան
Չ’արժեզրկելով հանրահավաքների միջոցով երկրում կատարվող այլանդակություների մասին մարդկանց իրազեկ դարձնելու անհրաժեշտությունը , սակայն Որքան էլ մենք գերագնահատենք ժողովրդի միասնության հավաքական ուժի առավելությունն, միեվնույնն է նման ամբոխավարական գործընթացներով, դժվար թե հնարավոր լինի երկրի զարգացման համընդհանուր բարեփոխումների, մոտակա ու հեռակա ծրագրեր մշակել ու իրականացնել ազատության հրապարակում, եթե իրենց Ոչ նյութապաշտ հզոր կամքի առաջնորդով, Չ’ձեվավորվի բանիմաց, աշխատասեր, ազնիվ մարդկանց գործունյա մի խումբ, ու կարեվոր էլ չէ, թե այդ թիմը կլինի քաղաքացիական հասարակական կազմակերպություն, թե ինչ որ կուսակցություն …
Մի կարգին հայտնի էլ չէ, թե այդ ինչ նենգ ուժերի դավադրությամբ, Հայաստանի քաղաքական դաշտում դուրս ցցվեցին, լտպ -ն ու ադրբեջանում խարդավանքների ու կեղծարարությունների հատուկ դպրոցներում “մարզված”, մարդասպանությունների կազմակերպման մեջ հմտացած, ռ. քոչարյան, ս. սարգսյան հանցագործ զույգը …
Այդ հատկություների գործնական կիրառմամբ, Սրանք օգտագործելով հայ ժողովրդի վստահությունը, դավադիր միջոցներով դարձան նախագահներ ու երկրի առանցքային պաշտոներին նշանակեցին ոչ մաքուր ձեռքերով, ՈՉ համապատասխան արհեստավարժություն ունեցող, անբարո մարդկանց, կազմեցին մաֆիոզների մի խումբ ու կտրվելով ժողովրդից, կազմավորեցին ԹԱԼԱՆԵՉԻԱԿԱՆ մի Կառավարություն, որոնք էլ իրենց դիրքերի Չարաշահմամբ, ինտենսիվ կերպով սկսեցին Գռփել ժողովրդին… Ցավոք այդ շարունակվում մինչեվ օրս…
Եվ հենց այդ դավաճանական գործելակերպով էլ, վերջին երկուսը Հայ հասարակության աչքին ՓՉԱՑՐԵՑԻՆ, Արցախցիների ավանդական բարոյական իմիջը…
Անցած տարիներում իշխանությունը զավթած “նախագահները”, արդեն վաղուց միլիարդատերներ են դարձել , իսկ ժողովրդին այնքան են աղքատացրել, որ մեծամասնության համար անհնար է դարձել երկրում ապրելն, որոնք էլ այլ ելք Չ’գտնելով ստիպված լքում են երկիրը:
Հայտնի է, որ Արցախցինների մեծամասնությունը, երբեմնի իրենց կողքին ապրած այդ թալանչիներին վերագրում են, որպես իրենց ԱՄՈԹ – ԲԱՑԱՌՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐՆ…
Պատահական չէ, որ մեր օրերում Հայաստանի բնակիչնեչը միահամուռ պահանջում են այդ սրիկանների դատապարտումը, երկրից շութափույտ նրանց վտարումը:
Ցցանկալի կլինի, որ Արցախյան ազատամարտում ամբողջ Հայ ժողովրդի ներդրումները հաշվի առնելով,Ղարաբաղցիները նույնպես իրենց ձայնը միացնեն այդ պահանջներին…
երկու անգամ վերընթերցելով միևնույն է չհասկացա` Ձեր ասածն ինչ է?
Չլինի թե Նիկոլի թեկնածությունն եք առաջարկում…..)))))))))))))))))))))))))))))
