«Առաջին լրատվական»-ի Realpolitik հաղորդաշարի հյուրն է ԲՀԿ վարչության անդամ Վարդան Բոստանջյանը:
-Պարո´ն Բոստանջյան, Ձեր կուսակցության առաջնորդը նախաձեռնել է մի գործընթաց, որն ի վերջո պետք է հանգուցալուծվի ապրիլի 28-ին: Նշանակված է կառավարության անվստահության օրը: Կցանկանայի, որ Դուք զուգահեռներ բերեիք այն ժամանակահատվածի հետ, երբ հատկապես 2009-2010 թթ. խոր ճգնաժամի հետևանքով Հայաստանի տնտեսությանը պատած դժվարությունների շրջանն էր, և Դուք Ձեր ընդդիմախոսների հետ պաշտպանում էիք այս կառավարության գործունեությունը, և համեմատեք այսօրվա վիճակը, երբ նույն կառավարությունը շարունակում է իր գործունեությունը, և այսօր Դուք եք, ըստ էության, դարձել այսօրվա կառավարության վարած քաղաքականության հիմնական քննադատողը: Որո՞նք են հիմնական տարբերությունները:
-Անկախ կոալիցիոն գործընկերությունից, 2009-2010 թթ. մեր վարքագծից` քաղաքականության մեջ մեկ ամիսն էլ նշանակություն ունի, որ ուժերն իրենց դիրքորոշումները փոխեն։ Իսկ ինչ վերաբերում է կառավարության գործունեության ծրագրին անգամ մինչև խոր ճգնաժամը, բայց պետք է հիշեցնեմ, որ կա հետևյալ արձանագրությունը, որ Բոստանջյան Վարդանը հանդես եկավ կառավարության գործունեության ծրագրի վերաբերյալ իր խոսքով 2008թ.: Դեռևս ճգնաժամի մասին խոսակցություն չկար, բայց ես արտահայտել եմ այդ ծրագրի վերաբերյալ իմ մոտեցումները, մտահոգությունս՝ անկախ ճգնաժամից, որ կարծես թե նվաճումները շատ բարձրաոճ են: Սա կարելի է համարել զգուշացում, որ մենք խնդիրներին մոտենանք ավելի շրջահայաց ձևով։
Դրանից հետո ճգնաժամը, որպես այդպիսին, եղավ ամբողջ աշխարհում, բայց գոնե մեր գործադիր իշխանության բարձր մակարդակի արտաբերածով մենք հասկացանք, որ հնարավոր է ընդհուպ, որ ճգնաժամը շրջանցի Հայաստանը։ Սա ևս մեկ մոտեցում էր, համաձայն որի՝ մենք բոլորս էլ, ըստ էության, ուրախ էինք դրա համար: Բայց հետագայում պարզվեց, որ նշված բոլոր ուղղություններով զարգացումները, մակարդակները չեն կատարվել, և դա կարող էր հիմք ծառայել, որ քաղաքական առումով տեղի ունենար այն, ինչ հիմա տեղի է ունենում, մասնավորապես գործադիր իշխանությանը անվստահություն հայտնելու խնդիրը:
Կարդացեք նաև
Անկախ նրանից` կմիանան խորհրադարանում ներկայացված իշխանական ուժերը, թե չեն միանա, պարզապես ինչպես ցանկացած մտահոգ քաղաքացի իրավունք ունի որոշակիորեն իր դիրքորոշումն արտահայտելու ապագայի, մեր նպատակների վերաբերյալ:
-Ոչ իշխանական ուժերի հիմնական հռետորաբանությունը մինչև օրս եղել են համակարգային փոփոխությունների անհրաժեշտության մասին նրանց դիտարկումները, պնդումները, որ Հայաստանում ոչինչ հնարավոր չէ հատվածական փոխել, պետք է ամբողջական փոփոխություններ լինեն։ Ըստ Ձեզ, այս տնտեսական քաղաքականության համար կառավարության, նախագահի պատասխանատվության չափաբաժինն ինչքան է, և ինչո՞ւ չգնալ համակարգային փոփոխությունների ճանապարհով ու չպահանջել ամբողջական իշխանափոխություն և մեկընդմիշտ լուծել հարցը:
-Ըստ իս, որոշակի տեղերից հնարավոր էր նաև հրահանգված լինի հենց հատկապես այդպիսի մոտեցում։ Ինչո՞ւ համակարգային չէ: Այո, դա էլ հնարավոր է և ճիշտ առումով հենց այդպես էլ պետք է լինի:
-Այսինքն՝ ԲՀԿ-ն պետք է պահանջի՞ Սերժ Սարգսյանի հրաժարականը:
-Ես դա չասացի: Ես ասացի` գուցե նաև ճիշտը համակարգայինն է, բայց բոլոր դեպքերում պետք է նաև հասկանալ, որ քաղաքական ուժերը մեթոդական մոտեցումներով, այսինքն՝ երկրում Մայդաներ չլինելու, ցնցումներ չլինելու համար քաղաքական որևէ մոտեցում են դրսևորում, որը հետապնդում է շատ հստակ նպատակ` իշխանությունների գործունեության արդյունավետության բարձրացում:
-Այսինքն՝ Դուք պատկերացնում եք, որ այսպիսի դասավորությամբ ԱԺ-ի պարագայում հնարավոր է գնալ կառավարության փոփոխության և Սերժ Սարգսյանի նախագահությամբ երկրում նոր կառավարությո՞ւն հիմնել:
– Որպես քաղաքացի և ԲՀԿ անդամ՝ ես ուզում եմ, որ ՀՀ-ում հարաբերությունների կառուցումը լինի արդյունավետ։ Դա պայմանավորվում է հետևյալ հանգամանքով. անկախ ցանկացած կուսակցական դեգերումներից, ես մի բան գիտեմ, որ ես ուզում եմ, որ մենք ունենանք աշխատանք, արժանավայել եկամուտ, ունենանք մեր երկրի կառուցման համար լիցք, չունենանք արտագաղթ կամ աղքատության այնպիսի մակարդակ, ինչպիսին որ պաշտոնապես այս պահին գրանցված է։ Սա հիմնական ցանկություններն են ոչ միայն իմ, այլև մեր հասարակության յուրաքանչյուր անդամի: Եվ նման պարագայում քաղաքական ուժերը խնդիր չեն ունենա որևէ մեկի հրաժարականի վերաբերյալ:
-Ձեր բոլոր ցանկությունները շատ բնական են և հասկանալի: Սերժ Սարգսյանից պետք է հրաժարական պահանջել, նրան դուրս հրավիրել և գնալ արմատական փոփոխությունների` Ձեր նշած արդյունքներին հասնելու համար: Տիգրան Սարգսյանը մեծ հաշվով այն գործիչը չէ…
-Այո, դոմինանտը հանրապետությունում նախագահն է….