Աշոտյանը աչքիս գրողն ա, բայց քաղաքական “տնփեսան” նիկոլին լավ կպցրեց…
Հայաստանում “լավ” համակարգը որպես այդպիսին ոչնչի էլ չի բերի, քանի դեռ այդ “լավ” համակարգը չկա Ռուսաստանում:
“Ուժեղ” ձեռքը Հայաստանի համար բացարձակ ուտոպիա է, քանի որ Հայաստանը շատ փոքր երկիր է, բոլորս իրար կամ բարեկամ /այրունակցական/ ենք կամ ընկեր, ու ամեն մի ոչ օրինական ճնշում կբերի ՇԱԱԱՏ խոշոր հակազդեցության ժողովրդկի կողմից:
Հայաստանմ “ուժեղ” ձեռք կարող է լինել միայն “ձեռքը” դրսից. ասենք Ռուսաստանից կամ Թուրքիայից, կամ Իրանից, ինչպես որ եղել է պատմականորեն:
Միակ ռեալ ձևը այժմ այն է, որ Ռուսաստանը ազատագրվի ամերիկյան օկուպացիայից, փոխի իր սահմանադրությունը ու օրենքները, ու մենք էլ ինտեգրվենք այդ համակարգում:
Ինչպես էր ասեյքն սովետի ժամանակ: Իհրակե, լինելով կայսրության ծայրամաս, մեր մոտ անօրինական դրսևորումներ կլինեն, սական այդ ամենը կլինի իրականաում ԱՆՕՐԻՆԱԿԱՆ, և ինչպես էր սովետի ժամանակ, ամեն գոզ ավազակ էլ ուշ թե շուտ կանգնում էր քննիչի առաջ ու մինիմում ստորանում, իսկ շատերն էլ “նստում” էին:
Հակոբ, ես Ռուսաստանի հետ տնտեսական և ռազմական համագործակցության ամրապնդման և խորացման կողմնակից եմ: Նույնիսկ կարծում եմ` դա այսօր հնարավոր ՄԻԱԿ ճիշտ ճանապարհն է, բայց այն ինչ դուք եք ասում, դա լիովին անընդունելի է: Ինչ է նշանակում “ձեռքը դրսից”??
Առողջ բարեկամական, ընկերական հարաբերությունները և “տակը պառկելը” տարբեր բաներ են: Մենք անկախ երկիր ենք, արյուն է թափվել դրա համար… Խնդրում եմ այլևս նման արտահայտություններ չանել
կարծեմ դու ես կողմնակից “ուժեղ” ձեռքին: իսկ ես փորձել եմ ապացուցել, որ Հայաստանի ներկա պետության մեջ քո ուզած “ուժեղ” ձեռքը կարող է լինել միմիայն արտաքին “ձեռք” ,այսիքն քո ցանկությունը իրականության հետ ոչ մի կապ չունի : Ի՞նչ կապ ունի սա “ուրիշի տակ պառկելու” հետ:
Ինչ վերաբերվում է մեր անկախությանը, ապա այդ անկախության համար ոչ մի արյուն էլ չի թափվել: Թափվել է արյուն մեր պապենական հողեր գրավելու համար, որը լրիվ օրինական է ու բնական մարդ կոչված բիոլոգիական արարածի համար: Ու պետք չէ դրա համար երբևէ կոմպլեկսավորվել ու վատ զգալ:
Գեղեցիկ լոզունգերը լավ է գեղարվերստական ֆիլմ նկարելու համար, այնպես որ եթե դու այդ գեղարվեստական մասն ես ապահովվում, ապա կարող ես շարունակել ասել, որ անկախության համար արյուն ենք թափել: ու այլն բլա..բլա… բլա… ու նոր սերունդ է գալիս, ում դա իրականում պետք է լսել ու դաստիրակվել այդպիսի արժեհամակարգում: բայց մենք խոմ լավ ենք հիշում բոլոր դեպքերը 88-ից մինչև 91… Ասեմ որ ես մասնակից եմ եղել այդ ամենին փետրվարի 18-ից սկսած, երբ ընդամենը 200 հոգիով էինք օպերայի առջևի հրապարակում:
Իսկ անկախությունը մենք դեկլարացրել ենք ընդամնեը որպես փաստ, ինչպես եղավ մեր առաջին հանրապետության դեպքում:
Hakob, այս մի «վերլուծությունը»..)).. գերազանցեց քո նախորդ «գլուխգործները»..)))..
Դիկտատուրայի սիրահարներին չեմ անրադառնա, ընդհամենը կասեմ, որ եթե մարդիկ, իրենց ամբողջ կյանքում, դիկտատուայից և մոնոպոլիզացված տնտեսությունից բացի այլ բան չեն տեսել՝ բնականաբար պետք է ԵՐԱԶԵՆ դիկտատուրայի մասին, բայց «ԱՐԴԱՐ»..))))…
Բայց քո գրածը ..)))..
Մի երկու-երեք տարի առաջ Հայաստանյան թերթերից մեկում մի «վերլուծություն» կարդացի, որտեղ հեղինաը առաջարկում էր Ճապոնիայից ամբողջական կազմով կառավարություն գնել..)))..
Այդպես էլ չհասկացա՝ հեղինակը խելագարվել էր, թե կատակ էր անում…
Քո չսիրած կապիտալիստական երկրներում՝ դրսից շատ որակյալ մասնագետներ հրավիրելը (շատ բարձր աշխատավարձով), և նրանց, քո երկրի ներսում պատասխանատու գործ տալը (եթե քո երկրում համապատասխան մասնագետը նույն որակավորումը չունի) հանդիպող երևույթ է։ Բայց այդ մարդիկ երբեք չեն ունենում քաղաքական իշխանություն։ Նրանք չեն որոշում՝ ինչ խնդիր պետք է լուծվի։ Ընդհամենը, երկրի ղեկավարության վերահսկողության տակ՚ լուծում են տվյալ երկրի համար խնդիր հանդիսացող ՀԱՐՑԸ։
Այսպիսով հարցը ընդհամենը հետևյալն է՝.
1.Որն է պրոբլեմը, գիտակցված որպես այդպիսին, տվյալ երկրի հասարակության կողմից?
2. Ինչպիսի արդյունքներ է ակընկալում պրոբլեմի լուծման արդյունքում?
3. Կա արդյոք բավարար ռեսուրս (ինտելեկտուալ, ֆինանսական) պրոբլեմը լուծելու համար?
Իսկ այն ինչ, որ դու ես առաջարկում՝..))).. երկրի քաղաքական իշխանությունը հանձնել դրսի որևէ պետության «ուժեղ ձեռքին», որը դիկտատորի «իրավունքով» կարգուկանոն կհաստատի քո երկրում….
Դու, փաստորեն, պատրաստ ես՝ քո ապրել-մեռնելը հանձնել որևէ դրսի «ուժեղ ձեռքին…
Ւրենց տվյալ երկրի քաղաքացի համարող մարդիկ, զենքը ձեռքներին, կռվում են մինչև վերջին մարդը՝ որ հանկարծ քո ասածը տեղի չունեա… Դա հենց այն է, ինչ որևէ երկրում անում է «5-րդ շարասյունը»…
Ամոթ է
Հարգելի Աբրահամյան, Ձեր համակարգ ասածը նորից ցանկալի երազանքից է:Իդեալական համակարգ ստեղծենք և համակարգի լծակները ռոբոտների ձեռքը տա՞նք:Համակարգն էլի մարդն է աշխատեցնելու, ով, հաստատ, իմ ու Ձեր երազածը չի լինելու:Ես հասկանում եմ, թե ինչ նկատի ունեք անցյալ և ներկա բռունցք ասելով:Այդ բռունցքը մինչ օրս շարունակվեր՝ միջակություններով չէին ողողվի օրենսդիր և գործադիր մարմինները:Մեր օրն էլ այսպիսին չէր լինի:Չկարծեք, թե մտածում եմ,որ իդեալական հասարակարգ էինք ունենալու, բայց գոնե մեկից զգաստանալո՞ւ էին, թե ոչ:Հիմա ոչ ոք հաշվետու չէ ոչ մեկին:Սեփական խիղճն