-Եվ ինքն է պատասխանատու այն քաղաքականության համար, որը վարում է Տիգրան Սարգսյանը:
-Հանգամանքների բերումով, մեր ամբողջ հանրապետության ազատական հարաբերությունների մեջ հայտնվելու պարագայում գտնվել է կառավարման ամենատարբեր դիրքերում և հանրապետության համար ունեցել է մեծ նշանակություն։ Եվ այս պարագայում, ըստ իս, Ձեր կտրուկ հարցադրումը տեղին չէ` պայմանավորված այն հանգամանքով, որ ամենադժվար իրավիճակներում ելքեր միշտ գտնվել են, և հենց նախագան է եղել կենտրոնում կանգնած։ Եվ դրա համար մտածում ենք` այս փոփոխությունները ևս շատ հնարավոր են մինչև անգամ խորհրդարանական ուժերի այս հարաբերակցության պայմաններում:
-Առնետավա՞զք:
-Ո´չ, ինչո՞ւ առնետավազք:
-Տրամադրվածությունը հուշում է, ԲՀԿ-ի հույսը հանրապետականների քվեարկությունն է ապրիլի 28-ին հօգուտ կառավարության փոփոխության:
-Պառլամենտական մոտեցումը ենթադրում է քվեարկության արդյունքներ և դրանցով պայմանավորված խնդիրների լուծում: Բայց բոլոր դեպքերում գոյություն ունի նաև քաղաքական հանդուրժողականությունը: Հրաժարականի հարցը մի պահ օրակարգից հեռացնենք, մտածենք այսպես. ընդհանրապես պարտադիր կուտակային, կենսաթոշակային բարեփոխումները, որին ճնշող մեծամասնությամբ հասարակությունը դեմ է…
-Որի մասին, ի դեպ, Սերժ Սարգսյանն էլ է խոսել:
-Ստացվել է, որ քանի որ դուք չեք ուզում՝ մենք ուզում ենք: Ինչո՞ւ այդպես: Ինչո՞ւ։ Մենք չենք գործում հակառակ մեր հասարակության, մենք գործում ենք մեր հասարակության համար: Ենթադրենք այդ բարեփոխումներն անսահման լավն են: Մենք չենք ուզում։ Հնարավոր չէ՞ սրա վերաբերյալ գոնե առաջիկայի համար մտածել մի այլ բան: Եթե հասարակությունը չի ուզում, պետք չէ գնալ այս փոփոխություններին:
-Այս իշխանությունն ինչ-որ առումով վերարտադրվել է նաև Ձեր կուսակցության ջանքերով: 2008 թ. դեպքեր են տեղի ունեցել` մարտի 1-ը, դրան հաջորդող իրադարձությունները, որի տակ ստորագրել է նաև Ձեր կուսակցության առաջնորդը, և այն արատները, որոնց պտուղներն այսօր նաև դուք եք քաղում, դրվել են նախորդ իշխանության, նաև այս իշխանության մի ժամանակահատվածում, երբ Դուք պատասխանատվություն եք կրել, երբ շատ քայլեր և որոշումներ կայացվել են ի հեճուկս և ընդդեմ հասարակական տրամադրությունների ու ցանկությունների: Ուստի այս ավանդույթը նոր չէ, և դրանից պետք չէ բողոքել: Ըստ Ձեզ, Ձեր մտահորիզոնում, որպես հավանական թեկնածու, Ռոբերտ Քոչարյանը վարչապետի պաշտոնում դիտարկվո՞ւմ է, թե՞ ոչ:
-Ես որևէ տեղ չեմ լսել այդ մասին, բայց ես միտքս արտահայտել եմ: Ի դեմս Ռոբերտ Քոչարյանի՝ ես 10 տարիների ընթացքում հասկացել ու տեսել եմ ուժեղ անձնավորության:
-Այսինքն՝ չե՞ք բացառում, որ, օրինակ, կարող է այս գործընթացը ինչ-որ առումով նաև կապ ունենա Ռոբերտ Քոչարյանին վարչապետի պաշտոնին բերելուն:
-Ես նման բան չեմ ասում, բայց ոչինչ էլ չեմ բացառում:
-Այսինքն՝ հավանական համարո՞ւմ եք:
-Դա այնպիսի հարց է, որ այդպես զարմանալու չէ, ու մեծ հավանականություն միշտ կա, հատկապես Ռոբերտ Քոչարյանի կտրվածքով։
Մանրամասները կարող եք կարդալ` 1in.am-ի կայքում