է մնում, այն էլ վաղուց չկա:Միջակ գիտելիքների տեր նախարարներն այսօր այնպիսի կարողությունների տեր են, որ ծանոթանալիս գլխապտույտ ես ունենում: Գոնե զոռբաներն ընդհատակում կլինեին, աչքերիդ մեջ նայելով, չեն լկտիանա՝ ինչ ուզեմ կանեմ, ում հերն ուզեմ կանիծեմ արտահայտությամբ:Չերկարացնեմ, հիշեցնեմ խորհրդային տարիների միամիտ, զավեշտական, անճարակ հուսը, երբ մարդը բողոք դիմում էր գրում Լ-ի դամբարանին:Մի երկուսի դիմում- բողոքները խմբագրել եմ ու միաժամանակ տխրել, պարզապես չեմ ուզել մարդու մեջ խեղդել վերջին հուսը:Ախր հիմա վերջին հույսի դուռ չկա, մարդ գնա ու թակի՝ հաստատ իմանալով,որ դռան ետևում հաստատ մարդ չկա նստած:
Հարգելի Սպարտակ, ընդունում եմ որ նոր համակարգի մասին ասածներս ավելի տեսական բնույթի են երկրի այս վիճակում,կներեք,երբ ներկայիս կառավարիչ կոչվող թալանչիները այնքան կապիտալի տէր են որ Եվրոպական «ներկայացուցիչներին» էլ են գնում, ուր մնաց ընտրությունները…սակայն կարծում եմ դեռ կան ուժեր ի դեմս Ղարաբաղյան ազատամարտիկների, այսօրվա կուտակայինի դեմ պայքարող երիտասարդների, ժողովրդի արդարացի բողոքը մի օր պոռթկելու է, համոզված եմ, եվ այն ժամ պիտի ուշադիր լինել, վերահսկել որ ՀՀՇ ի սխալները չկրկնվեն…
Վազգեն Սարգսյանը ինքը եվս այդ տարիներին թերեվս սխալներ կատարել է, օրինակ ինչքան գիտեմ իր կամային հատկությունների պատճառով այն տարիներին միայն 6 ամիս աշխատած Մինիստրների Խորհրդի Նախագահ Արմեն Սարգսյանը թողեց հեռացավ, այսօր իր բարձր գիտելիքները ծառայեցնում է տարբեր Միջազգային կազմակերպություններում: Ես իրեն հիշում եմ դեռ Համալսարանից շատ խելացի, գիտնական տղա էր, իհարկե կամային «գողական» տղեքից չէր, բայց կարծում եմ որ մեր ապագա երկրում, կամային «գողական» տղերք էդքան պետք չեն լինի… նրանք ի վերջո իրենց դիմակը բացում են, ինչպես եղավ Երկրոդ Նախագահի հետ, կամ Սյունիքի մարզպետի հետ… Միջազգային իրավիճակը անընդհատ փոխվում է եվ կարծում եմ Հայաստանի քաղաքացիներին էլ առիթ կնձեռնվի ընդվզել…
Հրանտ ջան, իսկ կասես ու՞մ արյունն է թափվել և ո՞ր թվականին։ Այսինքն ինձ ուղղակի շատ հետաքրքիր է թե կա արդյոք թեկուզ այս ֆուրումում գոնե մեկ մարդ,որ հավատում է,որ Հայաստանն իր անկախությունը նվաճել է և եթե կա,ապա թող նշի երբ,որովհետև,եթե այս՝ներկայիս անկախության մասին է խոսքը,ապա դա որքանով հայտնի է ԽՍՀՄ-ի՝ սառը պատերազմում կրած պարտության արդյունքն է և հիմա կրկին Հզոր Ռուսիան իրեն հավաքել է և հին տարածքները ետ է վերադարձնում և դրա մեջ ոչինչ չկա ստորացուցիչ,որ մեր երկիրը կրկին մասն է դառնում Աշխարհի Հզորագույն Իմպերիայի,սա նման է այն գեղեցիկ հեքիաթին,երբ երեխան երկար դեգերումներից հետո գտնում է իր ծնողներին և սկսում երջանիկ մթնոլորտում իր ապագան կառուցել։Ի դեպ ՀՀՇ-ն էլ եթե կուզեք այս հեքիաթում մանկատան դաժան դաստիրակչուհին էր՝սադիստական հատկանիշներով հայտնի։Այդքանը։
Օրինակ իմ արյունն է թափվել… վերջին անգամ 1994-ին Օմարի լեռնանցքը ազատագրելիս…
Ես չգիտես ինչու Արցախը չեմ տարանջատում Հայաստանից, իսկ Դուք?:, Այդ պատերազմը նաև մեր անկախության գինն էր, ինչպես նաև մեր արժանապատիվ կեցվածքի գրավականը միջազգային ատյաններում…` հաղթողի կեցվածքի
համաձայն եմ Արեգի հետ: Հեևթական/հազարերորդ/ անգամ չպետք է ապացուցենք ինքներս մեզ, որ մենք կարող ենք ֆիզիկապես ու հետևաբան նաև որպես մտածող էակներ գոյատևել միմիայն որպես որևէ խոշոր բլոկի մաս:
Անգամ մեր ծովից-ծով Հայատանը գեոքաղաքական առումով եղել է կամ Հռոնի մաս , կամ Պարսկաստանի:
Իսկ “անկախական” պատմիրչների գրածները ընդամենր դեղարվեստական երկեր են:
Երբ որ այդ գեղարվեստական երկերը դառնու են իրական քաղաքականության դասագրքեր, ապա վայն եկել տարել ա էտ ժողովրդին:
Գեղարվեստականը պատությունները ունեն իրենց խոշոր դաստիրակիչ, նշանակություն: Ընդամենը
Եթե Դուք խոսում եք որպես սուվերեն պետություն որևէ բլոկի, իսկ ավելի ճիշտ` ՄՄ-ի կազմում լիիրավ անդամ լինելու մասին, ապա ես հենց դա էլ ուզում եմ: Իսկ եթե խոսքը այլ պետության կազմում լինելու և այնտեղից ղեկավարվելու մասին է, ապա կներեք` ես եզր չեմ տեսնում այս խոսակցությունը շարունակելու
Друзья! Но равноправие при капитализме не-воз-мож-но! Ведь,чтобы были миллионеры и миллиардеры, остальные должны бедствовать! Даже в США, где нет коррупции,на митинге люди держали транспаранты ” 99%.–1″%! Что это означало? Кроме того: разве власти принимают решения самостоятельно? Например, цена на газ, эл.,зарплаты,пособия,и т.д…….Кто определяет все это? ….. И,пожалуйста, не надо таких слов в адрес наших Президентов—-они ,по моему,настоящие патриоты, сделали и делают все возможное,чтобы хоть как-то сохранить мир в нашем взрывоопасном регионе, в наше очень беспокойное время! Не надо расшатать страну! Один раз уже написал: руководить целой страной очень трудно,мы даже с нашими детьми часто не ладим.
Հարգելի Հայկ, այ «Даже в США, где нет коррупции,на митинге люди держали транспаранты ” 99%.–1″%» ես Ձեզ հետ լիովին համաձայն եմ եվ ես էդ տրանսպարանտ բռնողներից մեկն եմ (լուրջ եմ ասում)…Ամերիկան իհարկե 200 տարում բավական ճանապարհ է անցել քաղաքակիրթ դառնալու համար, սակայն մանր ձեռներեց գործարարի ագահ հոգեբանությունը, որ (էս բոլորը իմն է ինչու ես էն թույլիկ թամբալի համար հարկ վճարեմը»… դեռ քաղաքակիրթ մսաղացից չի անցել…:Ինչ վերաբերվում է մեր Պրէզիդենտներին… շատ կներեք Ձեզ հետ համաձան չեմ…չեմ կարծում որ նրանց գիտակցական աստիճանը այնպիսին է որ կարող են ԵՐԿԻՐ ղեկավարել, գուցե Պետրոսյանը կարդացած մարդ է, բայց իրեն կատարած Մեծ Սխալը ցույց տվեց որ հոգով մեր նման «սովետի» մարդ է…ինչ վերաբերում է մեր ներկայիս Նախագահին, ես նրա հետ համալսարանու մի,միեվնուն բանասիրականի երեկոյան բաժնում մի դասարանում 6 տարի «կարդացել» եմ…կարծում եմ որ բավական խելամիտ կոմերիտական տղա է, բայց որ ԵՐԿԻՐ ղեկավարի…ես այնքան խելացի չեմ որ դատողություն անեմ…Ինչ վերաբերում է Ռուսաստանի Իմպերատորին…վախենում եմ բան ասել…բայց կարծում եմ որ Ռուս ազգը որ Մենդելեեվներ է տվէլ, Դոստոեվսկիներ…ազատ ընտրություններով կարող էր Ավելին ունենալ քան ԿԳԲ ի ագենտը, շատ կներեք պարոն Հայկ…
Կուզեի նաեվ ավելացնել որ ապագայում հարկ կլինի որ հասարակությունը հասարակական ԴԱՏ անի էս բոլոր Պրեզիդենտների նկատմամբ, սկսած Տեր Պետրոսյանից,Յուշչենկոյից…մինչեվ Քոչարյան,Սերժ ու Իմպերատոր…
Ув. Галуст! По моему, Левон Тер- Петросян один из самых мудрых политиков нашего времени. Р. Кочарян–очень сильная личность и хороший хозяйственник, С. Саргсян ведет гибкую и уравновешенную политику,(может быть характер слишком мягкий). Но,согласитесь,и времена сейчас сложные, непонятно, что творится в мире! Но,пока есть эти трое(дай Бог им здоровье), я спокоен за Армению!
Բրավո Հայկ: Լիովին համաձայն եմ, հատկամես մեր երեք Նախագահների մասով: Նրանք երեքեվ ես վստահ եմ, որ շատ ավելին են արել Հայրենիքի համար, քան անգամ մեր հռչակավոր Պապ թագավորը:
Պարոն Աբրահամյան
Կարդում եմ ձեր խմբագրականը և մտածում. դուք նոր մարդ չէ քաղաքականության մեջ ու երեք նախագահների օրոք էլ օգտվել եք ազատ խոսելու ձեր իրավունքից ու չեմ կասկածում, որ տեղեկացված չէիք, թե ինչու՞ իրականում Լևոն Տեր Պետրոսյանը հրաժարական տվեց: Այն, որ Ղարաբաղի հարցում անհամաձայնություն ունեցավ Վազգեն Սարգսյանի հետ, դա բոլորը շինծու էր, բլեֆ, պատրվակ իրականությունը կոծկելու. իրականությունը մեկն էր. երկրի բյուջեն թալանվաված էր ու ինչպես այսօր, կանգանած էինք անդունդի պռկին: Լևոն Տեր Պետրոսյանի այդ քայլը նման էր կործանվող նավը լքող առնետի ու պատահական չէր Քոչարյանի ընտրությունը Վազգեն Սարգսյանի կողմից, քանզի նա զգացել էր Քոչարյանի կամային առանձնահատկությունները:ճիշտ է Ղարաբաղի հարցում Քոչարյանը չկարողացավ դրական տեղաշարժ անել, բայց ստատուս քվոն պահպանելով, փրկեց Հայաստանը. կարողացավ լծվել երկրի խնդիրները լուծելու գործին: Աղետի գոտին, որ անկախությունից վեր քարը քարին չէր դրվել, թափ առավ շինարարությունը, վերանորոգվեցին մեր մշակույթի օջախները, Հանրապետության հրապարակի հարակից տարածքները մաքրվեց խարխուլ տնակներից, առնետանոցից, տեսքի եկավ. այն, որ տարիներով մարդիկ աշխատավարձ, թոշակ չէին ստանում, կարգավորվեց… Սփյուռքահայ մեծահարուստները վստահեցին, ֆինանսապես օգնեցին, ներդրումներ արեցին…
Քոչարյանը շատ բան կաներ Հայաստանի համար. եկեք խոստովանենք, որ Սահմանադրական դատարանի տխրահռչակ “Վստահության հանրաքվեից” հետո ընդդիմությունը ազգային ժողովի աշխատանքները բոյկոտեց, կաթվածահար արեց ու փողոցն ընտրեց ասպարեզ. Նրա կամային հատկությունն էր, որ կարողացավ անգամ այդ պայմաններում աշխատել: Այդ նույն մարդիկ այսօր Սերժ Սարգսյանի կամակատարներն են. Վիկտր Դալլաքյան, Արթուր Բաղդասարյան, Շավարշ Քոչարյան, Արշակ Սադոյան, Վազգեն Մանուկյան, Արամ Զավենի Սարգսյան, Գեղամյան… ու շատ լրատվամիջոցներ: Աթոռների տիրանալով, կամ տարբեր բիզնեսների, քար լռություն է… կույրը միայն կլռի այս պարագայում, երբ արագ թափով երկիրը գահավիժում է անդունդ. հարց,-
– Այսօր է’լ առավել վատ վիճակ է, ինչու այդ մարդիկ չեն բարբառում… պատասխանը մեկն է,-
«Կարելի է, վերջապես, իրավապես հայրենատեր լինել, իսկ հոգեպես՝ անհայրենիք: Արժանի չես հայրենիքիդ, եթե այն չես դավանում իբրև գերագույն նպատակ, իսկ անձդ՝ իբրև միջոց»,-Գարեգին Նժդեհ։
Իմ խորին համոզմամբ Նժդեհի այս տողերը իրավամբ ուղղված է հենց հայրենատեր, բայց անհայրենիք ազգի տականքներին, ովքեր, աթոռների տիրանալով, չունեն դավանելու գերագույն նպատակ, իրենց անձը իբրև միջոց հայրենիքի հզորացմանն ու հարատևմանը ծառայեցնելու. հոգեպես են անհայրենիք…
Ես շատ եմ հարձակման ենթարկվել ճշմարտությունը հնչեցնելու ու այս պահին էլ պատրաստ եմ բանավեճել շատ բաներ բացահայտելու համար: Երեք նախագահներից ես ոչ մեկից կախվածություն չեմ ունեցել, կամ շփում ու դիսկոնֆորտի խնդիր չունեմ. ասում եմ այն, ինչը բացարձակ ճշմարտություն է: Խնդիրը այն չէ թե հիմա ո՞վ կգա իշխանության, ու՞մ վնաս կլինի կամ օգուտ : Ինձ համար կարևորը երկրիս շահն է ու ժողովրդիս: Ինձ համար կարևոր է, թե Սերժից հետո ո՞վ է լինելու հաջորդ նախագահը. Քոչարյանը, թե՞ Տեր Պետրոսյանը, կամ բոլորովին նոր մարդ. բայց բոլոր դեպքերում իմ հոգու պարտքն է հնչեցնել ճշմարտությունը, միշտ լինել արդար. սևին սպիտակ չեմ ներկայացրել, կամ սպիտակին’ սևացրել. իրերն իրենց անունով եմ կոչել ու ցանկալի կլիներ բոլոր լրատվամիջոցներն էլ աշխատեին այս սկզբունքով:
Շնորհակալություն դասի համար: Կաշխատեմ այսուհետ մնալ Ձեր արտահայտած բացարձակ ճշմարտությունների շրջանակներում:
Հարգելի Սոնա, համարձակվում եմ Ձեզ հակաճառել (իհարկե ներող կլինեք շատախոսությանս համար…): Ես, իհարկե, լավ տեղյակ չեմ թե իրականում ինչը ստիպեց Տեր Պետրոսյանին ազատել իր Նախագահի աթոռը…առավել եվս տեղյակ չեմ թե ինչքան դրամ կար այդ ժամանակ Հայաստանի բյուջեում, բայց կարծում եմ որ նրան փոխարինած կամային Նախագահն էր հենց «Կռիշային» տնտէսա քաղաքական ներկայիս ձեվի կարկառուն «ճարտարապետը»…: Ինչքան ինձ հայտնի է Շինարարությունը եվ Իպոտեկան համարվում է ամենապասսիվ տնտեսական ոլորտը, այն հիմնականում տնտեսության որոշակի զարգացման հետեվանք է: Իմ կարծիքով այն Հայաստանում դարձավ միջոց «Սփյուռքահայերի» համար իրենց «անօրինական» փողերը լվանալու…: Իհարկե շատ կներեք, բայց Հրապարակի շրջապատի բնակիչների ունեցվածքը «թալանելով» եվ այդ տարածքը «մաքրելով», կամ Գյումրվա շինարարության տնտեսական թռիչքի արդյունքը արտահայտվեց հիմնականում Հայաստանի ուրիշ երկների ունեցած Պարտքի ավելացումով, եվ հէնց իր ,Քոչարյանի ընտանեկան բյուջեն հազարապատկվելով: Արդյոք Գյումրվա անոթեվաններից որեվե մեկը օգտվեց այդ Իպոտեկաներից…օգտվողները հիմնականում «Կռիշից» օգտվող թալանչիներն էին…Իրական տնտեսական թռիչքը կլիներ մրցակցային ազատ տնտեսական հարաբերությունները իրավական հիմքի վրա դնելը, որը միչեվ հիմա ծարավ է դրան…
Հարգանքներով, Գալուստ
Հարգարժան Սոնա ջան,
շատ ճիշտ եք , մեզ հայերիս պետք է , որ մինիմում ինքներս մեզ ն կատմամբ ազնիվ լինենք ու սխալ քայլի դեպքում քաջություն ունենանք խոստովանել ու սխալը ուղղել, հակառակ դեպքում միշտ կանգնած կլինենք անդունդի եզրին ու ………
Իհարկե ձեր գրածները ճիշտ են Քոչարյանի կամային հարկանիշները շատ բարձր են էն երկուսի հետ համեմատած, ավելի հայանպաստ էր, նույնիսկ Հայոց ցեղասպանության Ճանաչման հարցում, բայց ցավում եմ, որ Քոչարյանը ագահության հետևից ընկավ,շատ եմ ցավում, ամեն դեպքում էլի իրեն եմ հարգում որպես Հայաստանի նախագահ․․․․
Когда наш “квартет” все время говорит только о том, что “надо менять власть”, я думаю, что их интересует только портфели. Почему? Да потому, что кроме этого ничего не предлагают. А хочется сказать– уважаемая оппозиция, займитесь наконец делом,решайте вопросы в стенах парламента, для этого мы выбрали вас. Хочу напомнить ув. Багратяна—-кто провел самую первую “шоковую терапию”? Тогда ни в одной постсоветской республике не были такие жесткие меры, как у нас! Мы всегда были “подопытными кроликами” для либеральных реформ. И это продолжается по сей день.Не знаю, может так нужно?, честно объясняйте народу, что иначе нельзя, или предложите ваши варианты. Но должен признать, что наши соседи(Грузия и Азербайджан), у которых есть выход к морю и нет блокады, а у второго еще есть НЕФТЬ(с помощью которого они решают все свои вопросы), не сильно отличаются уровнем жизни. У нас есть много проблем, и мы должны их решать только сообща, без ненависти и оскорбления! Мы все любим Армению!